Cereus Peruvian jest popularny głównie wśród miłośników kaktusów. Ta roślina ma bardzo ciekawy kształt i dodaje egzotyki nawet najprostszemu wnętrzu. Potrzebuje również kompetentnej opieki, której zasady hodowca musi wcześniej zrozumieć.
Botaniczny opis rośliny
Cereus Peruwiański należy do kaktusów z rodzaju Cereus. W naturalnych warunkach rośnie w Ameryce Środkowej i Południowej, gdzie może osiągać do 7 m wysokości, a jego życie trwa do 300 lat.
Czy wiesz Nazwę cereus (łac.) „Cereus” tłumaczy się jako „świeca woskowa”, która jest związana z kształtem kaktusa.
Peruwiański Cereus jest jedną z najpopularniejszych odmian tego typu kaktusa. W domu jego wysokość sięga 1,4-1,5 m. Roślina należy do sukulentów, ma mięsistą łodygę z 5-8 żebrami. Kolor płatków jest początkowo zbliżony do niebieskiego. Potem zmienia się niebieski: staje się zielony odcień z szarym odcieniem.
Łodygi z czasem ulegają znaczeniu, a w górnej części znajduje się lekki puch.
Areole znajdują się na żebrach, których kolor zmienia się z jasnego na brązowy w trakcie wzrostu kaktusa. Z otoczek pojawiają się cienkie kolce - 4-6 z nich.
Kwitnienie często występuje w warunkach naturalnych, chociaż przy należytej staranności można to osiągnąć, hodując w doniczce. Kolor płatków jest białawy. Średnica kwiatu wynosi 14–16 cm, a pąki otwierają się w nocy.
Cereus owocuje głównie w dzikich siedliskach. Owoce można jeść na piśmie. Kiedy są dojrzałe, smakują soczyście z przyjemnym aromatem.
Istnieje specjalna forma rośliny - potworna lub skalista. Charakteryzuje się chaotycznym wzrostem pędów i powstawaniem dziwnych narośli. Przyczyną tego zjawiska jest mutacja, której początkowo często nie można wykryć. Zdarza się, że młody Peruwiański Cereus o prawidłowych konturach przybiera w przyszłości formę skalistą.
Czy wiesz W Izraelu owoce peruwiańskiego „cubo” Cereusa są uprawiane jako produkt spożywczy na skalę przemysłową na eksport.
Warunki uprawy
Ta różnorodność kaktusów nie ma szczególnych kaprysów podczas uprawy, ale istnieją pewne zasady, a prawdopodobieństwo kwitnienia kaktusa zależy od stopnia, w jakim właściciel obserwuje roślinę.
Wybór miejsca
Kaktus, pochodzący z gorącej słonecznej strefy klimatycznej i w pomieszczeniu, preferuje dobre oświetlenie. Optymalnym miejscem do umieszczenia doniczki będzie parapet. Możesz go zdefiniować po stronie południowej lub południowo-wschodniej. Latem możesz przenieść doniczkę na otwarty balkon lub loggię.
Tryb temperaturowy
Peruwiański Cereus odczuwa ciepło w sezonie letnim. Zmiany pogody i zmiany temperatury również nie mogą go skrzywdzić. Gdy uderzy mróz, w pomieszczeniu, w którym znajduje się doniczka, zaleca się ustawienie poziomu temperatury w zakresie +8 ... + 14 ° С.
Wilgotność powietrza
Roślina dobrze toleruje suche powietrze, więc nie bój się umieszczać go obok urządzeń grzewczych. Lepiej jest utrzymać poziom wilgotności 50%.
Opieka domowa
Peruwiański Cereus, pomimo minimalnej liczby wymagań, musi być odpowiednio pielęgnowany. Roślina potrzebuje właściwego podlewania, nawozu i przesadzania.
Podlewanie
W przeciwieństwie do powszechnego przekonania, że kaktusy uwielbiają suszę, latem potrzebują umiarkowanego podlewania. Częstotliwość podlewania zależy od poziomu wysuszenia gleby. Nie musisz ciągle utrzymywać go w stanie podmokłym, ale doprowadzenie podłoża do wyschnięcia w pył również nie jest tego warte.
Wraz z nadejściem zimnej pogody, począwszy od września, podlewanie zmniejsza się. Zimą, gdy roślina jest umieszczana w chłodnych warunkach, dorosłe rośliny należy podlewać raz w miesiącu, a im mniejsza roślina, tym więcej wody potrzebuje nawet podczas hibernacji. Najmniejsze kaktusy są podlewane raz na 2 tygodnie.
Przed podlaniem należy chronić wodę i zaleca się jej lekkie podgrzanie. Lepiej jest wykonać procedurę wieczorem, gdy nie ma intensywnej ekspozycji na światło słoneczne.
Nawilżając przez nawadnianie, potrzebujesz nie tylko gleby, ale także zielonej części rośliny, co jest szczególnie ważne w upale. Do tych celów odpowiednia jest butelka z rozpylaczem wypełniona ciepłą wodą.
Ważne! Pamiętaj: podlewanie i opryskiwanie kaktusów zimną i twardą wodą jest niedopuszczalne. Stres jest również znany roślinom.
Najlepszy opatrunek
Nawożenie peruwiańskich zbóż jest ważne w okresie aktywnego wzrostu, który trwa od maja do lipca. Do karmienia odpowiednich płynnych produktów przeznaczonych na kaktusy. Częstotliwość zabiegu zależy od tego, który lek został wybrany.
Przeszczep
Musisz przesadzić roślinę od marca do początku kwietnia. Znakiem koniecznego przeszczepu jest fakt, że system korzeniowy w doniczce nie pasuje i znajduje wyjście przez otwory drenażowe. Możesz skorzystać z przeszczepu w przypadku, gdy kaktus przestaje rosnąć.
Nie ma specjalnych wymagań glebowych. Odpowiednia jest mieszanina ziemi i piasku. Najważniejsze, aby nie używać podłoża alkalicznego. Musi być kwasowy lub neutralny.
Podnieś doniczkę większą niż poprzednia, ponieważ system korzeniowy kaktusa znacznie się powiększa. Lepiej wybrać zbiornik z szerokim dnem, co pozwoli dobrze rozwijać korzenie.
Ważne! Jeśli kamyki są układane na powierzchni w doniczce, muszą być przed przeszczepem pamiętaj o usunięciu. Ziemia doniczkowa do wody nie warto
Ekspandowaną glinę można stosować jako mieszaninę drenażową. Z powodu braku tego materiału można go zastąpić pianką. Niektórzy ogrodnicy wolą stosować mieszaninę obu materiałów w równych proporcjach.
Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo zranienia kolcami, lepiej jest nosić obcisłe rękawiczki. Warto również przygotować łopatę.
Gdy wszystkie materiały do przeszczepu będą gotowe, możesz rozpocząć proces:
- Równomiernie ułożyć drenaż na dnie nowego garnka.
- Posyp drenaż małą kulką podłoża.
- Oddziel ziemię od ścian szpachelką.
- Ostrożnie, lekko zginając doniczkę, wyciągnij kaktusa z glinianą bryłą na korzeniach.
- Zepsute części kłącza (jeśli występują) należy usunąć i potraktować węglem drzewnym.
- Przenieś płatki do nowego pojemnika.
- Napełnij podłoże do samej górnej krawędzi pojemnika.
Zwilżyć glebę dopiero po 5 dniach po przesadzeniu.
Hodowla
Cereus peruwiański jest rozmnażany wegetatywnie, to znaczy przez sadzonki. Czasami jednak uciekają się do rozmnażania przez nasiona, ta metoda jest naturalna tylko dla dzikich okazów rosnących w naturalnych warunkach.
Sadzonki
Sadzonki przeprowadza się wiosną lub w czerwcu.
Mały proces należy odciąć od głównej łodygi i pozostawić na 3-10 dni w pozycji pionowej, aby cięcie nieco wyschło. Czas suszenia zależy od wielkości sadzonek. Im większy, tym dłużej wyschnie.
Przed sadzeniem musisz wypełnić małą doniczkę odpowiednim podłożem. Sadzonki zanurza się w ziemi z kawałkiem w dół. Roślina jest przenoszona do dobrze oświetlonego miejsca (ale nie w bezpośrednim świetle słonecznym). Nie zwilżaj gleby przez kilka dni.
Nasiona
Rozmnażanie nasion często występuje w naturalnym środowisku. W domu lepiej jest sadzonki. Jeśli postanowiono siać nasiona, lepiej to zrobić w drugiej połowie wiosny. Nasiona należy umieścić w wilgotnej glebie i pozostawić w chłodnym, zacienionym miejscu. Kiedy kaktus rośnie, doniczkę można wynieść w ciepłe miejsce.
Ważne! Potworne okazy rozmnaża się tylko przez sadzonki.
Możliwe rosnące trudności
Podczas uprawy kaktusa mogą pojawić się pewne trudności związane z atakiem szkodników lub rozwojem chorób.
Cereus może mieć szkodniki, z których każdy wpływa na roślinę inaczej:
- przędziorek (tworzy małe plamy o czerwonawym kolorze i płytkę przypominającą wstęgę, w ciężkich postaciach - żółte plamy);
- skala i fałszywe tarcze (są to okrągłe pasożyty przypominające robaki, które wysysają soki z rośliny);
- wełnowak (pojawiają się białawe plamy z puchem).
Do zwalczania wszystkich szkodników stosuje się tę samą metodę, która polega na przetwarzaniu dowolnego ogólnoustrojowego środka owadobójczego (na przykład IntaVir lub Fufanon).
Kaktus może zarazić zgniliznę grzybów. Przyczyną rozwoju choroby jest często nadmierna wilgotność. Objawami są pojawienie się brązowych plam na pędach. W celu leczenia należy ręcznie usunąć zainfekowane obszary. Plastry są traktowane pokruszonym węglem aktywnym do celów dezynfekcji. Po wyeliminowaniu przyczyny choroby umiarkowane podlewanie.
Peruwiański Cereus to kaktus, który może przyjmować dziwne skaliste formy, które wprowadzają do wnętrza egzotyczność i różnorodność. Przy odpowiedniej pielęgnacji ta bezpretensjonalna roślina z powodzeniem wzrośnie i zachwyci właściciela pięknym kwitnieniem.
