Borowik czerwony (rudy) jest jednym z najpopularniejszych grzybów jadalnych. Gatunek ten w strefie umiarkowanej występuje prawie wszędzie, dlatego jest uważany za tradycyjny produkt sezonowy w wielu regionach Rosji i krajów WNP. Artykuł zawiera szczegółowy opis czerwonego borowika, a także jego podstawowe właściwości i przydatne właściwości.
Opis
Rudowłosy jest jednym z typowych przedstawicieli rodzaju Lekcinum z rodziny Boletovye. Jest to gatunek jadalny, który jest często używany nie tylko do jedzenia, ale także jako główny składnik wszelkiego rodzaju naparów, wywarów i innych leków.
Noga
Noga grzyba ma kształt cylindryczno-stożkowy: na poziomie grzybni jest najgrubszy, a w obszarze nasadki nieco cieńszy. Jego średnia długość wynosi 5–10 cm, ale są też duże okazy z łodygą około 15 cm, grubość waha się między 1–5 cm. Skórka jest pokryta małymi podłużnymi łuskami pomalowanymi na biało, ale w miarę wzrostu odcień staje się bardziej brązowy.
Wideo: Wzrost czerwonego borowika
Czapka
Czapka borowika jest dość duża (do 15 cm średnicy), jednak u niektórych okazów jej rozmiar może dochodzić nawet do 30 cm, u młodych grzybów ma kształt półkuli, a krawędzie są wygięte do wewnątrz. Dla dorosłych owocników charakterystyczna jest czapka w kształcie poduszki.
Górna powłoka jest gładka, ale może być również aksamitna, skóra miazgi praktycznie nie jest oddzielona. Kolor czapki może różnić się od jasnych do brązowo-czerwonych odcieni. Charakterystyczną cechą koloru skóry jest to, że zmienia się w zależności od miejsca wzrostu grzyba, a także głównego drzewa symbiontów.
Miazga
Miąższ borowika jest delikatny, mięsisty i dość elastyczny, ale z wiekiem może stać się miękki. Nogi tkaniny są bardziej sztywne, włókniste. Na nacięciu grzyb jest biały, jednak po uszkodzeniu tkanki natychmiast stają się niebieskie, a następnie całkowicie nabierają ciemnobrązowego lub czarnego odcienia. Surowa miazga nie ma nasyconego zapachu.
Warstwa zarodników
Gimenofor w grzybie typu rurkowego. Kanaliki są swobodnie rozmieszczone, ich średnia długość wynosi od 1 do 3 cm. Kształt porów kanalików jest okrągły lub zaokrąglony kątowo. Kolor warstwy zarodnikowej jest przeważnie biały, ale gdy rośnie, może nabrać oliwkowego, żółtego lub brązowo-żółtego odcienia. Po uszkodzeniu hymenoforu jego główny kolor natychmiast ciemnieje.
Proszek zarodników
Zarodniki są przeważnie w kształcie wrzeciona, zaokrąglone, o gładkiej powierzchni. Ich średni rozmiar wynosi około 40 mikronów. Kolor proszku zarodników może mieć różne odcienie oliwkowo-brązowe.
Czy wiesz Grzyby są jedną z najbardziej unikalnych form życia na Ziemi. Prowadzą przywiązany styl życia, jak rośliny, ale nie są w stanie przeprowadzić fotosyntezy i używają wyłącznie substancji organicznych do żywienia (typowe tylko dla zwierząt i owadów).
Obszar dystrybucji
Najczęstszy rudy występuje w młodym lesie liściastym lub mieszanym. Głównymi gatunkami, z którymi gatunek wchodzi w relacje mikoryzowe, są topola i osika. Grzyby można również zobaczyć na plantacjach grabu, dębu, buku, brzozy lub wierzby, ale jest to dość rzadkie. Najbardziej optymalne dla niego strefy klimatyczne to terytoria strefy umiarkowanej Eurazji, Ameryki Północnej, a także Uralu i Kaukazu.
Kolekcja
Rozwój tego grzyba obserwuje się od początku czerwca do końca października. Najbardziej aktywny wzrost owocników rozpoczyna się w pierwszej połowie października, co jest uważane za sezon masowego zbierania rudych.
Wideo: Zbieranie borowików
Zużycie
Borowik czerwony można nazwać jednym z najcenniejszych produktów leśnych. Wyróżnia się doskonałymi właściwościami smakowymi, a także jest w stanie nasycić ciało łatwo przyswajalnym białkiem, witaminami i pierwiastkami śladowymi. Ponadto często grzyb jest stosowany jako główne narzędzie do przygotowywania leków na cały kompleks dolegliwości.
Na jedzenie
Borowiki to niezwykle smaczne grzyby, dlatego świetnie nadają się do przygotowywania dowolnych potraw. Najczęściej są używane jako pachnąca baza do zup i gulaszu, w tym w połączeniu z wszelkiego rodzaju warzywami. Jednak najbardziej popularne są smażone grzyby, oprócz ziemniaków lub mięsa.
Do celów kulinarnych noga borowika nie jest zalecana. Jest nadmiernie sztywny, co może powodować nieprzyjemny posmak.
Do celów medycznych
Główną wartością czerwonego borowika jest bogaty skład chemiczny miazgi. Pozwala to nasycić ciało substancjami, które mogą mieć działanie ochronne, przywracające i przeciwzapalne.
- Dlatego wszystkie rodzaje naparów, a także proszek grzybowy są aktywnie stosowane w tradycyjnej i tradycyjnej medycynie do leczenia takich chorób:
- miażdżyca;
- niedokrwistość
- zaburzenia nerwowe;
- Depresja
- przewlekłe patologie układu pokarmowego;
- zaburzenia trawienne związane z dysbiozą;
- formacje onkologiczne;
- choroby dermatologiczne skóry twarzy.
Przeciwwskazania
Pomimo udowodnionych korzyści dla organizmu i efektu terapeutycznego, istnieją zakazy stosowania potraw grzybowych. Głównymi przeciwwskazaniami są patologie wątroby i nerek, szczególnie w ostrej fazie.
Ponadto nie zaleca się nadużywania borowików, ponieważ ich stosowanie w dużych ilościach może powodować zaburzenia trawienne. Zaleca się porzucenie rudzielców osobom starszym, a także dzieciom w wieku poniżej 12 lat, aby uniknąć ostrej reakcji alergicznej organizmu.Ważne! Kobiety w ciąży mogą używać grzybów wyłącznie w formie gotowanej lub duszonej. Smażone potrawy są zbyt trudne do strawienia, a marynowane są bezużyteczne, ponieważ długotrwała obróbka cieplna niszczy prawie wszystkie korzystne właściwości.
Różnica od fałszywego borowika
Dziś w naturze istnieje tylko jeden gatunek, który można nazwać fałszywym borowikiem: tak zwany gorczyca lub żółciowy grzyb. Pomimo tego, że nie jest trujący, jego mięso ma nieprzyjemną gorycz, co często sprawia, że potrawy z grzybów i konserwowanie są nieodpowiednie do spożycia. Nie jest trudno odróżnić musztardę: rośnie wyłącznie pod roślinami iglastymi, a borowiki tylko pod twardym drewnem.
Ponadto główne cechy grzyba żółciowego są następujące:
- gimenofor ma jasnoróżowy odcień;
- noga pokryta jest brązowym wzorem siatki przypominającym skórę węża;
- po cięciu białe mięso nabiera różowego odcienia.
Ciekawe fakty
Borowik można nazwać jednym z najlepiej zbadanych mieszkańców lasów. Najbardziej niesamowite fakty na jego temat są następujące:
- w Ameryce Północnej tradycyjne potrawy weselne przygotowywane są z borowików - duszonych kapeluszy doprawionych goździkami i wszelkiego rodzaju przyprawami (podawanie takich grzybów nowożeńcom jest zwyczajowo w nowym glinianym garnku);
- bulion rudy jest nasycony białkiem, kwasami tłuszczowymi i witaminami rozpuszczalnymi w wodzie, więc jego wartość odżywcza nie jest gorsza od bulionu mięsnego;
- największe owocniki rosną na północy i na Dalekim Wschodzie; grzyby z czapką o średnicy do 40 cm są tutaj dość powszechne;
- nazwa tego gatunku nie powstała przypadkowo, pomimo faktu, że grzyb jest w stanie założyć mikoryzę z prawie wszystkimi drzewami liściastymi, największe owocniki powstają tylko w symbiozie z osiką.
Magiczne właściwości
Od niepamiętnych czasów ludzie podkreślali nie tylko przydatne, ale także magiczne właściwości borowików. Uważa się, że ten grzyb jest w stanie aktywnie gromadzić ujemną energię ze środowiska. Ta funkcja jest zalecana, aby brać pod uwagę zbieraczy grzybów i zbierać produkty leśne wyłącznie w sprzyjających obszarach, na przykład z dala od pól geomagnetycznych.
Borowik czerwony jest ulubionym grzybem niezłomnych zbieraczy grzybów, a także zwykłych miłośników leśnych przysmaków. Charakteryzuje się wyjątkowym i bogatym smakiem, a także szereg właściwości leczniczych. Jednocześnie czerwony borowik nie ma toksycznych podwójów, co pozwala przyciągnąć nawet dzieci do swoich kolekcji.