Miód kwiatowy jest jednym z popularnych naturalnych produktów o przyjemnym, bogatym smaku i wielu przydatnych właściwościach. Jedną z jego odmian jest dziki miód - naprawdę wyjątkowe repozytorium cennych pierwiastków śladowych, które mogą wyleczyć całe ciało i zmaksymalizować jego zapasy energii. Przeanalizujmy wszystkie cechy tego przysmaku i dowiedzmy się, jak go zdobyć.
Cechy i opis miodu dzikich pszczół
Pszczoły żyjące na wolności różnią się od swoich „domowych” odpowiedników. Są w kolorze ciemnoszarym i osadzają się głęboko w lesie w drewnianych ulach - po bokach. Stąd pochodzi nazwa miodu dzikich pszczół - bortovaya.
Ponieważ dzikie owady zbierają nektar z dala od dużych miast, przedsiębiorstw i pojazdów, ich produkt jest czysty i naturalny. Ponadto nie zawiera sztucznych dodatków, które są często stosowane przez pszczelarzy. Najcenniejsze i przyjazne dla środowiska odmiany nektaru górskiego wydobywane są w czystych regionach Karpat i Baszkirii.
Czy wiesz Fruktoza zawarta w miodzie pomaga usunąć alkohol z organizmu. Herbata z miodem po wielkiej imprezie to jeden z najlepszych sposobów radzenia sobie z kacem.
Ponieważ dziki miód jest zbierany tylko raz w roku przez 2-3 tygodnie, a rój pszczół zbiera nie więcej niż 15 kg tego słodkiego smakołyku na sezon, jego koszt jest dość wysoki. Kolejnym czynnikiem wpływającym na cenę produktu jest trudność jego wytworzenia.
Smak, kolor i aromat
Miód paciorkowy wyróżnia się ciemnym nasyconym kolorem, aż do ciemnobrązowego, i gęstą konsystencją. Zapach i aromat - charakterystyczny, kochanie. Różni się od zwykłego nektaru tym, że ma lekką cierpkość i gorycz w smaku. A zapach przypomina lipę z lekką nutą mgły. Ogólnie bardzo przyjemny produkt, który powoduje wielką chęć wypróbowania go.
Wielu miłośników produktów pszczelarskich zastanawia się, czy miód perełkowy krystalizuje się czy nie. W przeciwieństwie do zwykłego nektaru z pasieki, produkt dzikich pszczół nie krystalizuje się z czasem. To kolejna z jego wielkich zalet.
Co różni się od zwykłego
Oprócz braku krystalizacji dziki miód wygląda na grubszy niż zwykle i praktycznie się nie rozprzestrzenia. Ma ciemniejszy kolor oraz bogaty zapach i smak. Ale główną różnicą między tym przysmakiem jest jego czystość, przyjazność dla środowiska, brak szkodliwych dodatków i wysoka zawartość cennych pierwiastków śladowych. Z czym wiąże się jego wysoki koszt.
Sposoby zbierania miodu
Zbiór dzikiego miodu to najstarsza wersja pszczelarstwa zwana pszczelarstwem. Kombajny wydobywające słodką ucztę wydrążają wydrążone drzewa, sztucznie tworząc ule.
Jako miejsce zamieszkania owadów wybierz południową stronę drzewa, położoną z dala od dróg i osad i otoczoną roślinami miodnymi - lipami i klonami. Również w pobliżu powinno być jakieś zbiornik wodny lub źródło wody.
Aby przyciągnąć owady, w ulu układane są pachnące zioła. Wygodny ul jest zamieszkiwany przez pszczoły przez 1–2 lata i rozpoczyna pracę.
Zasady zbierania dzikiego nektaru:
- Nosić ubranie ochronne.
- Przygotuj sprzęt do podnoszenia na wysokość.
- Weź ze sobą sprzęt do pracy z rojem - specjalną łopatę do zbierania miodu i komin do rozpraszania pszczół.
- Nie wybieraj całej dostawy miodu, zostaw trochę, aby nakarmić pszczoły na zimno.
Ważne! Niektórzy pszczelarze robią deski z pni drzew i wiosną eksportują je do miejsca zbiórki nektaru, lokalizując w ten sposób lokalizację pasieki.
Skład chemiczny i zawartość kalorii
Dziki miód ma unikalny skład chemiczny. I pozostając przez długi czas w grzebieniach, jest naturalnie odwodniony i staje się bardzo gęsty i nasycony prawie wszystkimi cennymi witaminami i pierwiastkami.
Skład chemiczny nektaru obejmuje:
- pełna gama witamin;
- aminokwasy;
- enzymy;
- przeciwutleniacze;
- glukoza, fruktoza i sacharoza.
Produkt zawiera również:
- pyłek - główny składnik miodu;
- mleko pszczele - składnik enzymatyczny do karmienia larw;
- cząsteczki chleba pszczelego (chleb pszczeli) - pyłek kwiatowy zebrany z kwiatów;
- wtrącenia woskowe (zabrus) - kawałki „kapsli” o strukturze plastra miodu w ulu;
- dron mleczny (czerw) - niezapłodnione jaja, z których pojawiają się drony;
- Apitokein (jad pszczeli) - składnik składający się z miedzi, magnezu, wapnia i fosforu o gorzko palącym smaku.
Wszystkie te naturalne suplementy sprawiają, że dziki miód jest bardzo zdrowy. Produkt ma dość wysoką zawartość kalorii, ale jest stosowany w małych ilościach, więc nie możesz obawiać się go używać. Zawartość kalorii w słodkim przysmaku zależy od składu i miejsca zbiórki i wynosi średnio 400 kcal na 100 g.
Właściwości miodu
Pomimo unikalnego zestawu biologicznie aktywnych substancji i mikroelementów istnieją przeciwwskazania do przyjmowania tego produktu. Więc jakie jest wykorzystanie dzikiego nektaru, a w jakich przypadkach nie warto go używać.
Korzyść
- Produkt charakteryzuje się takimi korzystnymi właściwościami:
- poprawia układ trawienny, zwiększa apetyt;
- pomaga w leczeniu chorób układu oddechowego;
- ma właściwości antyseptyczne;
- poprawia metabolizm i funkcjonowanie układu krążenia;
- ma silne działanie przeciwwirusowe i przeciwdrobnoustrojowe;
- poprawia odporność, pomaga odzyskać siły po dużych obciążeniach;
- wzmacnia układ nerwowy, ma łagodne działanie uspokajające;
- poprawia funkcję mózgu, koncentrację uwagi;
- pomaga radzić sobie z apatią, bezsennością, utratą siły.
Czy wiesz W 1985 r. Peruwiańscy celnicy odkryli dużą partię miodu z Ekwadoru zawierającą kokainę. Jednak wersja sztucznie wymieszanego leku z produktem nie została potwierdzona. Okazało się, że pszczoły zbierały nektar z plantacji koki znajdującej się najbliżej pasieki.
Zatem dziki nektar ma pozytywny wpływ na prawie wszystkie ludzkie narządy i układy, pomagając zarówno w leczeniu, jak i zapobieganiu wielu chorobom. Ponadto służy do wykonywania różnych masek, kompresów i maści. Od czasów starożytnych wiele piękności wiedziało, że miodowe maski spowalniają proces starzenia i odmładzają skórę, nadając jej świeżość i jedwabistość.
Szkoda i przeciwwskazania
Jeśli weźmiesz produkt w normalnych dawkach, nie przyniesie on szkody. Należy jednak zachować ostrożność podczas stosowania słodkiego nektaru u osób cierpiących na cukrzycę, cierpiących na poważne choroby przewlekłe, kobiet w ciąży i matek karmiących. W przypadku tych kategorii osób najlepiej skonsultować się z lekarzem.
Kategorycznie nie możesz zjeść uczty dla ludzi:
- w wieku poniżej 2 lat;
- uczulony na produkty pszczele.
- Nadmierne spożycie nektaru może powodować:
- cukrzyca;
- zniszczenie szkliwa zębów;
- nadwaga;
- reakcja alergiczna.
Jak odróżnić od fałszywego i wybrać odpowiedni
Dziki miód jest niezwykle cennym produktem, więc niektórzy pozbawieni skrupułów przedsiębiorcy sprzedają zwykły miód pod jego pozorem. Jeśli po zakupie słodkiej uczty pojawi się pytanie - co to jest, powinieneś przeprowadzić prostą kontrolę. Ponieważ dziki nektar jest bardziej gęsty i lepki, aby ocenić jego naturalność, należy opuścić łyżkę do pojemnika i podnieść ją do wysokości około 10 cm powyżej słoika.
Ważne! Jeśli dziki miód kapie z łyżki w cienkim strumieniu lub kapie, to jest to podróbka. W najlepszym razie jest to zwykły nektar, nie posiadający wszystkich cudownych cech dzikiego człowieka. Jeśli jest to podróbka, jej użycie może stać się niebezpieczne dla zdrowia.
Prawdziwy dziki nektar spływa bardzo powoli, nie strumieniem, ale płaską wstążką i tworzy pęcherzyki powietrza, które pozostają na powierzchni przez długi czas. Inną metodą sprawdzenia jakości produktu jest nałożenie go na kawałek zwykłego białego chleba i odczekanie 10–15 minut. Jeśli produkt jest oryginalny, chleb stwardnieje, a podróbka, najprawdopodobniej, zamieni go w zawiesinę.
Jak korzystać
Codzienne stosowanie tego słodkiego przysmaku przyniesie ogromne korzyści dla organizmu. Dorosły może zjeść 1-2 łyżki. łyżki produktu dziennie, a dziecko - nie więcej niż dwie łyżeczki.
Niestety niektórzy ludzie popełniają dość powszechny błąd - wkładają miód do gorącej herbaty. To jest złe Pod wpływem wysokich temperatur traci wiele przydatnych właściwości. Nie warto też natychmiast połykać przysmaku, musisz trochę trzymać go na języku, wypróbowawszy go z wszystkimi kubkami smakowymi.
Produkt nie reaguje dobrze na metal, dlatego lepiej jest znaleźć drewnianą lub plastikową łyżkę. Ponadto nie pozostawiaj nektaru w spodku lub wazonie na stole, ponieważ w powietrzu zacznie zmieniać swoje właściwości. Weź ze słoika dokładnie tyle samo miodu, ile będziesz jeść jednocześnie.
Warunki przechowywania
Ważne jest nie tylko sposób zbierania dzikiego nektaru, ale także sposób jego przechowywania. Właściwe przechowywanie pozwoli cieszyć się smakiem i przydatnymi właściwościami substancji biologicznie czynnych przez długi czas.
Optymalne warunki przechowywania:
- temperatura - nie wyższa niż + 7 ° С;
- brak różnic temperatur;
- bez zamrażania produktu;
- w szklanym pojemniku z dobrze przylegającą pokrywką.