Borowiki i borowiki cieszą się popularnością wśród miłośników spokojnego polowania. Należą do pierwszej kategorii jadalności, są szeroko rozpowszechnione w naszych lasach, smaczne i wszechstronne w gotowaniu. Jak są podobne i jakie są różnice między tymi grzybami, ten artykuł pokaże.

Jak wyglądają borowiki i borowiki?

Poderebovik to gatunek jadalnych grzybów z rodziny Boletov. Kapelusz dorasta do 15 cm średnicy i może różnić się kolorem od biało-szarego do ciemnobrązowego. Kształt na początku wzrostu jest półkulisty, dzięki czemu kapelusz staje się poduszką i ma cienką filcową powierzchnię. W deszczową pogodę staje się śluzowa. Miąższ o białym odcieniu jagód lub różu, o przyjemnym grzybowym aromacie i smaku. U dorosłych okazów staje się wodnisty i gąbczasty.

Grzyb ma nogę o długości około 15 cm i grubości do 3 cm. Ma kształt cylindra, rozszerzony u dołu i cieńszy w pobliżu nasadki. Kolor - jasnoszary, powierzchnia pokryta jest ciemnymi podłużnymi łuskami. U dorosłych owocników staje się sztywny, a włókna sztywne. Dolna warstwa czapki jest początkowo biała, az wiekiem staje się ciemnoszara. Długie, czasem połączone rurki, łatwo odrywają się od nasadki. Proszek zarodników ma brązowo-oliwkowy odcień.

Czy wiesz Aby zdobyć pierwszego borowika, musisz udać się do lasu, gdy kwitnie jarzębina.

Borowik jest jadalnym gatunkiem grzybów z rodzaju Obabok. Kapelusz młodych owocników ma kształt podobny do naparstka noszonego na palcu. Gdy rośnie, przyjmuje postać poduszki o aksamitnej powierzchni, a u bardziej dojrzałych grzybów staje się płaski. Kolory czapki są jasne: pomarańczowy, czerwony, brązowy. Jego średnica sięga 20 cm (rzadko - 30 cm). Miąższ grzybowy jest biały, ma gęstą konsystencję. Różnica borowika polega na tym, że po złamaniu jego ciało zmienia kolor na niebieski, stopniowo staje się czarny.

Cylindryczna noga ma długość 15–20 cm i grubość około 5 cm. Poniżej jest cieńszy i bardziej zielony, a główna część jest biała. Wchodzi głęboko w ziemię. Powierzchnia jest aksamitna w dotyku, z podłużnymi, włóknistymi łuskami o brązowym kolorze.

Charakterystyka porównawcza

Często młody borowik i borowik mylą nawet doświadczonych grzybiarzy. Należą nie tylko do tego samego rodzaju Leccinum, ale również wyglądają podobnie. Różnice pojawiają się podczas wzrostu. Zamieszanie nie jest niebezpieczne, ponieważ oba grzyby należą do kategorii jadalnych.

Tabela pomoże Ci zapamiętać różnice między nimi:

Grzyby te mają ten sam okres dojrzewania: zaczyna się wraz z nadejściem lata i trwa do końca jesieni. Borowik owocowy w trzech etapach. Pierwszy ma miejsce w czerwcu - lipcu, a następnie kilka tygodni w środku lata, ale jest to najdłuższy ostatni etap, który rozpoczyna się pod koniec sierpnia i trwa do nadejścia zimna.Charakterystyczną cechą brzozy jest nieregularne owocowanie. Są sezony, w których plony są bardzo wysokie, po których następuje okres odpoczynku.

Miejsca dystrybucji

Brzoza rośnie w lekkich lasach mieszanych i liściastych, rzadziej w lasach świerkowych, tworząc mikoryzę z korzeniami brzozy (stąd nazwa). Musisz ich szukać na otwartych polanach z dobrym dostępem do światła słonecznego i na skraju lasu. Rosną w Eurazji, lasach Ameryki Południowej i Północnej, a także w tundrze pod brzozowymi karłami.

Borowik woli wilgotne zacienione miejsca w lasach mieszanych i liściastych. Może tworzyć mikoryzę z wieloma drzewami: osiką, brzozą, dębem, topolą, świerkiem itp. Trzeba ich szukać na nizinach, zaroślach, jagodach, paprociach, na mchu lub w pobliżu leśnej drogi.

Podobne grzyby

Borowiki i borowiki są różne. Poniżej znajduje się krótki opis głównych podgatunków.Borowik rudy jest jedną z odmian należących do rodzaju Obabok.

Czy wiesz W ciągu dnia borowik rośnie o około 3 cm.

Różni się takimi znakami:

1. Kapelusz o średnicy osiąga 5-20 cm. U młodych okazów ma kształt półkuli, ściśle przylegającej do nogi. Z czasem staje się wypukły, przybierając formę poduszki. Łatwo oddziela się od nogi. Jego kolor zależy od miejsca wzrostu i ma różne odcienie czerwieni i żółci. Dolna część nasadki (hymenofor) ma biały kolor na początku wzrostu, a w trakcie rozwoju nabiera zielonego lub żółtego odcienia. Rurki osiągają długość 35 mm, są swobodne, łatwo zdejmują z nasadki, przyciemniają się po naciśnięciu. Pory grzyba są małe, kanciaste (rzadziej zaokrąglone).
2. Miąższ jest mocno mięsisty, a dojrzałe owoce bardziej miękkie. Ma przyjemny aromat grzybowy i słodki smak. Na nodze znajdują się włókna podłużne. Cięte mięso jest białe, ale szybko czernieje. Proszek zarodników jest zielonkawy lub brązowy.
3. Noga ma wysokość 5–20 cm i grubość 1,5–5 cm. Charakteryzuje się gęstą miazgą i podłużnymi włóknami, rozszerzonymi poniżej i wnika głęboko w ziemię.

Grab należy również do rodzaju Obabok i przypomina wyglądem zwykły kudły.

Ma takie cechy zewnętrzne:

1. Średnica kapelusza sięga 6–20 cm. U młodych grzybów ma kształt półkuli z zakrzywionymi krawędziami, a następnie staje się kształtem poduszki, o nierównej, aksamitnej, pomarszczonej powierzchni. Skórka grabowa jest sucha, a przy mokrej pogodzie - błyszcząca. Nie działa w filmie, wysycha z czasem, odsłaniając brzegi kapelusza. Gimenofor ma głębokie wcięcia w kolorze białym lub jasnoszarym. Rurki są lekko wodniste, miękkie (około 30 mm długości). Grab ma bardzo małe zaokrąglone pory.
2. Miąższ - jasnoszary, gruby, mięsisty, jak wata. W nodze jest bardzo gęsty, szary lub żółty. Na kroju - różowy lub fioletowy, szybko zmienia kolor na czarny. Smak miąższu jest lekko słodki, aromat delikatny, grzybowy. Proszek zarodników ma jasnobrązowy kolor.
3. Noga osiąga 5–16 cm wysokości, może być prosta lub lekko zakrzywiona. Powyżej jest spiczasty, do dna pogrubia. Podstawa grabu jest jasnoszara (ciemniejsza u dołu), z wiekiem zmienia kolor na żółty. Jest pokryty białą lub jasnożółtą łuską, a następnie staje się ciemnobrązowy kolor z włóknami.

Istnieją również borowiki białe, czarne, różowawe i wielokolorowe. Są podobne w wyglądzie i różnią się tylko kolorem czapki, a także mikoryzy. Naukowcy wyróżniają również borowiki białe, żółto-brązowe, wielokolorowe i sosnowe.

Smak i wykorzystanie w gotowaniu

Borowik w smaku ustępuje tylko królowi lasu - borowikowi. Ich miąższ jest gęstszy niż borowik i mniej soczysty. Mają świetny, bogaty smak i aromat grzybowy. Stopa dojrzałych ciał owocowych staje się zbyt twarda, dlatego rzadziej jest używana do gotowania. Pierwsze potrawy z borowików nie są często przygotowywane, ponieważ bulion jest pomalowany na niebiesko i czarno. Zasadniczo są one smażone, marynowane, solone i suszone, a do marynowania lepiej jest używać młodszych kopii, a dojrzewanie jest optymalne do suszenia lub smażenia.

Miąższ borowika szybko się psuje, dlatego lepiej jest zbierać młode owocniki. Są również rzadko używane do robienia zup z powodu ciemnienia podczas obróbki cieplnej. Zaleca się gotować borowiki z innymi rodzajami grzybów, ponieważ ich smak nie jest bardzo wyraźny. Ten rodzaj może być smażony, marynowany, suszony, solony. Z kory brzozy otrzymujesz doskonałe nadzienie do pieczenia, naleśników, pierogów itp.

Ważne!Aby zmniejszyć ciemnienie miazgi podczas gotowania, grzyby należy namoczyć przez 20-30 minut w roztworze octu (1 część octu i 5 części wody).

Korzyści i możliwe szkody

Borowiki i borowiki, podobnie jak inne grzyby, stanowią 90% wody. Obejmuje to również białka, błonnik, węglowodany, minerały i tłuszcze.

• Włączając grzyby do diety, osoba otrzymuje następujące korzyści:
• oczyszczanie organizmu z toksyn;
• poprawa centralnego układu nerwowego;
• zmniejszenie problemów z nerkami;
• normalizacja cukru we krwi.

Grzyby są również przydatne dla skóry i błon śluzowych ciała, pomagając w leczeniu problemów układu mięśniowo-szkieletowego.Dzięki zawartości aminokwasów grzyby utożsamiane są z mięsem, tyle że są mniej kaloryczne i gorzej przyswajalne.

Aby uzyskać maksymalne korzyści ze stosowania grzybów, musisz postępować zgodnie z technologią gotowania: dobrze jest mielić, gotować i smażyć ciała owocowe.Nie można ich jeść dla alergików, osób starszych, pacjentów z przewodem pokarmowym i chorobami wątroby.

Idąc do lasu, uzbrój się w ostry nóż, aby delikatnie pokroić ciała owoców i nie zepsuć grzybni. Po zebraniu przetworzyć grzyby tak szybko, jak to możliwe. Wybierz swój ulubiony przepis i zachwycaj siebie i swoją rodzinę pachnącymi, smacznymi i zdrowymi grzybowymi przysmakami.