Trudno jest znaleźć osobę, która nie doceniłaby cech smakowych pachnących jagód czarnej porzeczki, a także ich użytecznych właściwości: owoce kultury zajmują wiodącą pozycję pod względem zawartości witaminy C, wyprzedzając nawet cytrynę. Jednak ze względu na dużą liczbę odmian trudno jest wybrać najbardziej odpowiedni dla siebie. Rozważ poniżej różnorodność czarnej porzeczki Pigmej, której cechy zyskały uznanie wielu doświadczonych ogrodników.

Opis odmiany Pigmej czarnej porzeczki

Pigmej należy do środkowych wczesnych odmian samozapłodnych, a jego wskaźniki wydajności, a także cechy smakowe są na najwyższym poziomie. Krzewy tej porzeczki to samozapylone rośliny, dlatego owocowanie odbywa się raz w roku - regularnie i bez potrzeby stosowania dodatkowego zapylacza.

Czy wiesz Nie tylko jagody czarnej porzeczki są stosowane w żywności, ale także w jej liściach - ze względu na wysoką zawartość olejków eterycznych często działają jako dodatki smakowe w przygotowywaniu potraw mięsnych lub rybnych.

Ze względu na długi okres kwitnienia, którego czas trwania jest dłuższy niż 1 miesiąc, dojrzewanie jagód następuje stopniowo, dzięki czemu zbiory mogą trwać do 3-4 tygodni.

Historia selekcji

Odmiana Pigmejowa jest owocem owocnej działalności hodowcy V. S. Ilyina, który współpracuje z South Ural Research Institute of Gardening and Potato. W opisie wskazano, że sadzonki gołębicy i Bradthorp działały jak protosorty. Pod koniec lat 90. wprowadzono do rejestru państwowego nową odmianę, która otrzymała regionalizację w regionach o klimacie kontynentalnym i umiarkowanym - Wołdze-Vyatka, Uralu, Zachodniej Syberii, Wschodniej Syberii i Dalekim Wschodzie.

Wygląd, charakterystyka jagód, czas dojrzewania, plon

Krzewy tej odmiany są zwarte, lekko rozłożyste gałęzie i średnio pogrubiona korona. Wysokość rośliny rzadko przekracza 1,5 m. Młode pędy mają zielono-różowy odcień, z dużymi błyszczącymi liśćmi o jasnozielonym kolorze. Liście są zaokrąglone i mają trójkątne wycięcie. Pąki krzewu są średniej wielkości i mają owalny kształt. Ich kolor jest brązowy.

Czy wiesz Jagody czarnej porzeczki są często używane do przygotowania naturalnego barwnika o niebiesko-fioletowym kolorze.

Kwiatostany porzeczki o jasnym odcieniu i małych rozmiarach. Główna forma kwiatów ma kształt spodka. Jeden pędzel zawiera do 15–20 jagód.

Owoce porzeczki tej odmiany rosną na cienkiej zielonej łodydze, są dość duże - masa może wynosić od 2 do 8 g. Skórka jest koloru czarnego, cienka i gładka. Według opinii cechy smakowe porzeczki Pigmejskiej są wysokie, z wyraźną słodyczą i aromatem.

Owoce porzeczki w swoim składzie są niezbędnym produktem dla ludzkiego organizmu. 1 jagoda zawiera cały kompleks witamin (witaminy A, D, E, K, grupa witamin B), a także mikro i makroelementy (wapń, potas, krzem, magnez, sód, siarka, fosfor, bor, wanad, jod, kobalt , żelazo, miedź i wiele innych).

Czas dojrzewania plonu zależy w dużej mierze od pielęgnacji rośliny i warunków uprawy - średnio owocowanie następuje w okresie od 1 do 1,5 miesiąca (początek - połowa lipca). Wydajność odmiany jest wysoka - od 2,5 do 5 można zbierać z jednego krzaka 5 kg wybranych jagód.

Zalety i wady odmiany

• Do głównych zalet Pigmeju należą:
• wysoka odporność na zimno i tolerancja na suszę;
• samozapłodnienie odmiany;
• trwała odporność na wiele chorób grzybowych;
• wysokie walory smakowe jagód;
• uniwersalność i duże rozmiary owoców.

Porzeczki tej odmiany nie mają specjalnych wad: jedyną rzeczą, którą można wyróżnić, jest niska odporność na uszkodzenie przez kleszcza nerkowego i Septorię.

Technologia rolnicza

Każdy etap działalności rolniczej jest ważnym warunkiem uzyskania wysokiej jakości plonów w dużych ilościach. Pomimo całej bezpretensjonalności porzeczek, szczególną uwagę należy zwrócić na zasady sadzenia i dalszej pielęgnacji rośliny.

Wybór miejsca i lądowanie

Zaczynając wybierać miejsce do sadzenia, należy zauważyć, że porzeczki są lekkimi i kochającymi ciepło roślinami, które nie mogą rozwijać się w zbyt wilgotnej, zalanej glebie. Z tych powodów najlepszym rozwiązaniem byłaby płaska powierzchnia po południowo-zachodniej stronie ogrodu, z lekko kwaśną glebą i wodami gruntowymi leżącymi na głębokości 1-1,5 m.

Każda pora jest odpowiednia do sadzenia, gdy roślina znajduje się w okresie aktywnego wzrostu - późna wiosna, wczesna połowa jesieni i temperatura gleby - powyżej + 10 ° C.

Najbardziej odpowiednimi sadzonkami będą rośliny jednoroczne, których wysokość osiągnęła 35–40 cm, część nadziemna powinna być bez widocznych uszkodzeń i wzrostów, a system korzeniowy musi mieć elastyczność i być zwilżony (jego długość może osiągnąć 20 cm).

Ważne! Według GOST liście powinny być całkowicie nieobecne na sadzonkach.

Proces sadzenia sadzonek składa się z kilku etapów:

1. Gleba w przygotowanym miejscu jest wstępnie wykopana w celu usunięcia kamieni, chwastów i innych zanieczyszczeń z terenu.
2. Wykop dziurę do lądowania, której rozmiar wynosi 40 cm głębokości i 60 cm średnicy.
3. Ziemia z dziury jest podzielona na dwie części: żyzną górną warstwę miesza się z 1 wiadrem kompostu, a także 200 g superfosfatu i 60 g siarczku potasu. Ponadto nawożoną glebę ponownie wlewa się do dołu do sadzenia.
4. Bezpośrednio przed sadzeniem korzenie sadzonek zanurza się w glinianym zacieru.
5. Sadzonka jest wstrząśnięta i wystawiona na działanie gleby, a następnie delikatnie przykryta glebą. W takim przypadku szyjka korzenia rośliny powinna znajdować się na poziomie 5-6 cm nad powierzchnią.
6. Biorąc pod uwagę wysokość dojrzałego krzewu, odległość między sadzonkami nie powinna być mniejsza niż 1,5 m.
7. Sadzone sadzonki są przycinane do 2-3 rozwiniętych pąków, które mają około 7 cm długości. Zapewni to dobre rozgałęzienie buszu w przyszłości.
8. Wokół krzaka powstaje koło podstawowe, którego średnica wynosi około 35–40 cm.
9. Pierwsze podlewanie odbywa się w tempie 8 litrów na 1 krzak.
10. Po zwilżeniu gleba jest ściółkowana warstwą do 7 cm za pomocą kompostu lub trocin.

Zgodnie z zasadami sadzenia porzeczek sadzonki muszą znajdować się w glebie w pionie lub pod kątem 45 °, co zapewni największą liczbę pędów w przyszłym roku.

Care

Dalsza opieka nie jest bardzo trudna i składa się z kilku głównych etapów:

1. Podlewanie - opisana odmiana porzeczki charakteryzuje się wysokim poziomem tolerancji na suszę, jednak podczas tworzenia jajników pilnie potrzebuje wystarczającej ilości wody. Najlepszą opcją do nawadniania jest zraszanie - do 50 litrów na 1 m². W okresie długotrwałego upału częstotliwość zabiegu może wzrosnąć do tygodnia. Wraz z nadejściem jesieni nawilżanie przeprowadza się 1 raz po karmieniu. Najlepszy czas na podlewanie to wieczór po zachodzie słońca. Zalecane jest zbieranie wody rano, aby w ciągu dnia miał czas na stanie i rozgrzanie się.
2. Leczenie gleby - obejmuje częste poluzowanie (szczególnie po podlaniu, aby uniknąć tworzenia się skorupy). W takim przypadku należy wziąć pod uwagę płytkie występowanie systemu korzeniowego krzewu. Zaleca się również chwastowanie chwastów i systematyczne ściółkowanie gleby z korzenia - ta procedura nie tylko pomoże utrzymać niezbędną wilgotność w glebie, ale także będzie działać jako nawóz i zapobiegać pojawianiu się trawy chwastów.
3. Najlepszy opatrunek - stosowane kilka razy w sezonie. Za pierwszym razem gleba jest nawożona przed sadzeniem sadzonek (50 ml roztworu mocznika), za drugim razem - przed powstaniem jagód (5 g kwasu borowego, 5 g nadmanganianu potasu, 30 gramów siarczanu miedzi rozcieńcza się w 10 l wody). Każdy składnik należy rozcieńczyć osobno w 1 litrze wody, a dopiero potem wszystko wymieszać.

Zwalczanie szkodników i chorób

Pomimo ogólnie dobrej odporności odmiany Pigmej na różne choroby grzybowe, każdy ogrodnik powinien znać główne objawy choroby i być w stanie wybrać odpowiednie leczenie. Wśród najczęstszych chorób wyróżnia się:

1. Antracnoza - grzyb wpływający na liściaste pokrycie krzewów. Ma wygląd rozmytych ciemnobrązowych plam, które ostatecznie pokrywają całą płytkę liściową, dzięki czemu liście wysychają i opadają. Dotknięte rośliny przestają produkować młode pędy, a jakość i ilość plonów spadają. Aby zwalczyć antraknozę, dotknięte nią fragmenty usuwa się z krzaka i traktuje roztworem siarczanu miedzi (40 g na 1 wiadro wody) lub chlorotlenkiem miedzi w tych samych proporcjach. Na 1 krzak potrzeba około 2 litrów roztworu.
2. Biblioteka sfer (mączniak prawdziwy) - choroba grzybicza, która atakuje wszystkie powietrzne części krzaka (liście, pędy, owoce i ich jajniki). Na początkowym etapie dotknięte obszary są pokryte białą proszkową powłoką, która następnie nabiera ciemnobrązowego koloru i gęstnieje. Choroba prowadzi do deformacji pędów i ich wysuszenia, skręcenia liści i zepsucia owoców. W walce z mączniakiem prawdziwym wszystkie dotknięte fragmenty krzaka są usuwane, a sama roślina i gleba pod nią są spryskiwane roztworem siarczanu miedzi w stosunku 300 g na 10 l wody. Dobre wyniki wykazuje także traktowanie kultury siarką, fundazolem. Wszystkie rodzaje zabiegów należy zakończyć nie później niż 1,5–2 tygodnie przed przewidywaną datą zbiorów.
3. Odwrócenie (frotte) - choroba wirusowa, która prowadzi do mielenia płatków kwiatostanów, ich uzyskania fioletowego koloru i braku jajników. W walce możliwe jest tylko usunięcie zainfekowanego krzaka. Zapobieganie frotte będzie dodatkowe karmienie fosforem i potasem, a także dokarmianie dolistne roztworem manganu, boru i molibdenu. Jednocześnie wprowadzenie nawozów azotowych przeciwnie, wywołuje rozwój choroby.
4. Septoria (białe plamienie) to grzyb, który przejawia się w postaci licznych plamek otoczonych ciemnobrązową obwódką. Z czasem na plamach pojawiają się liczne czarne kropki, a dotknięte liście zwijają się i wysychają. W przypadku choroby wszystkie dotknięte obszary krzewu są usuwane, a sama roślina jest traktowana roztworem siarczanu miedzi (40 g leku na 10 litrów wody). Jako środek zapobiegawczy gleba powinna być nawożona siarczanem manganu i złożonym nawozem mineralnym.
5. Piłka rdza - grzyb, po uszkodzeniu liście porzeczki pokryte są pomarańczowymi plamami. Rozwój choroby staje się przyczyną suszenia i opadania liści, a także zatrzymania tworzenia się jagód. W walce z chorobą przeprowadza się trzykrotne leczenie 1% roztworem płynu Bordeaux - 1 raz przed kwitnieniem liści i 2 razy po kwitnieniu, w odstępie 10 dni. Aby zwiększyć odporność krzewów porzeczki na rdzę szklaną wiosną i jesienią, zaleca się nawożenie gleby.

Krzewy czarnej porzeczki również często stają się przedmiotem uwagi różnych szkodników, z których najczęstsze to:

1. Grzebak galusowy - owad, którego larwy żywią się młodymi liśćmi. Atak tych szkodników powoduje śmierć i rozkład pokrywy liściastej, a także rozwój bocznych nerek. Po wykryciu pierwszych oznak ataku woreczka żółciowego uszkodzone pędy są wycinane z krzaków i spalane. Zaleca się również przeprowadzenie procedury mulczowania przy użyciu wiórów torfowych (grubość warstwy - 6 cm) i wysiewu roślin nektarnikowych w pobliżu krzewów. W warunkach ciężkiej infekcji krzewy są traktowane 0,3% roztworem Karbofos.
2. Kora porzeczki - larwy tych szkodników żywią się pędami, gryząc bezpośrednio do ich rdzenia. Wynikiem ataku jest całkowite wyschnięcie gałęzi i spadek plonu. W walce ze złotą rybką uszkodzone pędy są cięte i palone. Zapobieganie to terminowe i regularne przycinanie krzaków.
3. Pająk - owady żywią się sokiem z liści, jednocześnie pokrywając go pajęczynami. W rezultacie uszkodzona pokrywa liści zmienia kolor na żółty i umiera. Do zwalczania szkodników stosuje się środki owadobójcze (przeprowadzane po kwitnieniu), a także środki ludowe (napar z tytoniu lub piołunu).
4. Kleszcz nerkowy - owad, który penetruje nerki w celu karmienia. Uszkodzenie można zauważyć dzięki charakterystycznemu kształtowi nerek - stają się spuchnięte zaokrąglone, a pojawiające się liście mają blady kolor i są zdeformowane. Aby zwalczyć atak kleszczy wczesną wiosną, wszystkie dotknięte pędy są usuwane z krzaków i spalane. Jako środek odstraszający cebule i czosnek sadzi się obok krzewów porzeczki.
5. Ćma nerkowa - owady, jedzące nerki i jagody, prowadzą do ich śmierci i rozkładu. Jako walkę i zapobieganie stosuje się systematyczne przycinanie krzaków przeciw starzeniu się, a także leczenie „Karbofos” (nie więcej niż 2 razy w sezonie).

Przycinanie i kształtowanie buszu

Procedura przycinania krzaków porzeczki pigmejskiej jest zalecana do corocznego prowadzenia - tłumaczy to możliwością zbioru owoców tylko na zeszłoroczny wzrost gałęzi. Za optymalny czas uważa się okres jesienny po opadnięciu liści. Ponadto wraz z nadejściem wiosny usuwane są zamrożone i połamane pędy.

Ważne! Podczas przycinania zaleca się przycinanie wszystkich pędów, których wiek osiągnął 6 lat.

Przycinanie składa się z głównych kroków:

1. W następnym roku, po pierwszym przycinaniu (natychmiast po posadzeniu), krzak daje około 6 nowych pędów - z których pozostały tylko 4 najsilniejsze.
2. W trzecim roku życia rośliny opuszczają 3 pędy, jednoroczne i 6 pędów, dwulatki.
3. Przez 4 lata krzew będzie składał się z 3-4 pędów z każdego roku.
4. Następnie na krzaku pozostawia się nie więcej niż 20 gałęzi w każdym wieku, aby uniknąć pogrubienia.

Przygotowanie do zimy

Czarna porzeczka karłowata charakteryzuje się wysoką zimotrwalością, co pozwala jej spokojnie tolerować spadek temperatury do –25 ° С. Istnieje jednak wiele regionów, w których zima charakteryzuje się silniejszym zimnem, dlatego w celu uniknięcia zamarzania krzewów i ich śmierci rośliny są przygotowywane na zimę, która składa się z kilku etapów:

1. Krzewy porzeczki są wyginane do ziemi i mocowane za pomocą ładunku. Najczęściej jako ładunek wykorzystywane są cegły lub płytki. W takim przypadku rośliny będą pod śniegiem, co pomoże im nie zamarzać i ochroni je przed przeciągami.
2. Czekając na silne mrozy, krzaki są wykopywane ziemią - będzie działać jak naturalny grzejnik.
3. Owijanie - agrofibra służy jako izolacja, którą w razie potrzeby można układać wełną mineralną. Najważniejszą rzeczą do rozważenia jest możliwość nieograniczonego dostępu powietrza do gałęzi, które mogą umrzeć bez tlenu.

Wideo: przygotowanie porzeczek na zimę

Zbiór i transport plonu, okres przechowywania jagód

Zbiór porzeczek odbywa się w ciepłe, a nie deszczowe dni, ponieważ okres przechowywania mokrych jagód jest znacznie krótszy. Zbierz porzeczki z frędzlami i umieść je w płytkim i szerokim pojemniku, aby jagody nie rozpadły się pod własnym ciężarem. Jeśli transport jest konieczny, zbiór odbywa się z wyprzedzeniem - w okresie, gdy owoce nie nabrały intensywnego koloru.

Porzeczkowa Pigmej ma dość twardą skórę, a zatem charakteryzuje się wysokim uporem. Okres przechowywania jagód zależy bezpośrednio od wskaźników temperatury:

• w temperaturze +10 ... + 12 ° C porzeczki można przechowywać przez 12-14 dni;
• w lodówce, w temperaturze około +1 ... + 3 ° С, okres ten może wzrosnąć do 40–45 dni;
• w temperaturach poniżej –1 ...– 3 ° С jagody mogą być przechowywane do 3 miesięcy.

Podczas zamrażania w zamrażarce, w której temperatura spada poniżej –18 ° C, okres przechowywania porzeczek może wynosić kilka lat.

Uprawa czarnej porzeczki Pigmej nie wiąże się ze specjalnymi trudnościami. Najważniejsze jest przestrzeganie podstawowych zasad agrotechnicznych dotyczących opieki. W nagrodę ogrodnicy otrzymują słodkie i bogate w jagody zbiory, które mają uniwersalne zastosowanie. Pomimo metody przechowywania porzeczki zachowują swoje korzystne właściwości, które są tak niezbędne dla organizmu zarówno osoby dorosłej, jak i dziecka.