Podczas przeprowadzania prac związanych z dopracowaniem działek gospodarstwa domowego wielu właścicieli decyduje się na budowę sztucznego zbiornika. Ta część projektowania krajobrazu nie tylko dodaje „zwrot akcji”, ale także pozytywnie wpływa na stan psycho-emocjonalny człowieka. Głównym celem takiego obiektu jest chęć nadania mu wyglądu charakterystycznego dla naturalnego pochodzenia, do którego używają specjalnego materiału hydroizolacyjnego, który jest układany na dnie stawu.

Jak położyć dno stawu

Pomimo szerokiego wyboru istnieje kilka podstawowych materiałów, które najczęściej są wykorzystywane do tworzenia stawów pokrywających dno. Każda z nich ma swoje własne cechy, a także indywidualną technologię stylizacji.

Ponadto istnieją ogólne zalecenia dotyczące wyboru hydroizolacji:

• przy głębokości stawu mniejszej niż 80 cm, a także wspólnym małym obszarze, dno można przykryć folią z tworzywa sztucznego o grubości około 0,5 mm;
• jeśli głębokość osiągnie 1,5 m, a obwód samego stawu ma około 3 m długości, wymagana będzie folia PVC o grubości około 1 mm;
• przy większej głębokości i objętości wody grubość warstwy hydroizolacyjnej powinna wynosić co najmniej 2 mm.

Bezpośrednio przed pokryciem stawu membraną hydroizolacyjną, niezależnie od wybranego materiału, należy go wykonać prace przygotowawcze:

1. Ostrożnie wyrównaj dno przyszłego stawu, z wyjątkiem huśtawek.
2. Uformuj kopiec piasku warstwą 10 cm. Taka poduszka pomoże uniknąć dalszego przebijania materiału izolacyjnego podczas falowania dolnych warstw gleby.
3. Ponadto dno pokryte jest warstwą geowłókniny, której gęstość nie powinna być mniejsza niż 300 g / m² - będzie działać jako ochrona membrany przed rozerwaniem z powodu porastania korzeni drzew lub kopania moli, a także pomoże wzmocnić linię brzegową. Jednocześnie paski geowłókniny należy układać z zakładką 20 cm i przymocować taśmą. Taki materiał dodatkowo służy jako izolator cieplny.

Ważne! Również przy wyborze membrany należy wziąć pod uwagę obciążenie zbiornika, tj. obecność fontann, wodospadów, możliwość pływania w nim itp. (im wyższe obciążenie, tym grubsza powinna być warstwa izolatora).

Oprócz specjalistycznych materiałów, wielu letnich mieszkańców stosuje improwizowane środki jako środek impregnujący, takie jak drobny, czysty piasek, materiały nietkane, a nawet banery.

Wideo: Zakrywające dno ozdobnego stawu

Kauczuk butylowy

• Jest to nowa generacja materiału syntetycznego, znana również jako membrana EPDM na bazie kauczuku. Charakteryzuje się szeregiem zalet:
• wysoka wytrzymałość, praktycznie zapobiegająca pęknięciom i przebiciom;
• łatwość instalacji;
• odporność na negatywne wpływy środowiska;
• prostota procedury naprawy poszczególnych odcinków;
• bezpieczeństwo dla przyrody i żywych organizmów;
• możliwość nakładania na prawie każdą powierzchnię;
• szerokość sieci, która może osiągnąć 60 m;
• obecność szerokiej gamy komponentów (w tym tych, które sprawiają, że sekcje, na których połączone są pompy i inne urządzenia, są bardziej trwałe);
• długa żywotność, która może osiągnąć 50 lat.

Wady techniczne tego materiału nie zostały zidentyfikowane, jednak istnieje jeden minus - jego wysoki koszt. Jednak biorąc pod uwagę długą żywotność, możemy mówić o ostatecznych oszczędnościach.

Podobnie jak sama guma butylowa, technologia jej instalacji jest progresywna i nie wymaga specjalnych umiejętności:

1. Ciekłą gumę natryskuje się na przygotowaną geowłókninę.
2. Po natryśnięciu materiał izolacyjny całkowicie wnika w warstwę geowłókniny, tworząc podłoże.

Czy wiesz Ponieważ woda ma korzystny wpływ na stan emocjonalny osoby, konieczne jest umieszczenie zbiornika na miejscu, aby była dobrze widoczna z obszaru rekreacyjnego.

Rezultatem układania będzie monolityczna membrana, pozbawiona szwów, co oznacza, że ​​całkowicie eliminuje wyciek. W przyszłości pozostaje tylko ozdobić dno według własnego uznania.

Bentomat

• Geosyntetyczne maty bentonitowe na bazie gliny wyróżniają się następującymi zaletami:
• opłacalność materiału i możliwość wykorzystania go w różnych dziedzinach;
• długi okres eksploatacji;
• wysoka elastyczność, pozwalająca na przyjęcie dowolnej formy gleby i ograniczenie jej osiadania;
• trwałość i niezawodność;
• 14-krotny wzrost objętości z wilgocią na materiale, co pozwala osiągnąć równomierne pokrycie całego dna;
• wysoka łatwość konserwacji - miejsca uszkodzenia lub przebicia można łatwo pokryć żelem bentonitowym;
• zdolność do wytrzymywania dużych zmian temperatury bez utraty początkowych właściwości;
• przyjazność dla środowiska bentomatu.

Jak każdy inny materiał, ten materiał ma swoje wady. Przede wszystkim obejmują wysoką cenę, za którą jednak więcej niż zapłaci trwałość i niska odporność na chlorki. Jest jeszcze jedna cecha - ze względu na duży wzrost objętości w warunkach wysokiej wilgotności bentomat musi z góry zapewnić obciążenie, co pomaga utrzymać materiał w miejscu. Najlepsza w tym przypadku będzie warstwa kamyków lub kamienia, o grubości około 20 cm.

Czy wiesz Zgodnie z naukami Feng Shui, staw w tym miejscu przyciąga dobrobyt materialny do swojego właściciela.

Procedura układania jest łatwa:

1. Rozwijane są rolki, a same płótna zachodzą na siebie (długość - 15 cm, szerokość - 30 cm).
2. Nakładające się miejsca są posypane granulkami bentonitu, aby zapewnić wodoodporność.

Płynna guma

Kolejna wersja nowoczesnych materiałów hydroizolacyjnych, która ze względu na swoje unikalne właściwości otrzymała wiele pozytywnych recenzji wśród konsumentów. Płynną gumę można utwardzić betonowymi basenami i specjalistycznymi stawami rybnymi.

• Jego główne zalety to:
• elastyczność;
• długi okres eksploatacji;
• odporność na korozję i zmiany temperatury;
• przyjazność dla środowiska, co oznacza całkowite bezpieczeństwo dla środowiska.

Jednak, podobnie jak wszystkie nowe materiały produkowane zgodnie z nowoczesnymi technologiami, taki mastyk jest kosztowny. Wady obejmują również potrzebę specjalnego urządzenia instalacyjnego, za pomocą którego przeprowadza się natryskiwanie (pistolet do natryskiwania przemysłowego). Istnieje jednak możliwość samodzielnego nakładania za pomocą wałka lub pędzla.

Ważne! Każdą kolejną warstwę należy nakładać prostopadle do poprzedniej.

Ogólnie procedura instalacji nie jest bardzo trudna:

1. W przypadku pracy z betonowym dnem ciekłą gumę natryskuje się na wstępnie ułożoną geowłókninę, a następnie pozostawia do całkowitego wyschnięcia (zajmuje to od 30 do 120 minut). Ze względu na solidność i brak szwów taki materiał nie wymaga żadnych dodatkowych zabiegów i eliminuje powstawanie przecieków. Aby zwiększyć poziom jakości i niezawodności, można ponownie rozpylić płynną gumę (druga warstwa).
2. Na podłożu guma jest natryskiwana w taki sam sposób, jak w pierwszym przypadku, z wyjątkiem liczby wymaganych warstw - obróbkę należy powtórzyć 3 razy.

Glina

Glina odnosi się do naturalnych metod układania izolacji dna stawu lub stawu. Ze względu na swoje naturalne pochodzenie ta opcja jest najbardziej opłacalna i przyjazna dla środowiska. Dodatkową zaletą będzie możliwość wykonywania wszystkich prac niezależnie, nawet bez umiejętności.

Jedyne jest przycięcie dna takim materiałem jest dopuszczalne tylko w stawach ogrodowych, w których głębokość nie przekracza 0,5 m. Jednocześnie dozwolone są dowolne kształty i projekty. Również ten rodzaj izolacji będzie wymagał stałego podtrzymywania poziomu wody, ponieważ przy sezonowych wahaniach wygląd zbiornika znacznie ucierpi - woda stanie się mętna lub zabrudzi żółty odcień.

Układanie izolacji z gliny ma następującą sekwencję:

1. Przede wszystkim zaprawę przygotowuje się na bazie mieszaniny czystej gliny bez wtrąceń (zebranych z dolnych warstw) i wody. Ostateczna konsystencja powinna być ciastowata.
2. Cała powierzchnia wykopu jest posypana popiołem lub sadzą od wewnątrz.
3. Następnie pierwsza warstwa gliny jest rozprowadzana wzdłuż dna, o grubości co najmniej 10 cm, po czym ułożona mieszanina jest kilkakrotnie dobrze zagęszczana.
4. Gdy pierwsza warstwa zacznie wysychać, nałóż następną - jej grubość powinna wynosić 30 cm.
5. Następnie następuje warstwa pokruszonego kamienia o małej frakcji (do 4 cm).
6. Cała wielowarstwowa mieszanina jest ponownie dobrze zagęszczona i na wierzch wylewa się cienką warstwę piasku (nie więcej niż 5 cm).

Hydroizolacja płynnym szkłem

Materiał ten jest również nazywany klejem krzemianowym i jest otrzymywany z wodnego roztworu krzemianu sodu. Posiadające wysokie właściwości adhezyjne szkło wodne jest obowiązkowe do stosowania w stawach z betonową podstawą do hodowli ryb.

Wyjaśnienie jest proste - betonowe wióry są wyjątkowo niebezpieczne dla ryb. Materiał ten można nakładać szerokim pędzlem, z warstwą co najmniej 3 mm. Cała praca zaczyna się od ścian stawu, a kończy na dnie.

Folia hydroizolacyjna

Jest najczęstszym materiałem hydroizolacyjnym do zbiorników wodnych w ogrodach i ma wystarczającą wytrzymałość i odporność na zużycie do eksploatacji bez utraty początkowych właściwości przez wiele lat.

• Ponadto takie powłoki charakteryzują się następującymi zaletami:
• przystępny koszt;
• przyjazność dla środowiska;
• możliwość zastosowania wykończeń dekoracyjnych;
• różnorodność kolorów powłoki;
• prostota wychodzenia;
• odporność na uszkodzenia mechaniczne i negatywne skutki chemiczne;
• długi okres eksploatacji (w zależności od wybranego typu - 10-50 lat).

W sumie istnieje kilka głównych odmian filmu stawowego:

1. Folia PVC (polichlorek winylu) - specjalistyczne płótno przeznaczone do stawów i stawów. Duża liczba kolorów pozwala wybrać najlepszą opcję, ale zaleca się stosowanie ciemnych odcieni, które są jak najbardziej zbliżone do naturalnego. Folia może początkowo być sprzedawana z dekoracją w postaci warstwy żwiru. Grubość materiału waha się od 0,5 do 1,5 mm, a szerokość rolki - od 2 do 8 m. Jednocześnie paski są połączone specjalnym klejem. Żywotność folii PVC (w zależności od wysokiej jakości) wynosi ponad 10 lat.
2. Folia gumowa EPDM - Ma wysokie parametry techniczne (elastyczność, wytrzymałość i odporność na promieniowanie ultrafioletowe), co czyni go bardzo trwałym (około 50 lat). Szerokość płótna zwykle waha się między 1,7-7,6 m. Konieczne jest wyłożenie tego materiału obowiązkowym zakładem, przymocowanie go taśmą łączącą. Obowiązkową procedurą jest ukrycie filmu na brzegach stawu, aby uniknąć szybkich uszkodzeń pod wpływem słońca i deszczu.
3. Folia polietylenowa (Tkanina LDPE) - wypada korzystnie pod względem przejrzystości, odporności na światło, parę i wodę. Dodatkową zaletą jest wysoka wytrzymałość i elastyczność, a także łatwy montaż, dostępne do niezależnego prowadzenia, nawet przy braku specjalnych umiejętności.

Technologia układania filmu wymaga określonej sekwencji:

1. Materiał układa się na przygotowanej poduszce z piasku i geowłókninie. Aby pokrycie filmu nie było trudne, użyj jednej z metod: albo rozłóż cały film w osobnym obszarze, zaznacz na nim środek, następnie ostrożnie pociągnij go do środka dołu fundamentu przyszłego stawu lub złóż folię z kopertą, po zaznaczeniu w środku, a następnie przenieś ją na dnie stawu, umieszczonego na środku i kolejno rozmieszczaj go w kierunku od środka do brzegu.
2. Na każdym etapie układania folia jest dodatkowo mocowana kamieniami, aby uniknąć jej przesunięcia. W takim przypadku należy unikać silnego napięcia - lepiej, jeśli płótno między poziomami lekko się ugnie.
3. Ponadto folia jest wyrównana i dobrze przymocowana do brzegów za pomocą belek, rur lub kamieni, które można później ozdobić roślinnością.
4. Ostatnim krokiem jest wypełnienie stawu wodą.

Wodę należy przepuszczać pod niskim ciśnieniem, co zapobiegnie pękaniu filmu w miejscach napięcia.

Czy możliwe jest pokrycie dna stawu mchem

Pojawienie się zbiornika w kraju będzie zależeć przede wszystkim od tworzącego się wokół niego ekosystemu i ciągłego wspierania czystości. W tym celu doświadczeni letnicy często uciekają się do sadzenia strefy przybrzeżnej i dna różnymi roślinami, w tym tatarakiem, nimfą, ożypałką, trzciną i innymi.A dla czystości wody w stawie często używają mchu sfangum, który albo zakrywa dno, albo jest przechowywany w siatkowych pojemnikach na dnie.

Ta roślina ma naprawdę magiczne właściwości, z których główną są właściwości przeciwbakteryjne i dezynfekujące. Zapobiegają powstawaniu procesów gnicia w stojącej wodzie. Dzięki temu można uniknąć częstych i czasochłonnych operacji czyszczenia, a także odmówić stosowania preparatów chemicznych lub specjalnego sprzętu.

Hydroizolacja jest obowiązkowym i ważnym etapem budowy zbiorników na działkach osobistych. Dlatego pomimo wybranej metody konieczne jest ścisłe przestrzeganie technologii układania i wybieranie tylko wysokiej jakości materiału. Takie podejście ograniczy liczbę niezbędnych prac konserwatorskich do minimum i nie będzie poświęcać wiele wysiłku i czasu na utrzymanie stawu w dobrym stanie.