Róża łodygi jest ozdobą każdego ogrodnika. Ta elegancka roślina ozdobna jest w stanie ozdobić każdy krajobraz, a także stać się jej główną atrakcją. Nic dziwnego, że większość ogrodników próbuje uprawiać tę roślinę na własnej działce, ale nie wszystkim się to udaje. W tym artykule dowiesz się, jak wyhodować mini-różę na łodydze własnymi rękami, a także odkryć główne sekrety tego procesu.
Co to jest standardowa róża: cechy kwiatu
Znaczek róży dość często występuje w ogrodach. Ta wyjątkowa roślina charakteryzuje się obfitym i długim kwitnieniem. Kiedy mówi się, że roślina jest standardowa, oznacza to, że nie rośnie jako krzew, ale jako drzewo. Róża na łodydze jest wysoką, drzewiastą rośliną należącą do rodziny Pink. Nie jest zawarty w osobnym gatunku ani podgatunku roślin, ponieważ jest uprawiany sztucznie.Podstawą tej rośliny jest dzika róża lub inna drzewiasta forma roślin z rodziny Pink. Z pieczołowitą starannością z podstawy powstaje małe drzewo, na które wszczepiono sadzonkę kwiatu. Po pewnym czasie właściwości szczepionej rośliny kwitnącej zaczynają się objawiać na podstawie. Dzięki temu uzyskuje się rodzaj hybrydy, charakteryzującej się drzewnymi cechami bazy, a także zdolnością do kwitnienia przez długi czas.
Czy wiesz Najmniejsza róża na świecie jest uważana za kwiat odmiany Senorita Xi. Jego wysokość nie przekracza 12 cm, a średnica pąków wynosi 1 cm.
Takie rośliny przypominają małe drzewo o zaokrąglonym kształcie, pokryte wieloma kwitnącymi różami. Pomimo tego, że wymaga stałej pielęgnacji i długotrwałego formowania, roślina ma bardziej korzystne cechy w porównaniu do krzaczastych form.
- Zalety sztambowa obejmują:
- są bardziej estetyczne;
- może być uprawiany zarówno samodzielnie, jak i w sadzonkach;
- kwitną wcześniej i kwitną dłużej niż inne gatunki;
- daj możliwość stworzenia ogrodu kwiatowego z 2-3 poziomami;
- pozwalają osiągnąć dowolny kształt korony: od prawej do wiszącej, rozgałęzionej.
Obecnie istnieje wiele odmian takich róż, które są podzielone na następujące grupy:
- Wysoki - ich wielkość wynosi 1,5 m, rośliny takie często mają wydłużone rozgałęzione pędy zwisające z glebą. Wszystkie rodzaje rozgałęzionych i pełzających odmian są szczepione na łodydze jako łodyga.
- Pełna - dorastają do 1 m wysokości, mają odpowiednio zaokrąglony kształt korony. Uprawiane są na bazie nowych mieszańców, charakteryzujących się wysoką zimotrwalością.
- Half-bary - wysokość nie większa niż 80 cm, opierają się na rozłożeniu odmian róż o dużych pąkach (floribunda i ich mieszańce).
- Niski - rośliny nieprzekraczające 60 cm, takie formy uprawia się na podstawie kwiatów pełzających karłów.
- Karzeł - Rośliny o wysokości nie większej niż 40 cm, które są uprawiane przy użyciu patia różanego karła.
Jak wybrać odpowiednie sadzonki przy zakupie
Dzisiaj uprawa standardowych róż jest uważana nie tylko za fascynującą, ale także dość opłacalną, ale do tego trzeba zaopatrzyć się w najważniejsze - wysokiej jakości materiał do sadzenia.
Obecnie istnieją dwie metody uprawy róż na łodydze:
- samosadzenie sadzonek na podstawie;
- sadzenie gotowej łodygi.
Czy wiesz W Niemczech, w mieście Hildesheim, rośnie najstarszy krzew róży na świecie. Istnieją dowody na to, że aktywnie rozwijał się i rozkwitał podczas założenia miasta, tj. W X wieku. Tak więc krzak ma około 1000 lat.
Aby to zrobić, należy przestrzegać następujących zaleceń:
- kupować sadzonki tylko w profesjonalnych szkółkach, ponieważ tylko doświadczony ogrodnik może jakościowo posadzić różę na łodydze;
- sadzonki powinny być sprzedawane z zamkniętym systemem korzeniowym, ponieważ wysuszone korzenie prawie nie zakorzeniają się w glebie;
- roślina nie powinna zawierać gnijących ognisk ani zwiędłych części;
- sadzonki o średnicy pnia co najmniej 1–2 cm nadają się do ukorzeniania;
- na podstawie należy szczepić co najmniej 2 sadzonki, tylko w tym przypadku można uzyskać wspaniałą koronę róży.
Funkcje sadzenia kwiatów w domu
Sadzenie standardowej róży jest bardziej skomplikowanym procesem niż ukorzenienie form krzewów. Wyjaśnia to fakt, że takie rośliny są mniej przystosowane do środowiska. Szczepionka negatywnie wpływa na ich odporność, a także na ich odporność na wiele negatywnych czynników, w tym na naturalne pochodzenie.
Wybór właściwego miejsca
Idealne miejsce do sadzenia rośliny powinno znajdować się w dobrze oświetlonym miejscu, z dala od przeciągów. Róże nie lubią cienia, a nawet półcienia, ponieważ prowadzi to do powstawania ciemnych plam na liściach, a także do powstawania ślepych pędów. W takim przypadku strona powinna być otwarta i dobrze, ale umiarkowanie wentylowana, aby uniknąć rozwoju sprzyjającego środowiska dla grzybów. Najbardziej nadaje się do tego południowa strona terenu, chroniona przed zimnymi wiatrami północnymi.
Ważne! Nie można sadzić róż w obszarze, w którym wcześniej rosły inne róże. Faktem jest, że takie gleby są zwykle zubożone przez poprzednie rośliny i mogą być zarażone różnymi szkodnikami i patogenami.
Standardowa forma jest mało wymagająca dla gleby, prawie każda gleba nadaje się do jej sadzenia, z wyjątkiem piaszczystej gliny i gliniastych podłoży. Gleba powinna charakteryzować się umiarkowaną wilgotnością, a także występowaniem wód gruntowych na powierzchni (około 1 m). Pomoże to osiągnąć najskuteczniejsze ukorzenienie sadzonek, a także jeszcze bardziej uprości regulację bilansu wodnego w tym miejscu.
Optymalny czas
Najodpowiedniejszy czas do sadzenia standardowych róż przypada od połowy kwietnia i trwa do końca maja. Jednak w zależności od warunków klimatycznych regionu czas może ulec zmianie. W takim przypadku sadzenie należy przeprowadzić dopiero po całkowitym stopieniu śniegu, a także po osiągnięciu stabilnej wiosennej odwilży, ze średnią dzienną temperaturą co najmniej + 10 ° С. Możesz rozpocząć sadzenie jesienią, najkorzystniejszy okres to od połowy września do początku października. Do jesiennych terminów sadzenia są możliwie jak najściślejsze, w przeciwnym razie młoda roślina zamarznie.
Przygotowanie miejsca lądowania
Kłącze standardowych roślin jest znacznie większe niż krzewów krzaczastych, co należy wziąć pod uwagę przy sadzeniu rośliny, ponieważ będzie to wymagać dość dużej dziury. Najczęściej jego głębokość wynosi 70 cm, a szerokość około 60 cm, ale w zależności od objętości kłącza jest regulowana. W takim przypadku wysokość i szerokość powinny być nie mniejsze niż 10–15 cm od objętości korzeni razem z podłożem. Studzienki są rozmieszczone równomiernie na działce, a jeśli sadzisz róże w grupie, odległość między poszczególnymi roślinami powinna wynosić co najmniej 1 m.
Róże preferują lekkie żyzne gleby, dlatego należy przygotować mieszankę gleby na miejscu. Idealną opcją do sadzenia jest podłoże składające się z kompostu, piasku i gliny (2: 1: 1). Jeśli Twoja strona ma nieodpowiednią glebę, musisz ją dobrze nawozić.
W tym celu stosuje się specjalne mieszaniny organiczne:
- dla obszarów o piaszczystej glebie - mieszanka oparta jest na glinie, zwiędłej glebie, próchnicy i kompoście (2: 2: 1: 1);
- na gliniastej ziemi - użyj mieszanki piasku, kompostu, próchnicy, ziemi darniowej (6: 1: 1: 1).
Technologia lądowania
Posadzenie standardowej róży nie jest trudne, jednak proces ten wymaga przestrzegania pewnych subtelności, które wpływają nie tylko na ukorzenienie, ale także na dalszy pomyślny wzrost rośliny.
Aby to zrobić, zaleca się przestrzeganie następujących etapów lądowania:
- Aby poprawić ukorzenienie, około dzień przed sadzeniem, namocz sadzonki w stymulatorze wzrostu. Najbardziej skuteczne pod tym względem są rozwiązania „Kornevina” i humatu potasu.
- Dobrze podlać przygotowany obszar.
- Delikatnie przenieś roślinę do studni.
- Przechylić sadzonkę pod kątem 45 °, a nachylenie należy wykonać w kierunku zgięcia korzenia.
- Rozłóż system korzeniowy w otworze, kierując korzenie w stronę boku pnia.
- Zainstaluj podporę wykonaną z drewnianego lub metalowego kołka po przeciwnej stronie niż nachylenie sadzonki, a następnie przywiąż do niej roślinę.
- Wypełnij korzenie ziemią, mocno zagęszczaj obszar wokół systemu korzeniowego i obficie podlewaj stojaki.
- Następnie róża musi zostać wytłoczona, co pomaga uniknąć przedwczesnej utraty wilgoci, a także stworzyć niezbędny mikroklimat w glebie.
Wideo: sadzenie standardowej róży
Opieka i rozwój
Po zasadzeniu róży na stronie i osiągnięciu jej ukorzenienia rozpoczyna się najważniejszy etap jej rozwoju - przygotowanie do solidnego wzrostu. W tym czasie aktywnie się rozwija, a także daje młode, kwitnące pędy, które wymagają najbardziej optymalnych warunków.
Optymalne warunki uprawy
Róże są roślinami kochającymi ciepło, standardowe odmiany nie są wyjątkiem. Średnia optymalna temperatura +20 ... + 25 ° С jest uważana za najbardziej optymalny reżim temperaturowy do uprawy i kwitnienia gatunku. W tym samym czasie roślina może zapuścić korzenie i rosnąć w temperaturze w zakresie +10 ... + 15 ° С. Warunkiem uprawy łodygi jest oświetlenie, musi być intensywne i jednolite przez cały dzień, w przeciwnym razie doprowadzi do różnych patologii zielonej masy i zahamowania kwitnienia.
Ważne! Szyjka korzenia pnia rośliny powinna być zakopana w ziemi nie więcej niż 2–3 cm, w przeciwnym razie wpłynie to negatywnie na ukorzenienie sadzonki.
Podlewanie i karmienie
Częste podlewanie jest głównym warunkiem dalszego wzrostu i obfitego kwitnienia wszystkich przedstawicieli Pinks. Dlatego procedura jest przeprowadzana regularnie. Sadzonki róży są podlewane co 2-3 dni i obficie, niezależnie od tego, czy gleba wyschła, czy nie. Brak wilgoci ma szkodliwy wpływ na kwitnienie, dlatego nawet długotrwałe suszenie gleby nie powinno być dozwolone. Do nawadniania należy używać wyłącznie czystej, osiadłej wody. Pod jedną dorosłą rośliną koniecznie wlewa się co najmniej 20 litrów wody.Standardowe róże są karmione tylko 2 razy w sezonie: wczesną wiosną i jesienią, po kwitnieniu. Użyj do tego próchnicy lub gnoju, które są ściśle ułożone wokół koła tułowia. Można je zastąpić płynnymi nawozami przygotowanymi z roztworu dziewanny (1:10) lub odchodów ptaków (1:15).
Nawożenie organiczne można zastąpić mieszankami mineralnymi; w tym celu do gleby dodaje się płynne roztwory oparte na złożonej zawartości potasu, fosforu, magnezu i azotu. Jednocześnie ilość azotu wprowadzanego na sezon nie powinna być mniejsza niż 6 kg. Najczęściej takie preparaty są uzupełniane Gilea Vegetation, Green Guy i innymi analogami.
Pielenie i uprawa
Pielenie i obluzowywanie odbywają się regularnie. Po każdym nawadnianiu poluzuj glebę, ale co najmniej 1 raz w tygodniu, na głębokość 3-4 cm, a następnie, aby uniknąć wysuszenia gleby, pierścień korzeniowy ściółkuje się trocinami lub korą. Pielenie różańca odbywa się w razie potrzeby, ale co najmniej 1 raz w ciągu 7 dni, unikając pojawienia się jakichkolwiek chwastów. Taka roślinność jest śmiertelna dla róż, ponieważ nie tylko przyciąga składniki odżywcze i mikroelementy do ich gleby, ale także nasyca glebę wszelkiego rodzaju toksynami.
Przycinanie
Przycinanie roślin jest konieczne, ponieważ tylko z jego pomocą można uzyskać idealnie równą koronę, a także długotrwałe kwitnienie łodygi. Ponadto róża dla psa jest zwykle podstawą rośliny, która dość często daje dzikie gałęzie, co pogarsza ogólną dekoracyjność szczepionego przeszczepu.
Przycinaj 2 razy w sezonie, wiosną i jesienią, biorąc pod uwagę następujące wymagania:
- ściąć pędy, pozostawiając więcej niż 5 pąków, ponieważ skrócenie do 2-3 pąków prowadzi do nadmiernej aktywacji wzrostu pędów i zahamowania kwitnienia;
- potomstwo korzenia nie ma wartości dla buszu, są całkowicie usuwane;
- aby uzyskać wspaniałą koronę, należy odciąć wyblakłe kwiaty, a także przerzedzić pąki;
- na stanowiskach okrywowych konieczne jest skrócenie nie tylko głównych, ale także dodatkowych gałęzi;
- podczas ostatniej fali kwitnienia kwiaty należy pozostawić na pędach, usuwając z nich płatki - pomoże to poprawić dojrzewanie pędów przed zimowaniem.
Schronienie na zimę
Pnie róż przygotowuje się na zimę na przełomie października i listopada, gdy temperatura powietrza spadnie do +5 ... + 10 ° С. Pierwszą rzeczą do zrobienia w tym okresie jest odcięcie niedojrzałych pędów. Następnie główne pędy są skracane, pozostawiając około 6 żywych pąków na każdym. Następnie podstawę łodygi wysuwa się, a wierzch pokrywa się z płótna lub agrofibry.Jeśli to konieczne, róża przyciska się do gleby i pokrywa polietylenem, a następnie warstwą siana lub słomy o grubości 10-15 cm. Zrób to ostrożnie, aby uniknąć kruchości podstawy. Nie zaleca się układania róży na ziemi, najlepiej ułożyć podstawę rośliny z drewnianych desek lub innych naturalnych materiałów.
Ważne! Zimą przykrytą różę należy obficie posypać śniegiem, co znacznie zwiększy właściwości termoizolacyjne schronu ochronnego.
Choroby roślin i szkodniki
Róża macierzysta jest często narażona na infekcje i ataki różnych szkodników. Niestety takie rośliny nie różnią się zwiększoną odpornością na różne dolegliwości, co dramatycznie wpływa na ich oczekiwaną długość życia. Najczęściej w różańcu ogrodnik staje przed inwazją gąsienice, owady skalowane, kleszcze, wkładki do uszu, mszyce, wciornastki. Lubią ucztować na soku i młodych pędach róży, co powoduje zahamowanie jej wzrostu i kwitnienia. Zwalczają szkodniki przez działanie złożonymi środkami owadobójczymi (Aktara, Bi-58, Rose Clear itp.). Przeprowadź procedurę wczesną wiosną i powtórz w przypadku pasożytów.Z chorób na krzaku może wystąpić wirusowa mozaika, chloroza, plamienie, różowa i szara zgnilizna. W celu zapobiegania chorobom różę należy traktować wiosną roztworem siarczanu żelaza (1: 3), ponowne leczenie przeprowadza się po 4 tygodniach. Kiedy pojawiają się ostre ogniska dolegliwości, dotknięte części pędów są usuwane, a różaniec jest starannie traktowany złożonymi fungicydami (Agat, Kurzat, Quadris, Fitosporin itp.).
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Róże stemplowe dobrze wyglądają w każdym projekcie krajobrazu, najczęściej są używane do:
- pojedyncze lądowanie: jako dekoracja ławek, altanek i innych miejsc odpoczynku;
- grupowe sadzenie z przodu ogrodu: jako główny obiekt rośliny;
- dekoracja toru: podczas tworzenia różowych zaułków;
- masowe sadzenie: podczas układania różańca;
- dekoracje ogrodowe połączone z krótką i wysoką roślinnością.
Najbardziej opłacalne w ogrodzie takie grzyby są łączone z:
- Rudbekia;
- lawenda;
- pelargonie;
- szałwia;
- lobelia;
- ageratum;
- petunia
- szara kostrzewa;
- jęczmień grzywiasty.