Drzewa iglaste są dobre o każdej porze roku. Ich warzywa przyciągają uwagę, a ich lotne wytwarzają zdrowsze powietrze. Thuja Golden Brabant to żółto-brązowa wersja tradycyjnej Brabancji. Szczegółowy opis tego ozdobnego złotego drzewa, a także warunki jego sadzenia i uprawy w tym artykule.
Opis drzewa botanicznego
Western Thuja Brabant (Thuja occidentalis Brabant) - jedna z najlepszych odmian. Charakteryzuje się jako szybko rosnące, zwarte, stożkowate, wiecznie zielone drzewo iglaste o pachnących żółto-zielonych liściach. Jest to wynik skrzyżowania tui zachodniej i złożonej. Stąd jego wysoki wzrost i odporność na wszelkie warunki klimatyczne.
To drzewo jest uważane za pierwsze pod względem sprzedaży w europejskich szkółkach. Cena Brabancji w brytyjskich żłobkach to tylko 19,9 funta, czyli znacznie mniej niż koszt drzewa w języku rosyjskim - od 9900 do 11 000 rubli. Ale jeśli zdecydujesz się na zakup, zwróć na to uwagę roczne sadzonki są najlepiej akceptowane, a ich koszt będzie minimalny.
Brabancja jest powszechna w Rosji od czasów ZSRR. Wylądował w placówkach edukacyjnych dla dzieci, szpitalach i przy biurowcach. Żywotnik rośnie średnio do 100-150 lat. Ale są też starsze przypadki.
Czy wiesz Kiedy szyszki zachodniej tui się otwierają, wyglądają jak małe róże.
Charakterystyka zachodniej tui Brabancji:
Nazwa botaniczna | Tuja zachodnia |
Synonimy | Północny biały cedr, wschodni biały cedr |
Rodzina | Cupressaceae |
Rodzaj | Drzewo iglaste zimozielone |
Użyj | Do ozdabiania terytorium, tworzenia żywopłotów, zabezpieczania |
Oświetlenie | Pełne słońce (minimum 6 godzin słonecznych dziennie) |
Strefa Mrozu | 3–7 |
Gleba | Alkaliczny, wilgotny, dobrze przepuszczalny |
Tolerancja | Może tolerować krótkie susze i słone gleby na wybrzeżu, toleruje również fryzury |
Problemy | Łamie się przy silnym wietrze lub śniegu |
Golden Brabant (T. Golden Brabant) jest rodzajem zwykłego Brabanta. Jest złoty-zachowuje zielony odcień igieł nawet w zimie, co staje się bardzo popularne wśród ogrodników.
Najważniejszą jakością, dzięki której odmiana jest tak popularna, jest jej przyspieszony wzrost. Konkurencja w sprawach wzrostu to tylko jeden modrzew.
Sam Brabant, pod warunkiem, że nie jest ścinany, dorasta do 20 m. W ciągu roku jego gałęzie są dodawane do 30 cm długości, a szerokość rośliny wzrasta o 10 cm, ale w projektowaniu krajobrazu wolą używać bardziej zwartych odmian.
Typowe cechy złotej Brabancji tui:
- Wygląd Jedno drzewo o grubych gałęziach u podstawy pnia. Ma stożkowaty kształt, ale dobrze nadaje się do przycinania. Może mieć prawie dowolny kształt do strzyżenia. Wygląda świetnie zarówno jako samodzielne drzewo, jak i jako część grupy. Ale najczęściej używane do tworzenia żywopłotów. Specjalistów w projektowaniu tego obszaru przyciąga żółty (złoty) kolor igieł. Zimą korona pozostanie w tym samym cieniu, pod warunkiem, że drzewo nie jest odporne na mróz i nie zachoruje, więc połączenie złotych igieł i białego śniegu jest uważane za jedną z najbardziej eleganckich kompozycji zimowych. Jeśli chcesz, aby drzewo było bardziej złote, po prostu posadź je w słonecznym miejscu.
- Kwitnienia. W maju Golden Brabant zachwyci Cię małymi atrakcyjnymi guzkami. Pod koniec lata mają podłużny kształt i czekoladowo-brązowy odcień łusek. Długość szyszek nie przekracza 1 cm.
- System korzeniowy. System korzeniowy rośliny jest zamknięty. To znaczy że można go przesadzać przez cały rok. Ale aby zmniejszyć liczbę zagrożeń, lepiej zrobić to wiosną. Rośliny, których wiek przekracza 3 lata, przesadza się całą glebą znajdującą się w pojemniku do sadzenia. W przeciwnym razie grzyb o nazwie mikoryza może zostać uszkodzony. Jest to grzyb symbiont, który rośnie na korzeniach drzew iglastych. Grzyb otrzymuje węglowodany z drzewa, które powstają podczas fotosyntezy, w zamian dostarczając użyteczne substancje z gleby. Bez niego drzewo umrze.
Wideo: Thuja West Brabant
Nazwa pochodzenia
Odmiana została uzyskana na początku lat 80. przez H.J. van de Laaroma w szkółce Stinsel w prowincji Brabancja Północna (Holandia). Szkółka specjalizuje się w uprawie drzew iglastych różnych gatunków. Dzisiaj wprowadzane są tutaj nowe odmiany, starając się urozmaicić możliwości ogrodników w zakresie kształtowania krajobrazu.
Lądowanie
Będzie dobrze, jeśli posadzisz tuję w słonecznym miejscu z żyzną glebą i dobrym drenażem. Ważnym czynnikiem dla jego pomyślnego rozwoju będzie obecność wilgotnej, ale nie mokrej gleby, a także neutralnej lub lekko zasadowej gleby. Gęsty spowoduje rozwój grzybów, co jest niedopuszczalne. Ale gleba nie powinna być zbyt luźna, na przykład piaszczysta, ponieważ przy silnym wietrze wiatr zwali wysokie drzewo.
Ważne! Głębokość sadzenia zależy od wzrostu drzewa. Im wyższy i większy, tym głębsze jest ono. Jednocześnie bierze się pod uwagę, że szyjka korzenia powinna znajdować się dokładnie na tym samym poziomie, na którym drzewo rosło w pokoju dziecinnym.
Zaplanuj lądowanie o każdej porze roku. Ale Brabant zaleca się sadzić wiosną. Ważnym czynnikiem jest temperatura powietrza. Powinno wynosić co najmniej + 5 ° C, aby korzenie mogły się rozwijać. Wiosną pogoda jest ustalana w połowie marca, a jesienią ląduje w październiku.
Zasady lądowania:
- Miejsce lądowania musi zostać wykopane.
- Wykop dziurę na głębokość 0,8 m. Im wyższa sadzonka, tym głębiej należy wykopać otwór. Jeśli zostanie utworzony żywopłot, najpierw zmierz rozmiar alei, a następnie zainstaluj jedno drzewo na jego końcach i równomiernie rozłóż resztę między nimi. Około między dwiem tuja okaże się co najmniej 50 cm i nie więcej niż 2 m. Jeśli lądowanie odbywa się w 2 rzędach, to między nimi pozostanie 0,5–0,7 m. Zaleca się pozostawienie nie więcej niż 8 m między dwoma sąsiednimi alejkami.
- Jeśli strona jest ciężką ziemią glinianą, konieczne jest utworzenie warstwy drenażowej. Mogą to być wióry ceglane, kamyki lub inne materiały. Grubość warstwy - 20 cm.
- Zmieszaj glebę usuniętą z dołu z kompostem i piaskiem, jeśli jest gęsta.
- Połóż część gleby-gleby na dnie wykopu.
- Podlej sadzonkę tui, aby ułatwić wydostanie się z pojemnika. Poluzuj glebę po bokach doniczki i delikatnie usuń z niej sadzonkę.
- Ustaw tuję na środku.
- Zakończ sadzenie, wypełniając dół ziemią i obficie podlewając zasadzone drzewo.
Najbardziej odpowiedzialny jest pierwszy miesiąc po posadzeniu. Podlewaj sadzonkę do 3 razy w tygodniu. Podczas suszy woda częściej. Po nawadnianiu konieczne jest regularne poluzowanie gleby na głębokość nie większą niż 10 centymetrów, ponieważ korzenie Brabancji przechodzą blisko powierzchni i mogą zostać uszkodzone. Na wierzch gleby kładzie się warstwę ściółki o grubości do 7 cm, która ochroni glebę przed ściśnięciem, a wilgoć przed parowaniem.
Wideo: Lądująca tuja
Opieka tuja
Drzewa iglaste są mało wymagające pod względem opieki, ale to nie znaczy, że nie potrzebują opieki. Właściwa pielęgnacja wspomoże zdrowie rośliny i zapewni jej długie życie. W zamian zachwyci Cię swoim doskonałym wyglądem.
Opieka tuja obejmuje:
- regularne podlewanie;
- okresowe stosowanie nawozu;
- przycinanie
- zwalczanie szkodników i chorób;
- przygotowanie drzewa do zimowania.
Podlewanie i karmienie
Brabant należy do wysokich drzew, dlatego może zużywać do 100 litrów wody na tydzień. Rozkład podlewania w poszczególnych porach roku jest nierównomierny, ale należy pamiętać, że rośliny zimozielone nie hibernują, co oznacza, że potrzebują wilgoci nawet w zimie. Z powodu braku igieł może brązowieć (suszyć) i kruszyć.Dorosłe drzewo jest podlewane w miarę wysychania gleby. Konieczne jest równomierne rozprowadzenie wilgoci w całym systemie korzeniowym. Aby to zrobić, spójrz na drzewo. Narysuj wizualnie okrąg na ziemi równy rozmiarowi dolnych gałęzi. To jest główna strefa dystrybucji.
Aby podlewanie było bardziej wydajne, niektórzy ogrodnicy tworzą niewielki rów wzdłuż tego koła i wlewają do niego wodę. W rezultacie więcej wilgoci dostaje się do gleby podczas 1 nawadniania, niż gdy strefa korzeniowa jest nawadniana.
Ważne! Nigdy nie polewaj pnia wodą. Nadmierna wilgoć może spowodować zarażenie tui grzybami.
Brabant należy do energicznych odmian. Roczny wzrost gałęzi może osiągnąć nawet 30 cm, dlatego przed zapłodnieniem zmierzyć go za pomocą linijki. Normalnie rozwijające się drzewa nie nawozą. Pierwsze pięć lat po posadzeniu sadzonka intensywnie się rozwija.
Wiosną może potrzebować nawozów, więc musisz zmierzyć zawartość składników odżywczych w glebie. Można to zrobić w laboratorium lub przy użyciu specjalnego sprzętu testowego do ogrodu. Jeśli w glebie nie ma wystarczającej ilości substancji, musisz je dodać.
Możesz potrzebować:
- Zwiększona dawka azotujeśli wzrost oddziałów jest niewystarczający. W takim przypadku zawartość chemiczną nawozu należy oznaczyć na opakowaniu jako 10:30:10, gdzie 30 to procent azotu w roztworze. Tyle z tego zawiera azotan amonu. Norma: 30 g na 10 litrów wody. Rozwiązanie wystarczy na 2 drzewa.
- Niedobór potasu przejawia się w postaci plam na igłach i ich upadku. Uzupełnij swoje rezerwy, wytwarzając popiół. Aby to zrobić, 200 g rozpuszcza się w 10 l wody, a strefa korzeniowa jest podlewana.
- Niedobór fosforu objawia się spowolnieniem wzrostu roślin i niebieskawym odcieniem igieł. Uzupełnij swoje rezerwy, wprowadzając superfosfat. To zajmie 2 łyżki. łyżki na 1 kwadrat. m strefa pierwiastka kwadratowego.
Wideo: Nawozy i preparaty niezbędne do tui
Rozluźnienie i ściółkowanie
Uprawa (rozluźnienie) stawia ogrodnikowi 2 zadania: usunięcie chwastów i optymalizacja wnikania powietrza do warstw gleby. Chwasty zużywają wilgoć i składniki odżywcze z gleby, pobierając je z roślin uprawnych. Ich usunięcie zmniejsza konkurencję.
Ponadto stają się wygodną platformą dla życia szkodników. Jeśli chodzi o powietrze, potrzebują go bakterie glebowe, które przetwarzają substancje słabo przyswajalne, takie jak fosfor i te, które mogą zostać wchłonięte przez drewno. Dlatego przenikanie mas powietrza do gleby jest również ważnym warunkiem dla zdrowia roślin.
Czy wiesz Projektanci zalecają łączenie różnych rodzajów arborvitae w alejce lub żywopłocie, na przykład zwykłej i złotej Brabancji. To daje jej bardziej świąteczny wygląd.
Spulchnianie gleby głębiej niż 10 cm nie jest konieczne. Poniżej znajduje się system root. Prace są wykonywane następnego dnia po podlaniu lub gdy konieczne jest usunięcie chwastów. Za każdym razem po karmieniu wskazane jest również poluzowanie gleby i przelanie dużej ilości wody. I chociaż nie wszyscy ogrodnicy zgadzają się z potrzebą, częstotliwością i głębokością uprawy, nadal jest to powszechna praktyka.
Ale jeśli warstwa ściółki znajduje się w strefie podstawy, nie ma potrzeby jej poluzowywania. Ta warstwa nie pozwala na kondensację gleby, hamuje wzrost chwastów i odparowywanie wilgoci. Wybierz organiczną ściółkę na tuję: zrębki, posiekaną słomę lub trociny.
Pod wpływem wody do nawadniania ściółka zostanie zmiażdżona, dając roślinom składniki odżywcze, więc od czasu do czasu należy ją dodawać.
Zasady ściółkowania:
- Ustaw ściółkę w taki sposób, aby rozprzestrzeniała się od pnia do końca strefy odgałęzienia, ale nie leżała blisko pnia. Odległość między nimi powinna wynosić 15 cm.
- Jeśli zostanie użyta słoma, głębokość warstwy wyniesie 6 cm, a jeśli jest to kora lub inny nierówny materiał, to 14–15 cm.
- Nie stawiaj skoszonej trawy pod drzewem, ponieważ jego nasiona lub części korzeni mogą kiełkować.
Przycinanie
Jeśli zostanie utworzony żywopłot, zaczynają go przycinać od momentu sadzenia sadzonek. Aby to zrobić, narysuj wizualnie linię wzdłuż rzędu drzew. Jest to warunkowa linia cięcia.
Roczny wzrost Brabancji wynosi 20-30 cm, należy je przyciąć 5-10 cm. Przycinanie formowania odbywa się pod koniec lipca, tj. Po zakończeniu wzrostu obecnego sezonu wegetacyjnego.
Ważne! Nie jest pożądane ścinanie drzew w ekstremalnych temperaturach, ponieważ zwiększa to utratę igieł wilgoci.
Innym rodzajem przycinania jest instalacja sanitarna. Polega na usuwaniu suchych i uszkodzonych gałęzi. Wykonuj go pod koniec lutego lub na początku marca każdego roku. I co trzy lata dokonują odmłodzenia. Zwróć uwagę na rozwój gałęzi. Na końcu powstają młode igły.
Stary znajduje się bliżej pnia i okresowo spada, dlatego warto przyciąć całkowicie nagie gałęzie, aby stymulować wzrost nowych. Wytnij je najlepiej co 3 lata. Zbyt przycięte są zbyt wydłużone gałęzie. Mogą pękać zimą pod ciężarem śniegu, więc lepiej je usunąć.
Wideo: fryzura zachodniej tui Brabancji
Możliwe choroby i szkodniki
Podobnie jak wszystkie rośliny, tuja może zranić, więc musisz okresowo sprawdzać pień pod kątem modyfikacji. Jeśli kolor igieł zmienia się, pojawiają się plamy lub smołowate wydzielanie - są to oznaki infekcji.
Czy wiesz Jeden chrząszcz zjada 10 g drewna dziennie. Te błędy mogą żyć nie tylko w drzewach, ale także w meblach wykonanych z tych drzew.
Główne problemy związane z pojawieniem się szkodników:
- Szaro-srebrne pylenie na gałęziach to mszyce. Są za małe i wyglądają jak kurz. Wydaj drzewo przetwarzające „Fufanon”. Skład roztworu: 10 mg na 10 l wody. Pierwsze opryskiwanie przeprowadza się w maju i po 10 dniach powtarza się.
- Pajęczyny na igłach są oznaką przędziorków. Potraktuj drzewo koloidalną infuzją siarki lub czosnku.
- Jeśli pędy zmieniają kolor na żółty, oznacza to pojawienie się owadów łusek. Spryskaj „Karbofos” w kilku etapach w odstępie 7 dni. Ten sam lek pomoże pozbyć się błędów.
- Pędy zmieniają kolor na brązowy - jest to znak cętkowanej ćmy. Gałęzie zmieniają kolor, ponieważ wysychają. Szkodnik gryzie ich, składając jaja. Motyle są szczególnie aktywne w maju. Po znalezieniu szkodnika spryskaj Cypermetrin. Substancja musi być ściśle dozowana zgodnie z instrukcją. W przypadku przędziorków potrzebujesz 0,1% roztworu (1 ml substancji aktywnej rozpuszczonej w 1 litrze wody).
- Chrząszcze kora mogą gryźć gałęzie. Użyj „BI-58”, „Clipper”, „Confidor”, „Bifentrin” lub innego leku przeciwko nim.
Jeśli z czasem zauważysz infekcję owadów, możesz wyleczyć drzewo. Zapobiegnie to osłabieniu i infekcji reszty alei. Osłabieni są częściej narażeni zarówno na owady, jak i fitopatogeny, dlatego stworzenie odpowiednich warunków do wzrostu pomoże zapewnić, że drzewo jest mniej narażone na atak owadów i bakterii.
Żywotnik jest odporny na choroby, ale wysoka wilgotność prowadzi do ich pojawienia się. Przyczynia się do tego także słaba cyrkulacja powietrza w koronie.
Częściej niż inni ogrodnicy wspominają o następujących chorobach:
- Późna zaraza. Choroba zaczyna się rozprzestrzeniać z gleby i niszczy korzenie. Następnie grzyb porusza się wzdłuż pnia, a dolna część pnia zaczyna gnić. Kora ciemnieje, igły bledną i kruszą się. Przyczyną infekcji jest nadmierne podlewanie. Aby zapobiec wystąpieniu choroby, traktuj glebę preparatem Rovral Flo 255 SC. Jeśli choroba jest w nieodwracalnym stadium, drzewo zostaje wykopane i spalone. Tuja - jedno z najbardziej odpornych na gnijące drzewa. A jeśli pojawi się zgnilizna pnia, nic z tym nie da się zrobić.
- Fusarium powstaje z braku słońca. Aby uniknąć choroby, do gleby dodaje się leki zawierające miedź i żelazo. Na przykład 0,2% roztwór Fundazolu.
- Rdza - choroba grzybicza pojawiająca się na igłach w postaci charakterystycznych plam.Do leczenia glebę traktuje się Fundazolem, a samo drzewo opryskuje się roztworem siarczanu miedzi 0,5%.
Zastosowanie drewna w projektowaniu krajobrazu
Tui można sadzić w postaci pojedynczych drzew lub w składzie grupowym: aleja, żywopłot. Brabant jest często stosowany do nasadzeń grupowych. Są ozdobione parkami, placami i terytoriami przed budynkami. Będzie pasować do każdego stylu, ale częściej jest to klasyczny angielski. Ten styl pojawił się na początku XVIII wieku.
Zapewnia utworzenie specjalnej, poprawnej geometrycznie kompozycji wokół budynku. Przy projektowaniu przyciętych krzewów należy stosować geometrycznie regularne korony drzew. Żywopłoty tuja są jednym z podstawowych elementów takiego projektu.
Tui nie tylko tworzą barierę wizualną. Są w stanie zmniejszyć hałas z autostrady, kurz przedostaje się do ogrodu. Jego fitoncydy leczą powietrze, zmniejszając w nim liczbę wirusów i bakterii. Spadające igły mogą być używane jako ściółka w łóżkach, a świeże igły do zaparzania w postaci herbaty. Indianie Ameryki uwarzyli go do leczenia przeziębienia.
Brabant należy do odmian mrozoodpornych, więc można go uprawiać w dowolnym zakątku Rosji. Do udanego wzrostu wystarczy znać szereg wymagań dotyczących gleby, wody i oświetlenia. Ponadto jest to najbardziej znana odmiana w projektowaniu krajobrazu.