Wielu ogrodników chce ozdobić swoje działki egzotycznymi roślinami, ale nie wiem, co wybrać, aby stworzyć piękną kompozycję. Złożona tuja to jedna z optymalnych i bezpretensjonalnych opcji, które ozdobią każdy ogród lub ogród. Aby dowiedzieć się więcej o tym, jak dbać o to drzewo, przeczytaj artykuł.

Opis klasy

Thuja Gelderland to wiecznie zielona roślina z rodziny Cypress. Obszar wzrostu opisanych drzew to Ameryka Północna, chociaż złożoną tuję można również znaleźć w niektórych regionach Azji Wschodniej. Jest uważany za roślinę alpejską, dlatego występuje na obszarach o wysokości do 2150 m. Tuja jest szeroko rozpowszechniona na całym zachodnim wybrzeżu Pacyfiku, reprezentowanym przez wysokie góry Cordillera. Roślina jest dość bezpretensjonalna pod względem opieki, chociaż charakteryzuje się powolnym wzrostem. W ciągu 10 lat życia może osiągać maksymalnie 5 metrów wysokości.

Roślina jest jednopienna i ma dość gęstą koronę z rozgałęzionym końcem. Warto zauważyć, że prawie wszystkie pędy są w tej samej płaszczyźnie, więc wyglądają na mocno przyciśnięte do siebie. Igły rośliny są łuskowate, jasnozielone. Bliżej zimy igły nieco bledną, zyskując miedziano-żółty odcień, ale zielenie nadal pozostają.

Złożona tuja stale toleruje ujemne temperatury, dzięki czemu łatwo wytrzymuje zimno do -40 ° C. Harmonijne drzewo rozwija się w otwartych, dobrze oświetlonych obszarach. Jeśli chodzi o glebę, tuja Gelderland jest bezpretensjonalna w swoim składzie, chociaż najgęstszą i puszystą koronę można uzyskać właśnie przez uprawę rośliny na mokrej glebie.

Czy wiesz W czasach starożytnych ludy słowiańskie uważały, że nie można posadzić tui na dziedzińcu domu, w którym mieszka młoda dziewczyna. To obiecało, że długo nie wyjdzie za mąż.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Ponieważ odmiana Gelderland jest dość bezpretensjonalna, można ją „stosować” w różnych kompozycjach - dzięki gęstej koronie wygląda świetnie zarówno pojedynczo, jak i na dużych nasadzeniach. Te drzewa iglaste w postaci żywopłotów, skalniaków lub ogrodów skalnych mają oryginalny i nietrywialny wygląd (nie jest trudno podążać za nimi, wystarczy czasami przyciąć formę).

Żywotnik jest uważany za jedną z najlepszych opcji tworzenia kompozycji figuralnych w kierunku sztuki topiary. To drzewo można łączyć z cyprysami, sosną lub modrzewiem. Takie krajobrazy będą wyglądać bardzo jasno zarówno latem, jak i na tle białego śniegu.

Przygotowanie miejsca lądowania

Przed lądowaniem tui w glebie musisz zdecydowanie wybrać odpowiednie miejsce. To drzewo jest dość swiatłolubne, ale należy pamiętać, że przebywanie bez najmniejszego półcienia przez cały dzień prowadzi do odwodnienia rośliny, co może wywołać spadek odporności na mróz i śmierć krzewu w zimie. Dlatego konieczne jest wybranie miejsca, aby było oświetlone przez większość dnia, ale bezpośrednie promienie południowe nie spadły na roślinę.

Wybierając miejsce, należy również zwrócić uwagę na skład gleby. Tuja najlepiej rośnie na glebie darniowej z niewielką domieszką torfu i piasku. Często sadzony na terenach podmokłych i gliniastych.

Czy wiesz Uważa się, że drzewa iglaste są doskonałym amuletem od złego oka i psucia. Aby roślina się zamanifestowała, należy ją sadzić nie na podwórku, ale przed wejściem do domu.

Wybór sadzonki

Istnieje ogromna liczba punktów sprzedaży młodych sadzonek, ale nie wszędzie można kupić zdrowy okaz, który szybko dostosowuje się do nowego miejsca. Aby uchronić się przed nieracjonalnymi zakupami, wybierając thuję, należy zwrócić uwagę na następujące punkty:

• pień - w dobrej, silnej sadzonce powinna być silna, bezpośrednia i nie powinna wykazywać żadnych śladów choroby na korze (lepiej, aby była gładka);
• system korzeniowy - nie powinien być nadmiernie suchy, niedopuszczalne są również ślady próchnicy lub grzyba;
• korona - Lepiej jest wybrać sadzonki o niezbyt wydłużonych gałęziach.

Ponadto należy zwrócić uwagę na rozmiar ziemnej śpiączki: jeśli jest ona zbyt mała, system korzeniowy jest słabo rozwinięty. Wskazane jest, aby drzewo było mocno zakorzenione w pojemniku.

Zasady lądowania

Podczas sadzenia młodej rośliny bardzo ważne jest przestrzeganie zasad, aby tuja szybko zapuściła korzenie w nowym miejscu. Wśród głównych punktów są następujące:

1. Tui należy sadzić wiosną (marzec-kwiecień) lub jesienią (październik-listopad). Co więcej, pierwsza opcja będzie bardziej optymalna, ponieważ sadzenie w chłodne dni nie gwarantuje, że roślina będzie miała czas na normalne osiedlenie się przed mrozem.
2. Rozmiar dołu do lądowania zależy od średnicy systemu korzeniowego młodej tui. Wnęka powinna być o 0,5 m szersza niż kłącze. Głębokość otworu osiąga 1 m.
3. Na dnie wykopu zdecydowanie należy ułożyć niewielką ilość gleby zmieszanej z obornikiem. W tym przypadku próchnica nie powinna być świeża, ale zgniła, aby nie spalić systemu korzeniowego młodej rośliny.
4. Sadząc kilka roślin z rzędu lub w szachownicę, warto obserwować odległość między nimi. Odległość powinna wynosić średnio 4 m.
5. Po wylądowaniu tui w lądzie, należy ją przykryć ziemią, aby szyjka korzenia znajdowała się 2,5 cm nad poziomem gleby. Glebę należy zagęścić i zalać wodą (pełne wiadro na 1 roślinę).
6. Koło pnia można ściółkować korą sosny, zrębkami, igłami lub trocinami. Jednocześnie warstwa ściółki nie powinna stykać się z nadziemnymi częściami rośliny (tuja połączy się i zacznie boleć).

Dalsza opieka

Opieka nad tują zarówno wiosną, jak i latem nie jest trudna. Wystarczy przestrzegać prostych zaleceń, a roślina będzie tolerować zarówno gorącą, jak i deszczową pogodę i nie będzie narażona na różne infekcje.

Ogólne wskazówki obejmują:

• roślina powinna rosnąć w miejscu nasłonecznionym lub półcienistym (jeśli z czasem zdecydujesz się zasadzić wysokie drzewo z rozgałęzioną koroną w pobliżu, tuja po prostu wyschnie);
• nie zapomnij na początku każdej wiosny, aby nawozić nitroammophoski (30 g / m²) pod drzewem, aby nasycić glebę pod drzewem składnikami odżywczymi;
• podczas pielenia ziemi obok tui nie należy wchodzić bardzo głęboko, aby nie dotknąć systemu korzeniowego znajdującego się w pobliżu powierzchni (wystarczy rozluźnienie do głębokości 7 cm);
• Nie usuwaj materiału pokrywającego ze strefy korzeniowej tui natychmiast po pierwszym ociepleniu, ponieważ może to nastąpić po przymrozkach.

Podlewanie i karmienie

W warunkach niezbyt upalnej pogody wystarczy stopić wodę raz w tygodniu. Nie czekaj, aż ziemia pod drzewem całkowicie wyschnie. Jeśli tuja nie wystarcza takiej częstotliwości podlewania, można ją przeprowadzić 2 razy w tygodniu.

Pod jedną rośliną należy nałożyć co najmniej 10 litrów wody. Podlewania nie należy przerywać wraz z nadejściem chłodniejszej pogody. Trwa do września włącznie, ponieważ zależy to od tego, jak skutecznie roślina zimowała.

Ważne! Należy rozumieć, że nadmiar wilgoci nie jest również potrzebny, ponieważ może to prowadzić do rozwoju chorób grzybiczych.

W lecie tuja można karmić, przestrzegając prostych zasad:

1. Jeśli głównym celem jest zintensyfikowanie wzrostu drzew, należy zastosować lek taki jak Megafol (25 ml substancji aktywnej na 10 litrów wody).
2. Aby poprawić wchłanianie korzystnych pierwiastków przez tuję, a także stymulować system korzeniowy, zaleca się stosowanie roztworu cyrkonu (10 ml leku na 10 litrów wody).
3. Aby zapobiec rozwojowi chlorozy u młodych tui, wiosną należy spryskać chelatem żelaza (5 g substancji czynnej na 10 litrów wody).

Uprawa ziemi

Bardzo ważne jest, aby regularnie poluzowywać glebę w lecie, gdy nie pada przez długi czas. Jest to konieczne przede wszystkim nie w celu pozbycia się chwastów, ale w celu zwiększenia wymiany gazowej w górnych warstwach gleby (i w celu zachowania wilgoci). Terminowe poluzowanie koła w pobliżu pnia zwiększy gęstość korony tui.

Częstotliwość manipulacji jest dość względnym pojęciem. Wszystko zależy wyłącznie od składu gleby. Jeśli jest ciężki, skorupa tworzy się na powierzchni znacznie szybciej. W takim przypadku rośliny nie otrzymują wystarczającej ilości tlenu przez system korzeniowy i mogą zacząć boleć. Pielenie jest konieczne, gdy tylko gleba wokół drzewa stanie się sucha. Aby dłużej utrzymać efekt mokrej i luźnej gleby, można ją ściółkować za pomocą igieł lub trocin.

Strzyżenie i modelowanie

Przycinanie krzewów można wykonać w dwóch celach:

• nadać drzewu pożądany kształt i ograniczyć wzrost korony;
• do czyszczenia gałęzi suchych i uszkodzonych pędów.

Strzyżenie strukturalne dla arborvitae Gelderland wykonuje się wyłącznie według woli, ponieważ roślina ma prawidłowy kształt stożka. Dokonując zmian, możesz zwiększyć gęstość korony lub zmienić kierunek wzrostu. Podczas wykonywania kręconej fryzury zaleca się utworzenie znacznika dla wygody, owijając koronę drzewa trwałym sznurkiem. Wzdłuż tego oznakowania należy wykonać płytki kontur nożyczkami ogrodowymi, a następnie wykonać dokładniejszą fryzurę.

Jeśli chodzi o higieniczne przycinanie drzewa, ten etap jest obowiązkowy, nawet jeśli kształt rośliny jest odpowiedni dla ogrodnika. Konieczne jest usunięcie wszystkich żółtych i uszkodzonych pędów, ponieważ nie tylko psują wygląd rośliny, ale mogą również prowadzić do infekcji drzewa.

Sadzonki są ścinane co roku na wiosnę. Kiedy dokładnie przycinać, zależy to od jego głównych celów. Jeśli musisz przerzedzić koronę, procedura jest przeprowadzana przed otwarciem pąków. Jeśli celem jest wzrost, poczekaj, aż tuj zniknie.

Podczas przycinania musisz pamiętać o kilku zasadach:

1. Zbyt duże usunięcie gałęzi może doprowadzić do wyschnięcia rośliny. Nie można przyciąć więcej niż 30% korony naraz.
2. Nie możesz całkowicie odsłonić gałęzi. Drzewa iglaste różnią się od drzew liściastych tym, że nie mogą wyhodować młodych pędów na nagich gałęziach. Takie części szybko wysychają.
3. Nie tnij gałęzi zbyt blisko nerki. Konieczne jest przestrzeganie minimalnej odległości 1-2 cm od niego, aby cięcie zostało opóźnione szybciej, a ta sekcja nie umrze.

Ważne! Podczas przycinania gałęzi należy zawsze zwracać uwagę na kierunek ich wzrostu. Obniżone pędy są skracane, wykonując cięcie na dolnej nerce i rosnące w górę - odwrotnie.

Schronienie na zimę

Silne schronienie przed mrozem jest najbardziej potrzebne młodym okazom, których pędy są wciąż zbyt słabe, aby tolerować ekstremalne temperatury. Jeśli chodzi o dorosłe drzewa, mogą zimować bez schronienia, chociaż w surowe lub bardzo słoneczne zimy niewielka osłona ochronna z pewnością nie będzie zbyteczna.Jeśli młode nasadzenia są mocno zaśmiecone śniegiem, może to spowodować stopienie igły i dalsze ich deformowanie. Bardzo częstym problemem jest także wcześniejszy rozwój pędów tui na początku marca wraz z pojawieniem się pierwszego słońca. W takim przypadku może wystąpić oparzenie słoneczne, które doprowadzi do skrzywienia gałęzi, zażółcenia i opadnięcia igieł.

Możesz izolować drzewo, pokrywając jego system korzeniowy liśćmi zmieszanymi z ziemią. Takie schronienie będzie dość gęste, zatrzyma wilgoć w glebie i stanie się dodatkowym nawozem w procesie rozkładu. Zamiast liści możesz użyć trocin lub torfu.

Warto zauważyć, że każda z powyższych metod ocieplenia gleby wokół arborvitae wymaga dodatkowej warstwy świerkowego wierzchołka. To w jak największym stopniu ochroni drzewo przed silnymi mrozami. Ochrona przed mrozem przeprowadzana jest późną jesienią, ale zawsze przed pierwszym śniegiem.

Złożona tuja to doskonała roślina do dekoracji osobistej działki. Drzewo nie wymaga szczególnej troski. Głównymi czynnikami sprzyjającymi rozwojowi są umiarkowana wilgotność i wystarczająca ilość promieniowania słonecznego. Thuja Gelderland zachwyci właściciela jasnych zielonych igieł przez cały rok.