Z każdym dniem różne formy arborvitae stają się coraz bardziej popularne. Ta elegancka i wiecznie zielona roślina pozwala ozdobić prawie każdy krajobraz i staje się prawdziwą atrakcją ogrodu. Spośród wszystkich różnych form, tuja składała Kan-Kan (Thuja plicata Can - Can) Artykuł zawiera szczegółowy opis tej odmiany, a także uwzględnia wszystkie subtelności jej uprawy.
Opis botaniczny
Thuja jest jednym z najjaśniejszych przedstawicieli rodziny Cypress. W środowisku naturalnym drzewo to występuje na brzegach stawów graniczących z górzystym terenem lub w górach. Jednocześnie terytorium Ameryki Północnej i Kanady jest uważane za tradycyjne siedlisko na wolności.
Kak-Kan to niewymiarowy zimozielony gatunek, który może osiągnąć wysokość nie większą niż 1,5 m, podczas gdy całkowita średnica drzewa często nie przekracza 80 cm. Koronę tworzą odpowiednio duże pędy szkieletowe. Rosną nierównomiernie i często odsuwają się od środka pod kątem, rozgałęziając się na boki. Kształt korony dorosłego drzewa ma kształt stożka, z prawidłowym kształtem, ale w pierwszych latach może być asymetryczny. Pień jest płaski i prosty, brązowy, pokryty włóknistą korą.
Pędy pokryte są płaskimi igłami typu łuskowatego, igły znajdują się dość gęsto, ściśle przylegając do podstawy. Igły są gęste, nasycone lub ciemnozielone, z błyszczącym połyskiem. Odcień może zależeć zarówno od wieku drzewa, jak i warunków glebowych i klimatycznych. Ponadto w młodych igłach końcówki są często pomalowane na żółty lub kremowy odcień, co jest charakterystyczną cechą odmiany.
Kolejną charakterystyczną cechą tego arborvitae jest system korzeniowy. Korzenie rozwijają się powierzchownie, splatając górne warstwy gleby i tworząc potężny kłącze typu włóknistego. Pozwala to na pomyślny rozwój rośliny nawet w warunkach górskich, przy minimalnej ilości żyznego podłoża.
Czy wiesz Wśród rdzennych mieszkańców Ameryki od starożytności tuja jest główną rośliną leczniczą. Wszystkie rodzaje ekstraktów na jego bazie były aktywnie stosowane w celu łagodzenia bólu, poprawy ogólnego stanu zdrowia, a także do zwalczania szkorbutu.
Przez rok całkowity wzrost drzewa nie przekracza 10 cm, jest to wolno rosnąca hybryda, która musi urosnąć około 10 lat przed utworzeniem pełnoprawnej postaci dorosłej. Kan-Kan zaczyna owocować już po 2-3 sezonach po posadzeniu. Owoce są podłużnymi lub zaokrąglonymi szyszkami o średnicy do 12 mm. Dojrzewają w nich małe, brązowe nasiona spłaszczonej formy.
Ta hybryda cyprysowa można nazwać jedną z najbardziej bezpretensjonalnych. Roślina toleruje suszę, a także długotrwałe mrozy i może rosnąć na słabo żyznych podłożach. Jednak spadek średniej dziennej temperatury poniżej –30 ° C prowadzi do więdnięcia młodych pędów, co z pewnością wpłynie na dekoracyjność drzewa.
Lądowanie
Aby skutecznie sadzić tuję, musisz przede wszystkim wybrać optymalne miejsce, najlepiej wyhodować drzewo w otwartych i umiarkowanie słonecznych obszarach. Najbardziej odpowiedni jest niewielki stok położony w kierunku zachodnim. Gatunek nie jest kapryśny dla gleby, jednak najcenniejsze osobniki rosną na glebie piaszczystej lub gliniastej nawożonej humusem (5-10 kg / m²). Ponadto podłoże musi koniecznie różnić się umiarkowaną pojemnością wilgoci, ponieważ nadmierna wilgotność może powodować gnicie systemu korzeniowego.
Ważne! Najlepszy czas na posadzenie tui jest uważany za wczesną wiosnę (początek kwietnia). Sadzenie jesienią jest dozwolone tylko w regionach południowych, ponieważ w zimniejszych obszarach do zimy roślina nie będzie w stanie utworzyć pełnego systemu korzeniowego.
Podstawowa procedura obejmuje następujące kroki:
- Zanurz system korzeniowy rośliny w wodzie o temperaturze pokojowej na 1-2 godziny. Jeśli drzewo siedzi z doniczki, wystarczy dobrze zwilżyć glebę korzeniową przed sadzeniem.
- Wykop dziurę do lądowania, powinna ona być 30–40 cm szersza i 20 cm dłuższa niż system korzeniowy. Podczas sadzenia kilku roślin należy zachować minimalną odległość 1 m między otworami. Ale jeśli tuja siedzi jako żywopłot, odległość między sąsiednimi dziurami można zmniejszyć do 50–80 cm.
- Ułóż warstwę drenażową żwiru, pokruszonego kamienia lub spienionej gliny o grubości około 10 cm u dołu każdej studni, a następnie wypełnij 10 cm żyznej gleby.
- Umieść sadzonkę w otworze, aby szyjka korzenia rośliny znajdowała się 5–7 cm nad ziemią.
- Wypełnij luki między glebą a systemem korzeniowym glebą, a następnie lekko ją zagęść.
- Obficie podlewaj drzewo czystą wodą w temperaturze pokojowej.
![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/2926/image_fiXW9tuuv6yp4R2Ldx.jpg)
Opieka tuja
Tuja na stronie wymaga minimalnej uwagi, jednak aby uzyskać naprawdę zdrową roślinę, musisz spróbować. Aby to zrobić, drzewo musi być regularnie podlewane, karmione, przycinane itp. W przeciwnym razie, przy braku niezbędnej opieki, jego wzrost zostanie znacznie spowolniony, co oczywiście wpłynie na efekt dekoracyjny.
Podlewanie i karmienie
Odmiana Kan-Kan pozytywnie reaguje na zwiększoną wilgotność gleby, ale stagnacja wody jest szkodliwa dla systemu korzeniowego. Dlatego rośliny są podlewane przez cały sezon wegetacyjny około 1 raz w ciągu 10 dni. Podczas letniej suszy szybkość nawadniania jest dwukrotnie większa. Do zabiegu należy używać wyłącznie czystej i osiadłej wody, podgrzanej do temperatury otoczenia. Średnia szybkość płynów na dorosłą roślinę wynosi 10 l / zabieg.
Tuja wymaga co najmniej 3 najlepszych opatrunków na sezon. Wiosną do działki dodaje się kompost lub próchnicę, z obliczeniem 5-10 kg / m². Latem drzewo jest nawożone dowolnym złożonym nawozem na bazie związków fosforu. Pod koniec sezonu do gleby dodaje się azotan potasu, wprowadza się go w postaci roztworu wodnego, z obliczeniem 30 g / 10 l wody / rośliny.
Rozluźnienie i ściółkowanie
Poluzowanie podłoża odbywa się następnego dnia po podlaniu lub deszczu. Ponieważ system korzeniowy Thu Kan-Kan znajduje się w górnych warstwach gleby, procedura jest przeprowadzana niezwykle ostrożnie, na głębokości nie większej niż 7 cm. Aby zmniejszyć częstotliwość obluzowywania, a tym samym ryzyko uszkodzenia korzeni, zaleca się ściółkowanie koła pnia.
Aby to zrobić, użyj trocin, orzecha kokosowego, siana, słomy i innych naturalnych materiałów, warstwa ściółki musi mieć co najmniej 10 cm grubości. Ściółka jest okresowo aktualizowana, ale co najmniej 1 raz w miesiącu.
Przycinanie
Aby osiągnąć zwiększoną dekoracyjność, tuja jest zalecana i okresowo przycinana, rób to przez cały sezon wegetacyjny. Formowanie korony odbywa się już w następnym sezonie po posadzeniu, ponieważ pędy są skracane o nie więcej niż jedną trzecią, w przeciwnym razie mogą wyschnąć. Po około 5 latach drzewo zaczyna przeprowadzać czyszczenie sanitarne. Aby to zrobić, wczesną wiosną lub późną jesienią usuń wszystkie suche lub uszkodzone gałęzie.
Ważne! Miejsca cięcia zaleca się leczyć kruszonym węglem drzewnym, w przeciwnym razie grzyby mogą zarazić tui.
Możliwe choroby i szkodniki
Również tuja na stronie musi być chroniona przed wszelkiego rodzaju chorobami i szkodnikami. Znacznie zmniejszają dekoracyjność drzewa, a także stopniowo prowadzą do śmierci rośliny. Najbardziej niebezpiecznym szkodnikiem ze „złożonej” hybrydy tui jest pluskwa majowa. Żywią się młodymi korzeniami, co stopniowo prowadzi do pogorszenia absorpcji składników odżywczych przez roślinę z podłoża i powolnej śmierci.
Aby uchronić się przed tym problemem, od połowy kwietnia drzewo należy poddać ochronnemu opryskowi dowolnym środkiem owadobójczymna bazie amidakloprydu (Prestige, Antichrush, Aktara itp.). Wykonaj tę procedurę w całej aktywnej roślinności, w odstępie 40 dni.
Najniebezpieczniejsze infekcje tui
Tytuł | Manifestacja | Leki do walki |
Phytophthora | Ogólne więdnięcie, ciemnienie igieł (nabiera szarawego koloru), pień mięknie w pobliżu systemu korzeniowego. | Topaz, Khom, Fundazol i Tiovit. |
Rdza | Igły nabierają nasyconego koloru pomarańczowego lub żółto-pomarańczowego, drzewo powoli zanika. | Hom, Topaz, Abigapik i tlenochlorek miedzi. |
Schütte | Igły pokryte są żółtymi plamami, igły stopniowo odpadają. | „Fundazol”, „Khom”, „Tsineb” i roztwór koloidalnej siarki. |
Hodowla
Tuyu na stronie rozmnaża się na kilka sposobów jednocześnie: przez nasiona, dzieląc korzeń i sadzonki. Nasiona są uważane za najmniej skuteczne, wysiew nasion jest dość skomplikowanym i czasochłonnym procesem, który wymaga dużo czasu. Ponadto sadzonki odziedziczą tylko połowę cech odmianowych z rośliny matecznej. Dlatego często stosuje się wegetatywną hodowlę kultury.
Do reprodukcji młodego drzewa stosuje się podział. Około kwietnia thuja jest usuwana z ziemi wraz z kłączem, po czym jest dzielona na 2-3 części ostrym nożem. Co więcej, każdy z tych działów musi mieć pełny korzeń. W przyszłości sadzi się je zgodnie z opisaną powyżej technologią lądowania.Czy wiesz Najstarsza tuja na świecie rośnie w prowincji Ontario (Kanada). Jest to gatunek zachodniej tui, której wiek wynosi ponad 1600 lat.
![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/2926/image_5z7054kysDMS4RQkIFrNfx.jpg)
Z tuji dorosłej rośliny potomne otrzymuje się przez sadzonki. Aby to zrobić, w czerwcu należy oddzielić kilka dwuletnich pędów od drzewa macierzystego, a następnie ukorzenić je w osobnych doniczkach w warunkach pokojowych. Każdy taki garnek jest przykryty przezroczystym polietylenem, aby stworzyć sztuczny efekt cieplarniany i regularnie nawilżany.Aby zwiększyć aktywność rozwojową kłącza, miejsca cięcia każdego sadzonki przed posadzeniem w doniczce są traktowane roztworem „Heteroauxin”, a dodatkowo do przyspieszenia tworzenia korzeni stosuje się szczególnie pożywną glebę przygotowaną z równych części ziemi, torfu i piasku. Po około miesiącu sadzonki są gotowe do sadzenia w otwartej glebie.
Zastosowanie drewna w projektowaniu krajobrazu
Wszystkie tuja są uważane za idealne rośliny do stosowania w architekturze krajobrazu, a Kan-Kan nie jest wyjątkiem. Roślina idealnie nadaje się do uzupełnienia wszelkiego rodzaju gatunków trawiastych i drzewiastych, a także jako podstawa ogrodu.
Najczęściej ta odmiana jest używana do:
- nasadzenia tasiemca, drzewo wygląda świetnie na tle trawnika na środku działki lub w tle;
- połączenie z wszystkimi rodzajami drzew iglastych, w tym formami pełzającymi;
- tworzenie kompozycji kolorystycznych, żywopłotów i „alpejskiego ogrodu”;
- rosnące zaułki wzdłuż krawężnika i toru;
- zagospodarowanie balkonów, tarasów i loggii (w przypadku uprawy w sztucznym zbiorniku).
![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/2926/image_vQn2632QgKIgglfyriui2hA0.jpg)
Thuya Kan-Kan to niemal idealna roślina ozdobna. Drzewo nie wymaga szczególnej opieki, a także jest w stanie aktywnie rozmnażać się w najprostszy sposób. W takim przypadku odmiana może z powodzeniem uzupełnić dowolny krajobraz lub stać się centrum kształtowania terenu. Główną wadą drzewa jest jego niska odporność na mróz, dlatego w zimnych regionach koniecznie wymaga schronienia na zimę.