Producenci sprzętu pszczelarskiego oferują konsumentom szeroki wybór uli wielokadłubowych, które są wygodne i łatwe w utrzymaniu, ale przy wysokich kosztach. Aby zminimalizować koszty finansowe, pszczelarze wolą samodzielnie tworzyć ule z improwizowanych materiałów. Jakie są zalety wieloczęściowego „domu” dla pszczół i jak zrobić to własnymi rękami - przeczytaj więcej na ten temat.

Ważne! Utrzymywanie pszczół w ulach z wieloma ulami pozwala ci rozwinąć silną, sprawną rodzinę, skracając czas i pieniądze na utrzymanie pasieki.

Cechy trzymania pszczół w ulach wielokadłubowych

Do hodowli i utrzymania rodzin pszczelich pszczelarze często używają wieloczęściowych uli, które wraz z rozwojem rodziny i gromadzeniem miodu zwiększają strukturę do pożądanego rozmiaru, instalując dodatkową liczbę budynków. Umożliwia to rozwój pełnoprawnej, zdrowej rodziny i utrzymanie jej w stanie niezdrowym.

Technologia trzymania pszczół w projektach wielofazowych sprowadza się do zastosowania takich technik:

• zdrowa kolonia pszczół zostaje na zimę w dwóch budynkach: dolna część jest zajęta przez pszczoły i czerwia, górna część to częściowo owady i produkt miodowy;
• zimą pszczoły jedzą słodką ucztę i stopniowo przenoszą się do górnej części ciała;
• pod koniec zimy rodzina całkowicie przenosi się do wyższych budynków;
• wiosną, w zależności od siły rodziny, pozostawia się ją w dwóch budynkach lub tylko w jednym, usuwając dolną pustą sekcję z powodu bezużyteczności. Później, wraz z powstaniem tłoku, jest cofany.

Należy zauważyć, że głównym celem pszczelarstwa przy użyciu projektów wielobryłowych jest stopniowe dodawanie budynków wraz ze wzrostem kolonii pszczół i wzrostem ilości miodu. Takie ule umożliwiają hodowanie silnych i aktywnych owadów o całorocznej wydajności.

Jednocześnie zawartość pszczół w opisanych strukturach ma szereg charakterystycznych technik:

• w konstrukcji z dwoma sekcjami pozostawiają silną rodzinę na zimę;
• gdy górna część ciała jest wypełniona czerwiem, zamienia się ją z dolną;
• po tym, jak owady opanują górną część ciała, załóż nową;
• za pomocą siatki dzielącej odizoluj macicę;
• po dwóch tygodniach izolacji macicy istnieją dwie nowe sekcje niezbędne do budowy setek i wypełnienia ich miodem;
• podczas zbierania miodu górna część jest zmieniana od dołu. Sekcja z pustymi ramkami jest umieszczona na części czerwiu, a pozostałe są podnoszone;
• jesienią część z miodem ustawia się na części z czerwia, a rodzinę pszczół pozostawia się do zimy.

Czy wiesz Ula w formie struktury z kilkoma budynkami jest uważana za najbardziej odpowiednią z punktu widzenia biologicznej hodowli pszczół. Został wynaleziony przez pszczelarza Lorenza Langstrota w 1851 roku. Nowoczesne podobne produkty mogą zawierać do 100 000 owadów.

Cechy strukturalne

Wieloczęściowy ul - pionowa konstrukcja składająca się z kilku specjalnych sekcji, zdejmowanego dna, dachu, kratek do podziału przestrzeni, stojaka i wkładki klatkowej. Ten projekt umożliwia szybkie zbudowanie rodziny i przygotowanie jej do głównej kolekcji miodu. Każda obudowa jest zaprojektowana na 10 ramek, co pozwala pracować nie z jedną ramką, ale bezpośrednio z całą sekcją.

Zwiększa to znacznie wydajność pszczelarstwa i skraca czas obsługi uli. Obudowa opisywanego ula ma kształt pudełka o wymiarach 45 × 37,5 × 24 cm Wszystkie sekcje przylegają ściśle do siebie i są dobrze trzymane podczas transportu. Dach produktu jest płaski, rozciągnięty nad ulem w okapie.Dno konstrukcji jest wyjmowane, jest to postać drewnianych prętów w kształcie litery „P”. Stojak do uli ma również kształt pudełka, którego wymiary wychodzą nieco poza krawędzie samej konstrukcji. Do produkcji domu dla pszczół zaleca się stosowanie trwałych materiałów przyjaznych dla środowiska.

Który mógłby niezawodnie chronić konstrukcję przed szkodliwym wpływem zjawisk atmosferycznych. Najlepszą opcją dla ula jest naturalne, dobrze wysuszone drewno, bez szczelin i obecności zepsutych obszarów. Odpowiednia lipa, świerk, topola, jodła. Również do produkcji dozwolone jest stosowanie arkuszy sklejki, polistyrenu lub styropianu.

Ważne! Do produkcji profili nie zaleca się stosowania części metalowych, ponieważ pszczoły traktują je negatywnie.

Zalety i wady takiego ula

• Zastosowanie ula z wieloma ulami do hodowli pszczół ma wiele zalet, do których należą:
• znaczące skrócenie czasu poświęcanego na utrzymanie pasieki, ponieważ pszczelarz wykonuje główną pracę, zmieniając całą sekcję, a nie oddzielne ramy;
• uproszczenie przygotowania rezerw paszowych na zimę: sekcja ze szczelinami wypełnionymi zapieczętowanym miodem jest oczyszczana z owadów i przechowywana w wyznaczonym miejscu do wiosny;
• wygoda oczyszczenia ula ze śmierci poprzez zwolnienie zdejmowanego dna;
• prostota i łatwość zbierania miodu, ponieważ pszczoły umieszczają go w dużych skrzynkach, co eliminuje potrzebę analizowania całego gniazda.

Ponadto struktury pionowe są najbardziej optymalnie dostosowane do reżimu biologicznego pszczół, ponieważ w warunkach naturalnych owady żyły w zagłębieniach, w których gniazda znajdowały się w pozycji pionowej.

• Tymczasem opisana konstrukcja nie jest pozbawiona wad:
• trudności w transporcie i ruchu, ponieważ obudowa może zostać uszkodzona przy braku niezawodnych elementów złącznych;
• efektywność hodowli pszczół w ulach wielokadłubowych jest wskazana w tych gospodarstwach, w których można wyhodować silną rodzinę. Ponadto wymagana jest dobra baza paszowa. W przeciwnym razie, po zdobyciu siły do ​​50-60 klatek, bez stałej łapówki rodzina przejdzie w stan roju. Dotyczy to zwłaszcza zimnych regionów na Syberii, gdzie często zdarza się podobna sytuacja;
• duża masa odcinków, z którymi mogą pracować zdrowi, silni i młodzi pszczelarze. Obudowa z ośmioma ramkami lub dziesięcioma ramami ma masę 20-30 kg, a najwyższa znajduje się na wysokości 1-1,5 m nad ziemią, co znacznie komplikuje proces usuwania / instalowania sekcji.

Jak zrobić ula z wieloma ulami własnymi rękami?

Projekt wielorodzinnego domu dla pszczół jest prosty, więc samodzielne wykonanie go nie będzie trudne nawet dla osób, które nie mają doświadczenia w branży stolarskiej.

Ważne! Zainstalowanie trzeciej sekcji ma zapobiec rojeniu się pszczół.

Rysunki i wymiary

Produkcja ula rozpoczyna się od stworzenia rysunków i określenia wymaganych wymiarów. Nowoczesne projekty powinny mieć szerokość co najmniej 38 cm, zgodnie z którą zwiększane są inne elementy konstrukcyjne: spód, stojak, dach, kratki dzielące, wkładki. Z reguły sekcje wykonuje się na ramie 145 mm lub 230 mm. Rozbudowa domu pszczół odbywa się poprzez zainstalowanie dodatkowego jednoczęściowego budynku.

Konstrukcja ula ma następujące funkcje:

• grubość deski dla sekcji powinna wynosić co najmniej 3,5 cm;
• wymiary ramy: 435 × 230 mm, szyna u góry - 10 mm, dół - 5-6 mm, z boku - 8 mm;
• obudowa jest montowana bez użycia gwoździ lub śrub. Konstrukcja jest złożona w kolec, podczas gdy połączenia są posmarowane klejem;
• pokrywa powinna zawierać cztery otwory wentylacyjne po bokach, pokryte specjalną siatką.

Narzędzia i materiały

W procesie produkcji domu wieloczęściowego potrzebne będą następujące materiały i narzędzia:

• trwałe deski do produkcji dachów o grubości 25 mm;
• lite płyty do tworzenia skrzynek o grubości 35 mm;
• blacha potrzebna do dekoracji dachu;
• specjalne kołki do mocowania desek;
• klej do niezawodnego mocowania wszystkich części konstrukcyjnych;
• trzy drewniane pręty o wymiarach 570 × 65 × 35 mm (2 sztuki) i 445 × 65 × 35 mm do produkcji dna;
• młot;
• piła do przycinania drewna;
• linijka i narzędzie do określania kątów.

Czy wiesz Rodzina pszczół w średniej wielkości ulu może składać się z 60–120 tysięcy owadów, które w okresie letnim mogą przynieść około 100 kg miodu. Po zimowaniu, przy niewystarczających zapasach paszowych, liczbę członków rodziny można zmniejszyć do 10-30 tysięcy.

Przegrupowanie budynków

Budynki są montowane zgodnie z systemem rowków: na stole warsztatowym instalowana jest ściana ze szczelinami, a na górze układana jest płyta boczna z kolcami. Dzięki zgrabnym uderzeniom młota kolce można łatwo wbić w szczelinę. Podczas montażu eksperci zalecają użycie drewnianego młota ciesielskiego, który zapobiegnie uszkodzeniu kolców. Wszystkie sekcje nie są instalowane natychmiast, ale stopniowo, w miarę rozwoju kolonii pszczół i gromadzenia się miodu.

Na początek zamontowane są dwie skrzynki - na pierwszej mają drugą, w której umieszczają plastry miodu z miodem i ziemią. Po pewnym czasie, po około 2-3 tygodniach, macica przejdzie do drugiej sekcji i złoży jaja. W tym okresie między dwiema sekcjami montowany jest trzeci budynek z 10 ramami, gdzie w pięciu z nich jest ziemia, w pozostałych pięć - wosk. W środku sezonu letniego, kiedy rozpoczyna się druga faza głównej kolekcji miodu, czwarty budynek jest montowany.Co jest konieczne, aby zwiększyć objętość zbioru miodu. Małe pracownice zawsze układają nektar w górnych sekcjach, dlatego trzeci i czwarty segment są głównym miejscem do przechowywania słodyczy. W tym okresie liczba lęgów jest znacznie zmniejszona. Następnie pszczelarz prowadzi czynności przygotowawcze związane z zimowaniem owadów.

Funkcje zimowania

Jednym z najważniejszych etapów utrzymania pszczół jest ich właściwe i terminowe przygotowanie do zimowania. Przede wszystkim sprawdzają stan rodziny i dbają o wystarczającą ilość jedzenia. Zdrowa, silna rodzina znajduje się w kilku budynkach, podczas gdy owady i rozkład są umieszczane w dolnych sekcjach, a przedłużenie paszy w górnych sekcjach.

Ponieważ zimą silna rodzina owadów zużywa około 40 kg miodu, rozszerzenia muszą zawierać ponad 10 ramek z produktami miodowymi. Należy pamiętać, że całkowicie zdrowe pszczoły zimą, chociaż nie umierają w ulach, są znacznie osłabione, więc nie należy oszczędzać na ich żywieniu. Na zimę ul można przenieść w cieplejsze miejsce lub pozostawić na ulicy, jeśli pozwalają na to warunki pogodowe w regionie.

Oprócz naturalnego miodu w kadłubach pozostają półramki z pergą, co pozwala owadom szybko odzyskać siłę po zimowym mrozie. Stopniowo w okresie zimowym pszczoły jedzą miód i przenoszą się na wyższy poziom.Wiosną, kiedy małe litery są całkowicie wolne od owadów, gniazda są rozszerzane, instalując dodatkowe sekcje. Pod koniec wiosny górne i dolne korpusy są zamienione. Takie manipulacje pozwalają macicy przenieść się na wyższy poziom, gdzie może złożyć jaja.

Wskazówki od doświadczonych pszczelarzy

Hodowla pszczół w wielu przypadkach ma cechy, których znajomość pomoże początkującym pszczelarzom unikać błędów.

Doświadczeni pszczelarze z tą metodą konserwacji radzą:

• powstrzymaj się od instalowania ula bezpośrednio na ziemi, ponieważ niska temperatura w zimie i wysoka w lecie mogą negatywnie wpływać na stan rodziny pszczół;
• wykonując konstrukcję własnymi rękami, należy wcześniej zadbać o jej izolację. Jednocześnie nie należy stosować waty jako materiału izolacyjnego, jak to miało miejsce wcześniej, ale na przykład pianki polistyrenowej;
• zainstaluj dom w miejscach chronionych przed wiatrem i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Otwarte obszary nie nadają się do montażu konstrukcji, ponieważ mogą zwiększać ryzyko przegrzania lub hipotermii skrzydlatych owadów;
• konieczne jest postawienie ula, co pozwoli uniknąć bezpośredniego kontaktu konstrukcji z glebą, a także znacznie ułatwi jego transport;
• prace nad rozszerzeniem gniazda na wiosnę powinny być przeprowadzane w ciepłym czasie, ponieważ czerw w małej skrzynce może się przeziębić.

Wieloczęściowy ul jest uważany za alternatywę dla utrzymania rodziny pszczół. W porównaniu z tradycyjnymi wzorami ma kilka kluczowych zalet: ułatwia ochronę owadów, zwiększa wydajność pracy pszczół i obniża koszty produktów miodowych. Takie domy można kupić w wyspecjalizowanych sklepach, ale częściej pszczelarze wolą tworzyć ule własnymi rękami.