Ci, którzy chcą ozdobić swój ogród zimozielonym, powinni zwrócić uwagę na tuję. Ta kultura ma wiele zalet, w tym odporność na zimę, odporność na zanieczyszczone powietrze, żywotność, a także jasne kolory nawet w zimie.

Warunki wzrostu tui

Aby roślina miała atrakcyjny i dekoracyjny wygląd, konieczne jest stworzenie niezbędnych warunków:

1. Dobre oświetlenie i ochrona przed palącym słońcem w południe. Na otwartych przestrzeniach pod wpływem światła słonecznego kultura traci wilgoć i staje się podatna na zimę. W cieniu kolor igieł staje się wyblakły.
2. Ochrona przed wiatrem i przeciągiem.
3. Brak stagnacji wody.
4. Najbardziej odpowiednim składem gleby jest mieszanka darni, piasku i torfu. Gleba powinna być również neutralna lub lekko kwaśna, oddychająca i umiarkowanie wilgotna.
5. Miejsce lądowania powinno być o 30–40 cm szersze i 20 cm głębsze niż gliniana bryła z korzeniami.
6. Szyjka korzenia powinna znajdować się na poziomie gruntu lub nieco powyżej niego. Jeśli jest zbyt głęboko, drzewo będzie bolało i może umrzeć. Zbyt wysoka lokalizacja szyi korzenia spowoduje wysuszenie.
7. Odległość między sąsiednimi okazami dla odmian wysokich wynosi 4–5 m, dla niewymiarowych - od 1 do 2 m, a w żywopłotach - 1 m niezależnie od odmiany.
8. Przydaje się posypać koło pnia warstwą ściółkowania, która ochroni ziemię przed wysuszeniem i odciąży chwasty.

Nieprawidłowe lądowanie oraz opieka i korekta

Żółknięcie igieł w tui może powodować czynniki naturalne, rolnicze lub biologiczne. Przyczyną naturalnego żółknięcia mogą być wszelkie zmiany pogody lub zmiany sezonu. Źródłem naruszeń agrotechnicznych jest niewłaściwe sadzenie lub opieka nad rośliną. A czynniki biologiczne przejawiają się w wpływie na kulturę różnych owadów, mikroorganizmów lub zwierząt.

Ważne! Ostateczne karmienie odbywa się w sierpniu. Późniejsze stosowanie nawozów może stymulować aktywny wzrost, a niedojrzałe pędy nie będą tolerować zimowych mrozów.

Żółknięcie i suszenie gałęzi tui może powodować następujące przyczyny:

1. Zbyt głębokie lub płytkie dopasowaniew którym kołnierz korzeniowy jest silnie posypany ziemią lub znajduje się wysoko nad jego powierzchnią. W takim przypadku zażółcenie korony pojawi się w 2. - 3. roku po posadzeniu. Zgodnie z zasadami kołnierz korzeniowy należy umieścić na poziomie górnej warstwy ziemi. Możesz spróbować rozwiązać ten problem w następujący sposób: wykopać część gleby z pnia silnym pogłębieniem lub, przeciwnie, posypać ziemię wysokim lądowaniem.
2. Zagęszczone sadzenie, które powoduje trwałe zacienienie drzew między sobą. Po 4–5 latach wykiełkowane korzenie zaczynają ze sobą konkurować w zakresie pozyskiwania składników odżywczych, co może również wywoływać procesy żółknięcia i suszenia. Jest mało prawdopodobne, że uda się naprawić tę sytuację, ponieważ dorosłe osobniki nie reagują dobrze na przeszczep, a praca ta jest zbyt czasochłonna. Możesz próbować regularnie robić wystarczającą ilość górnego opatrunku i okresowo usuwać suszone pędy.
3. Zmiana miejsca wzrostu, na przykład przeszczep z zacienionego do słonecznego obszaru. Drzewa iglaste reagują na takie zmiany pojawieniem się żółtego. Ale po chwili tuja może przywrócić normalny kolor, chociaż lepiej unikać takich nagłych zmian.
4. Niewłaściwa opieka nad młodą sadzonką. Chociaż drzewo nie zapuszcza korzeni, należy je chronić przed palącymi promieniami i podlewać co tydzień po 10 litrów na każdy okaz, a podczas suszy - 2 razy w tygodniu po 15 litrów. Spryskiwanie korony, które powinno odbywać się wieczorem lub rano, pomoże ożywić sadzonkę w upale.
5. Nadmierne lub niewystarczające podlewanie. Brak wilgoci, a także jej nadmiar, są szkodliwe dla tui. Kiedy gleba wyschnie, konieczne jest zwiększenie liczby nawadniania, a podczas podlewania, aby zmniejszyć. Sadzonki nie powinny być sadzone na nizinach, gdzie możliwe jest gromadzenie się stopionej lub deszczowej wody.
6. Niedobór składników odżywczych. Przy braku magnezu lub potasu obserwuje się zażółcenie wierzchołków koron. Poszczególne gałęzie nabierają zażółcenia (lub przebarwienia) z niedoborem żelaza, więc dorosłe osobniki potrzebują regularnego opatrunku górnego. Do nawożenia minerałami stosuje się Biode, Kemira-universal, Epina i inne zgodnie z instrukcją. Jako substancje organiczne stosuje się napar z obornika (1: 4), dojrzewający przez 10–14 dni, który służy do nalewania koła o prawie trzonie z szybkością 3 litrów na roślinę.

Ostatnio modne jest hodowanie tui nie tylko na ulicy, ale także w doniczkach w pokoju. Podczas uprawy takich odmian dekoracyjnych możesz również napotkać problemy, gdy igły mogą zmienić kolor na żółty, wyschnąć i spaść. Niektóre powody i metody ich rozwiązywania są podobne do kopii ulicznych, ale są też inne.

Aby uniknąć nieprzyjemnych chwil z żółknięciem i upuszczaniem igieł, konieczne jest przestrzeganie podstawowych zasad uprawy i pielęgnacji tego iglastego piękna:

1. Po tym, jak tuja trochę się przystosuje (10-14 dni po przejęciu), należy ją przesadzić.
2. Podczas przesadzania nowy zbiornik powinien być o 2-3 cm większy od poprzedniego. Tuja ma długie korzenie, więc doniczki są wybierane wysoko.
3. Zakupiona gleba powinna być pod rośliny iglaste. Nie zapomnij o warstwie drenażowej.
4. Lokalizacja drzewa powinna być dobrze oświetlona, ​​ale chroniona przed południowymi promieniami palącymi.
5. Nie dopuścić do wysuszenia lub silnego nadmiernego zwilżenia podłoża glebowego. Młode okazy są zwilżane po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby, a duże okazy są zwilżane po wyschnięciu do głębokości około 5 cm.
6. Żywotnik jest przedstawicielem drzew iglastych, bezpretensjonalny dla temperatury, dlatego w ciepłym czasie może znajdować się w zakresie temperatur +18 ... + 30 ° С. Ale zimą temperatura nie powinna być wyższa niż + 15 ° C. Najlepszym miejscem na zimowanie jest przeszklona loggia lub balkon. Instalacja słabo reaguje na ciepło wychodzące z baterii i innych urządzeń grzewczych.
7. Zimą chłodną roślinę podlewa się 1-2 razy w miesiącu. W temperaturze około 0 ° C tuja nie jest podlewana.
8. Zimą tuja nie nawozi, a od wiosny do początku jesieni raz w miesiącu robią nawożenie dla drzew iglastych.

Choroby i ich leczenie

Na wygląd rośliny iglastej często wpływają różne choroby, z których najczęstsze:

1. Phytophthora - wpływa na system korzeniowy rośliny. W tym przypadku tuja więdnie, uzyskuje szary odcień, a spód tułowia mięknie. Przyczyną jest najczęściej poważne podlewanie. Jednocześnie pomoc tui jest prawie niemożliwa. Jako zapobieganie stosuje się fungicydy zgodnie z instrukcją.
2. Brązowy shute - choroba grzybicza pojawiająca się na igłach po stopieniu śniegu. Martwe liście pokryte są szarą pajęczyną powłoką. W tym samym czasie cienkie gałęzie obumierają, a brązowe igły nie mogą spaść przez długi czas. Środki zapobiegawcze i kontrolne obejmują opryskiwanie późną jesienią i po stopieniu śniegu Kurzatomem (0,7%) lub chlorotlenkiem miedzi (0,5%). Wiosną, w odstępie 10 dni, leczy się je Fundazolum (0,2%). Dotknięte gałęzie grzyba muszą zostać usunięte i spalone.
3. Więdnięcie Pestalocium - Kolejna choroba grzybicza, w wyniku której wierzchołki pędów z igłami pokrywają się brązowymi plamami i giną. Później na igłach pojawiają się czarne zarodnie grzybów, które stają się szare. W celu profilaktyki wczesną wiosną zabiegi przeprowadza się za pomocą 0,7% Kurtazom, a w przypadku leczenia, naprzemiennie ze Strobi (0,04%), Fundazolum (0,02%) i Bayleton (0,15%). Zainfekowane gałęzie są usuwane w taki sam sposób, jak w poprzednim przypadku.
4. Browning strzela - ma również charakter grzybowy i pojawia się wczesną wiosną. Pojawia się w żółknięciu łusek, a na ostatnim etapie umiera cały pęd. W celu zapobiegania stosuje się 2% roztwór Fundazolu, którego rośliny opryskuje się od lipca do października w odstępie 2 tygodni. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby, zaleca się natychmiastowe usunięcie i spalenie wykrytych chorych gałęzi.

Szkodniki i walka z nimi

Właściciele tui często muszą podejmować różne działania, aby uratować swoje piękno przed inwazją szkodników.

Najbardziej niebezpieczne i powszechne są następujące owady:

1. Mszyce - powoduje uszkodzenie dolnej części gałęzi, objawiające się żółknięciem, a następnie suszeniem i opadaniem igieł. Szkodnik ten jest mały i ma szaro-brązowy kolor z biało-srebrną powłoką. Metody zwalczania mszyc obejmują leczenie środkami owadobójczymi („Aktara”, „Aktellik”, „Enzhio” lub innymi) zgodnie z instrukcjami.
2. Ćma górnicza Thuja - wpływa na wierzchołki pędów, powodując ich żółknięcie. Ten motyl ma około 4–5 mm wielkości, ma brązowe przednie skrzydła ze srebrnymi paskami i ciemnoszare skrzydła tylne. Owad rozpoczyna przelot na początku czerwca, a larwy gryzą osobliwe przejścia w gałęziach i igłach, powodując w ten sposób wielką szkodę dla rośliny. Aby zapobiec uszkodzeniu przez mole, drzewa należy spryskać środkami owadobójczymi, tak jak w poprzednim przypadku.
3. Pająk - ma okrągły mały korpus żółty, czerwony lub pomarańczowy, pokryty rzadkim włosiem. Najpierw osiada na dolnej części liści, jak wskazują jasne żółte kropki na powierzchni, a następnie przechodzi do górnej części. Igły stają się brązowe i kruszą się, a gałęzie pokryte są pajęczynami. Vermitek, Fitoverm lub Aktofit skutecznie zwalczają tego szkodnika. Konieczne jest wykonanie kilku oprysków w odstępie 14 dni.
4. Hooter Tuevaya - dziury w korze drzew świadczą o jego obecności. Możesz pozbyć się owada za pomocą insektycydów. A użycie płynu Bordeaux pomoże w celach profilaktycznych.

Inne możliwe przyczyny

Oprócz wspomnianych wcześniej przyczyn żółknięcia i suszenia drzew tui, istnieje jeszcze kilka innych:

1. Suszenie i przegrzanie terytorium tułowia w lecie i zamrażanie w zimie. Aby tego uniknąć, konieczne jest ściółkowanie ziemi wokół roślin. Warstwa o grubości co najmniej 5 cm może być wykonana z trocin, kompostu, zrębków lub torfu.
2. Wiosenne uszkodzenie części iglastej przez światło słoneczne. Po zimowaniu roślina jest osłabiona, a strumienie światła odbijane od śniegu (co zwiększa ich intensywność) mogą powodować oparzenia. Z tego powodu w lutym musisz delikatnie zacieniać rośliny. Nie można używać spanbondu, ponieważ przepuszcza on najbardziej szkodliwe promieniowanie UV. Nie powinieneś również używać gęstych tkanin i owijać zbyt dużo tui. Do ochrony przed słońcem odpowiednie są lekkie materiały, takie jak gaza lub moskitiery. Jeśli stracono czas, a igły zaczęły żółknąć, roślinę iglastą należy podlać ciepłą wodą i potraktować biostymulatorem Eco-Gel-Antistress, a na początku lata wysuszone gałęzie należy usunąć.
3. Mrozy powyżej -30 ° C mogą również powodować zażółcenie igieł i śmierć gałęzi. W tym przypadku schronienie na zimę praktykowane jest nie tylko u młodych okazów, ale także u starszych roślin.
4. Różne chemikalia stosowane przeciwko śniegowi i lodowi są niebezpieczne dla drzew iglastych. Są w stanie powodować oparzenia na końcach gałęzi, co prowadzi do ich śmierci, dlatego podczas przetwarzania należy zachować ostrożność, aby takie substancje nie spadły na rośliny.
5. Przyzwyczajenie niektórych zwierząt do „oznaczania” ich terytorium źle wpływa na wszystkie rośliny, w tym na tuję. Mocz kotów i psów może powodować zażółcenie i wysuszenie gałęzi, szczególnie jeśli są to młode sadzonki.

Zapobieganie chorobom i szkodnikom

Chorobom roślin, a także szkodom powodowanym przez różne szkodniki, łatwiej jest zapobiegać niż zajmować się ich późniejszym leczeniem.

Ważne! Aby zatrzymać wilgoć, stosuje się następującą metodę: mech dzieli się na małe kawałki i po zmieszaniu z ziemią kruszy się wokół tui.

Aby to zrobić, musisz przestrzegać kilku zasad:

• do sadzenia używaj tylko zdrowych okazów;
• stosować się do zaleceń dotyczących właściwego podlewania i terminowego karmienia;
• podjąć środki w celu ochrony drzew przed światłem słonecznym i silnymi mrozami;
• regularnie przycinać części roślin dotkniętych chorobami i szkodnikami;
• systematycznie usuwaj chwasty i rozluźniaj terytorium tułowia;
• przeprowadzić leczenie zapobiegawcze odpowiednimi lekami.

Postępując zgodnie ze wskazówkami i zaleceniami zawartymi w tym artykule, możesz wyhodować i mieć w swoim domu lub ogrodzie wiecznie zieloną tuję piękności, która zachwyci Ciebie i Twoją rodzinę przez wiele lat.