Wielu właścicieli domów zwraca szczególną uwagę na projektowanie krajobrazu. Jego głównym detalem i dekoracją są ścieżki ogrodowe, które nie tylko służą jako wystrój, ale także znacznie ułatwiają poruszanie się w ogrodzie, a także zagospodarowanie przestrzeni. Przy wyborze materiału większość mieszka na kamieniu - ten naturalny materiał ma wysoką wytrzymałość, a także długą żywotność. Dodatkową zaletą jest możliwość niezależnego układania nawierzchni - takie podejście pozwala nadać działce domku ekskluzywny wygląd, a także uświadomić sobie kreatywny potencjał budowniczego.
Plusy i minusy różnych materiałów
Obecnie istnieje ogromny wybór materiałów, których pochodzenie może być zarówno naturalne, jak i sztuczne. Każda z nich ma swoje zalety i wady, z którymi należy się zapoznać przed ostatecznym wyborem.
Czy wiesz Zgodnie z naukami Feng Shui ścieżki ogrodowe niosą główną energię witalną Qi, co oznacza, że ich trasa powinna być kręta i gładka, co pozwoli na równomierne rozłożenie jej w całym miejscu.
Kamienie naturalne
Wśród szerokiej gamy kamienia naturalnego, który może nawet pomylić niedoświadczonego budowniczego, najbardziej popularne to:
- łupek - kamienie skalne, w których składzie znajdują się równoległe przeróbki mineralne;
- granit - jest skałą magmową składającą się z kwarcu, plagioklazy, miki i drzewca potasu;
- szungit (zwany także „kamieniem adobe”) - kamień, który można znaleźć w kolorze czarnym, brązowym lub ciemnoszarym;
- piaskowiec - kamień składający się z klastycznych ziaren osadowych o wielkości od 0,5 do 2 mm, połączonych substancjami mineralnymi;
- kwarcyt - mocna skała, składająca się głównie z kwarcu i znana z trudności w przetwarzaniu;
- brukowiec - kamień naturalny o małych rozmiarach i zaokrąglonym kształcie;
- kamyki - fragmenty kamieni naturalnych, które przeszły przez różne stopnie walcowania.
![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/2328/image_makIiXyruwqSgv49MuvdevL7.jpg)
- Pomimo różnych właściwości kamień naturalny ma wspólne zalety w stosunku do sztucznego kamienia:
- wysokie walory dekoracyjne;
- szeroki wybór;
- łatwość układania, co ułatwia samodzielne układanie ścieżek;
- długi okres eksploatacji (ponad 300 lat);
- wysokie wskaźniki odporności na ciepło i mrozoodporność.
- Zastosowanie kamienia naturalnego ma pewne wady:
- wysoki koszt materiału;
- potrzeba używania specjalnych pojazdów do transportu kamienia (ze względu na jego masywność);
- kompilacja co najmniej małego projektu ze szkicami i obliczeniami.
Sztuczne materiały
Rynek materiałów budowlanych oferuje również ogromny wybór różnych sztucznych materiałów, z których zwykle używa się:
- płyty chodnikowe;
- beton
- kostka brukowa;
- gres porcelanowy i inne.
![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/2328/image_9trsza6nay3g1GYszg7uX6ly.jpg)
Wśród zalet stosowania takich materiałów zwracają uwagę na ich niską, w porównaniu do naturalności, koszt, prostotę i szybkość instalacji, szeroki zakres, a także możliwość stworzenia ekskluzywnej dekoracji. Główne wady to konieczność zainstalowania systemu odwadniającego w regionach o niestabilnych warunkach klimatycznych (na przykład częste ulewne deszcze), a także krótka żywotność.
Niezbędne materiały i narzędzia
Oprócz wybranego materiału podstawowego dla ścieżek, możesz dodatkowo potrzebować:
- cement;
- woda
- żwir
- piasek.
Lista narzędzi nie jest szeroka; można ją znaleźć u prawie każdego letniego mieszkańca lub właściciela wiejskiego domu. Zestaw powinien składać się z:
- bagnetowe łopaty i łopaty, które będą potrzebne w procesie pracy z glebą;
- gumowy młotek;
- poziom, który określa odchylenia od prawidłowej pozycji poszczególnych kamieni;
- szlifierki wyposażone w specjalne dysze do obróbki kamienia;
- szczotki do czyszczenia resztek materiałów budowlanych i śmieci;
- maszyna obkurczająca;
- liny i kołki do znakowania;
- zbiorniki do mieszania cementu.
Tworzenie planu i oznaczanie strony
Prace związane z układaniem powinny rozpocząć się od stworzenia planu, na którym położona będzie działka i budynki, a także lokalizacji przyszłych ścieżek. Następnym krokiem będzie oznaczanie. Odbywa się to poprzez wbijanie palików po obwodzie i łączenie ich za pomocą mocnej nici lub liny. Takie podejście zapewni utrzymanie wysokiej dokładności podczas układania.
Na tym etapie pracy należy przestrzegać kilku podstawowych zaleceń:
- Ścieżka ścieżek nie powinna zbliżać się do drzew, ponieważ ich silny i rozwinięty system korzeniowy może powodować znaczne uszkodzenia bazy.
- Wybrana szerokość toru nie powinna przekraczać 1–1,2 m.
- Lepiej jest wybrać formę tak prostą, jak to możliwe, ponieważ zagięcia wymagają dużej ilości czasu na przycięcie materiału. W przypadku pracy z kamieniem naturalnym zajmie to dużo energii.
- Podczas tworzenia nachylenia należy wziąć pod uwagę opady (zwykle wymagane jest co najmniej 10 mm na 1 m).
![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/2328/image_ivguiAvs3wu1oafj1.jpg)
Instrukcje krok po kroku dotyczące tworzenia ścieżki
Wysokiej jakości układanie ścieżek ogrodowych obejmuje kilka etapów wykonania, w tym stworzenie warstwy drenażowej i przygotowanie podstawy. Ich przestrzeganie jest konieczne, aby zmaksymalizować żywotność torów, a także ich zdolność do wytrzymywania różnych obciążeń.
Struktura drenażowa
Z powodu silnych opadów woda może znacznie zmyć podstawę, co doprowadzi do wielu problemów. Aby tego uniknąć, zaleca się rozpoczęcie układania od utworzenia warstwy drenażowej.
Ważne! Obecnie istnieją bardziej nowoczesne rozwiązania do układania warstwy drenażowej, z których jednym jest zastosowanie specjalnej membrany drenażowej. Dodatkowo jest początkowo wyposażony w warstwę geowłókniny.
Procedura nie jest trudna:
- Oznaczenie usuwa wierzchnią warstwę gleby. W takim przypadku głębokość powstałego wykopu powinna wynosić co najmniej 30 cm.
- Następnie dno jest dokładnie wypoziomowane i pokryte warstwą piasku o grubości około 10 cm, po czym są dobrze zagęszczone. Ten etap zmniejszy prawdopodobieństwo wystąpienia chwastów.
- Następnie następuje warstwa drobnego żwiru (około 5 mm), jego grubość może wynosić od 10 do 15 cm.
- W ostatnim etapie cała warstwa kruszonego kamienia pokryta jest włókniną.
Instalacja granic
Granice umożliwiają wyraźne zarysowanie ścieżek ogrodowych, wskazując ich granice. I dlatego, pomimo nieco kłopotliwej procedury ich instalowania, wielu decyduje się na ten krok.
Schemat jest następujący:
- Znaczniki Przede wszystkim wybierają miejsce i określają wysokość przyszłych granic. Następnie linę ciągnie się na całej długości, biorąc pod uwagę wysokość, a aby utrzymać silne napięcie, kołki są napędzane co 2-3 m. Należy również wziąć pod uwagę, że w przypadku, gdy wysokość krawężników przekracza samą ścieżkę, należy zachować niewielkie nachylenie, aby spuścić wodę, aby uniknąć jej stagnacja.
- Kopanie rowu. Głębokość oblicza się, biorąc pod uwagę wysokość krawężnika do rozciągniętej nici i grubość podkładki cementowej, na której kamień zostanie posadzony dla większej niezawodności. Przy wyborze szerokości brany jest pod uwagę rozmiar bocznego kamienia, a po każdej stronie dodaje się 1 cm dla wygody pracy.
- Wypełnij bazę. Wydatki na wzmocnienie krawężnika za pomocą latarni, które mogą być użyte jako improwizowane środki, takie jak drewniane klocki o długości 15 cm i grubości 3 cm oraz narzędzia (zasady). Układa się je na dole wykopu na całej długości reguły, po czym wylewa się je mieszaniną składającą się z 1 części cementu i 3 części piasku. Następnie wyrównaj powierzchnię i usuń pręty, wypełniając puste przestrzenie pozostałą mieszanką.
- Bezpośrednia instalacja. Odbywa się to poprzez indywidualne ustawienie każdego elementu. Ważnym aspektem jest poziome wyrównanie krawężnika, koncentrując się na ciasno rozciągniętej linie, a także pionowo, kontrolując proces na poziomie budynku. Możesz użyć gumowego młotka, aby ustawić lekko pochylony kamień we właściwej pozycji.
- Fiksacja Po zainstalowaniu kilku kamieni należy je ostrożnie przymocować, aby uniknąć fazowania pod własnym ciężarem. Aby to zrobić, połóż niewielką mieszankę piasku i cementu u podstawy (z małymi płaskimi ciastami, 5 cm od dołu), która niejako przykleja granicę do poduszki. Następnie do zewnętrznej krawędzi masy przymocowany jest kąt 45 °, co zwiększa powierzchnię podparcia.
- Wyrównanie gruntu. Aby nadać estetyce wygląd krawężnika, konieczne jest kopanie pod ziemią. Od strony ścieżki, która nie jest jeszcze wyłożona kafelkami, tę rolę będzie odgrywać warstwa drenażowa.
Przygotowanie fundamentu
Funkcjonalny cel ścieżek ogrodowych determinuje wybór rodzaju podstawy dla nich - to on zmniejszy obciążenie podłoża i uniknie fazowania. Więc:
- kamienne ścieżki przeznaczone do użytku wyłącznie w sezonie letnim, wystarczy wzmocnić bazę piasku;
- ścieżki obsługiwane przez cały rok będą wymagać podłoża cementowo-piaskowego;
- drogi wjazdowe (a także małe parkingi) należy wzmocnić betonową podstawą (w niektórych przypadkach wzmocnioną zbrojeniem).
W oparciu o wybór w początkowych obliczeniach może być konieczne uwzględnienie dodatkowych narzędzi i materiałów.
Proces układania kamienia
Niezależnie od wybranej podstawy technologia układania kamienia ma jedną zasadę wykonania. Jednak każda metoda wciąż ma pewne charakterystyczne cechy, z którymi należy się zapoznać przed rozpoczęciem pracy.
Na podłożu cementowo-piaskowym
Ta metoda, ze względu na wysoką wytrzymałość i zdolność do przepuszczania wilgoci, jest uważana za uniwersalną, a proces jej wdrożenia nie jest bardzo trudny.
Aby wykonać podkład cementowo-piaskowy, potrzebujesz:
- Przygotuj mieszankę piaskowo-cementową (herc), składającą się z przesianego piasku i cementu portlandzkiego klasy M. Optymalny stosunek wynosi 6: 1.
- Połóż przygotowaną kompozycję na warstwie drenażowej, na wysokość co najmniej 3 cm.
- Dokładnie ubij mieszaninę.
- Następnie kładą kamień i zamykają szwy.
![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/2328/image_hX4medOl87.jpg)
Na betonowej podstawie
Proces przygotowania konkretnego monolitu odbywa się krok po kroku:
- Przygotuj składniki. Istnieje wiele sposobów przygotowania rozwiązania, ale klasyczna receptura obejmuje użycie cementu, piasku, żwiru i wody (1 część cementu, 3 części piasku, 3 części żwiru, woda do stanu ciekłego).
- Powstaje poduszka z piasku o wysokości około 3 cm.
- Ponieważ beton nie przepuszcza wilgoci, wymagany będzie dodatkowy system odwadniający, składający się z rur, których długość jest regulowana przez wysokość podstawy. Układanie odbywa się na podstawie obliczeń - 1 kawałek rury / 1 m².
- Utwórz szalunek, który ograniczy rozprzestrzenianie się zaprawy betonowej. W tej roli można wykonać drewniane boki, ustawione na obwodzie.
- Następnie następuje warstwa przygotowanego roztworu. Jego wysokość powinna wynosić 8–10 cm, w przypadku zastosowania zbrojenia warstwa wzrośnie o 4–5 cm.
Ważne! W przypadku wcześniejszego zainstalowania ramki dodatkowe szalunki nie będą wymagane. To on będzie działał jako ogranicznik rozprzestrzeniania się rozwiązania.
Czas potrzebny do całkowitego wyschnięcia betonu wynosi około 72 godzin. Należy pamiętać, że jakość rozwiązania bezpośrednio wpływa na żywotność utwardzonych ścieżek, oraz dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na wybór głównych składników:
- piasek muszą być myte, suche, średniej wielkości cząstkami (zbyt duże zmniejszą plastyczność betonu, a zbyt małe - jego wytrzymałość, z powodu absorpcji dużej ilości wody);
- kruszony kamień - czysty i czysty;
- dla cement Preferowane są wysokie gatunki, takie jak M400 lub M500 (można określić „na oko” - im ciemniejszy proszek, tym wyższa ocena).
![](http://img.tomahnousfarm.org/img/ferm-2020/2328/image_PD8DG50M9UgqiNpaMoIR1x.jpg)
Na poduszce z piasku
Ta technologia jest niezwykle prosta. Piasek jest po prostu posypany równą warstwą o grubości około 10 cm na całej powierzchni przygotowanej do pokrycia kamieniem. Aby ułatwić ubijanie, do zwilżenia materiału sypkiego można użyć niewielkiej ilości wody.
Szwy
Procedura uszczelniania połączeń może rozpocząć się jeden dzień po instalacji kamiennej powłoki ścieżek ogrodowych.
Czy wiesz W razie potrzeby ścieżki ogrodowe mogą być znacznie jaśniejsze. W tym celu do zaprawy cementowej dodaje się barwiące dodatki pigmentowe, które pozwalają uzyskać dowolny kolor.
W sumie istnieją 3 sposoby wykonania tych prac:
- piasek;
- zaprawa cementowa;
- rozwiązanie do spoinowania.
W takim przypadku, jeśli ma być stosowana mieszanka cementu, zaleca się wykonanie wstępnego podkładu na powierzchni powłoki, który ochroni kamień przed śladami pracy (dość trudno jest usunąć resztki cementu). W zależności od wybranej metody sam proces nieznacznie się zmieni. Tak więc, używając piasku, należy nie tylko wybrać pożądaną frakcję (0,2 mm uważa się za optymalną), ale także przesiać ją najpierw, aby pozbyć się ewentualnych korzeni, nasion różnych roślin i innych rzeczy.
Ponadto technologia zakańczania składa się z trzech głównych kroków:
- Piasek wylewa się na powierzchnię, a następnie wciera twardą szczotką.
- Podlej szwy wodą i poczekaj na jej skurcz.
- Powtórz całą procedurę ponownie (piasek wlewa się, wciera, podlewa).
W przypadku użycia zaprawy cementowo-piaskowej szwy zamyka się szpachelką lub gumową szpachelką, a pozostałą mieszaninę usuwa się z kamienia natychmiast po zabiegu. W obszarach wokół domu zdecydowanie powinieneś zastosować metodę zaprawy cementowej. Ta opcja zapewni wysoką trwałość powłoki, a także zapobiegnie ługowaniu połączeń.
Pomimo szybkiego rozwoju technologii, który spowodował pojawienie się dużej liczby nowych sztucznych materiałów, większość właścicieli domów często wybiera kamień naturalny. Jest to zrozumiałe: oprócz możliwości układania go własnymi rękami, a także długiego okresu działania, piękny wzór i unikalny naturalny odcień kamienia nie jest w stanie powtórzyć nawet najnowocześniejszego materiału syntetycznego.