Uprawa amarantusa w krajach Ameryki Środkowej i Północnej ma długie korzenie. Nawiasem mówiąc, nawet starożytni Inkowie przygotowywali rytualne potrawy i napoje z tej kultury, dzięki czemu amarant nie dotarł wcześniej do Europy - z powodu „rytualnej” przeszłości hiszpańscy koloniści zakazali eksportu z Ameryki.
Sprawdź
Zainteresowanie amarantu, dzięki nowym technologiom i badaniom, ożywiło się w latach 70. ubiegłego wieku, a Stany Zjednoczone są liderem w przemysłowej kultywacji kultury.
Oprócz Stanów Zjednoczonych kulturę przemysłową uprawia się w Chinach, Rosji, krajach Europy Wschodniej i Ameryce Południowej.
Dzisiaj, podobnie jak w czasach starożytnych Azteków, główną wartością, za którą ceniona jest kultura, jest jej wartość odżywcza. Dzięki wysokiej zawartości białka (14-16%) tylko rośliny strączkowe można porównać do amarantusa. Ponadto kultura ma niesamowitą równowagę aminokwasów i wysoką zawartość lizyny - aminokwasu, którego nie ma w wielu ziarnach. Inną cenną właściwością jest tolerancja na suszę, która przejawia się w tym, że łodygi, które umarły z powodu suszy, mogą szybko powrócić do zdrowia po pierwszym deszczu.
Obecnie istnieje ponad 100 rodzajów upraw, ale tylko trzy rodzaje są używane do uzyskania ziaren żywności.
W USA amarant jest uprawiany wyłącznie ze względu na ziarno, a następnie jest mielony na mąkę, którą następnie miesza się z inną mąką, aby uzyskać różnorodne zboża, ciastka i różne wypieki.
W Stanach Zjednoczonych tona amarantusa kosztuje teraz około 900 USD, a amarant organiczny jest o 60% droższy. Średni plon wynosi około półtora tony na hektar, a koszty są porównywalne z kosztami sorgo lub soi.