Tinker, czyli cygańska rasa koni, jest uważana za jedną z najpopularniejszych na świecie. Jego przedstawiciele wyróżniają się ekstremalną wytrzymałością, silną odpornością i bardzo pięknym wyglądem. Jakie są inne zalety opisanych koni i jak je właściwie utrzymywać - zastanówmy się.

Tło historyczne

Cygańskie konie (irlandzkie uprzęże, majsterkowicze lub kobesy) są wynikiem dziesięcioleci krzyżowania i mutacji wielu ras. Irlandia jest uważana za miejsce narodzin tych zwierząt, na terytorium którego lokalne rasy koni zaczęły krzyżować się z odmianami sprowadzanymi przez plemiona koczownicze - Romami lub Cyganami.

Czy wiesz Oficjalna nazwa rasy brzmi jak „irlandzka uprząż”, ale w krajach takich jak Niemcy i Holandia jej przedstawiciele nazywani są majstrami, co oznacza „Cyganie”. Należy zauważyć, że nazwa „majsterkowicz” obraża mieszkańców Irlandii, którzy wolą nazywać konie kolbami, co oznacza „krępy, silny, niski koń”.

Dzisiaj trudno jest wskazać genetyczne podstawy majsterkowiczów. Ogólnie przyjmuje się, że krew przedstawicieli ras irlandzkich, szkockich i angielskich płynie w ich żyłach. Przez długi czas, z powodu dużej „mieszanki” genetycznej, konie nie zostały oficjalnie uznane.

Zaczęli oni zajmować się pełnoprawną hodowlą tych koni pociągowych stosunkowo niedawno, w 1996 r., Kiedy oficjalnie zarejestrowano źrebaka o imieniu Kushti Bok. Jednak rasa ta powstała na początku ubiegłego wieku.

Warto zauważyć, że na główne cechy rasy cygańskiej wpłynęło wiele aspektów zewnętrznych, w szczególności:

• koczowniczy tryb życia Cyganów i ich potrzeba koni pociągowych;
• ubóstwo Romów, przez co konie rzadko otrzymywały normalne pożywienie, w wyniku czego dostosowywały się do warunków środowiskowych.

Dzięki temu konie opisywanej rasy otrzymały dobre zdrowie, silną odporność, wytrzymałość i potężną konstytucję.

Ogólna charakterystyka

Cygańskie konie mają wyjątkowo niezapomniany wygląd i budowę, dzięki czemu łatwo je odróżnić od przedstawicieli innych ras.

Wygląd i budowa ciała

Ponieważ kucyki są uważane za jednego z przodków majsterkowiczów, współczesne konie cygańskie nie mogą pochwalić się wysokim wzrostem. Ich wysokość w kłębie waha się średnio od 135 do 160 cm, a zwierzęta o wysokości 155 cm są zwykle nazywane „wnukami”, od 142 do 155 cm - „klasycznymi”, a poniżej 142 cm - „mini”.

Ważne! Obowiązkowym wymogiem dla standardu rasy nie jest wykraczanie poza wskaźniki wzrostu od 135 do 160 cm.

Jeśli chodzi o masę koni, może wynosić od 240 do 700 kg. Tak dużą różnicę między wartościami ponownie tłumaczy wszechstronność podstawy genetycznej i jest ona normą. Koby mają niesamowitą zewnętrzną sylwetkę. Wyróżnia je mocne, dobrze rozwinięte, mocne ciało, na którym wyraźnie widoczny jest silny mięsień gorset, mają mocne, ale nie długie plecy, płynnie przechodzące w dość wysoki zad.

Zwierzęta te mają małe kłębie, wdzięczną, ale jednocześnie mocną, grubą szyję, nieco szorstką, masywną głowę i długie uszy. Charakterystyczną cechą przedstawicieli opisywanej rasy jest obecność zgrabnej małej brody znajdującej się pod żuchwą.

Przedstawiciele rasy mają naprawdę luksusowe włosy, gładką, błyszczącą grzywę i ten sam ogon. Ich masywne duże kończyny pokryte są doskonałą linią włosów. Kolor cobbs jest zdominowany przez pinto - jasne lub, przeciwnie, ciemne ciało pokryte plamami o przeciwnym kolorze. Jednak często można znaleźć konie w innych kolorach.

Maniery i nawyki

Pomimo potężnej, mocnej i nieco szorstkiej sylwetki konie rasy cygańskiej mają spokojne, spokojne, nawet lekko flegmatyczne usposobienie, co umożliwia ich wykorzystanie do treningu jazdy konnej. Są ciche, przyjazne, szybko przyzwyczajają się do ludzi, pozytywnie reagują na małe dzieci.

Ze względu na ten charakter zwierzęta są łatwe w zarządzaniu i szkoleniu. Klacze majsterkowicze są często wykorzystywane jako matki karmiące źrebaki końskie, ponieważ klacze rasowe, z powodu gwałtownego usposobienia, często odmawiają karmienia swoich młodych.

Zobacz także cechy innych ras koni:

Użyj

Ogólnie rzecz biorąc, irlandzkie koby charakteryzują się wytrzymałymi, spokojnymi, kochającymi i mało wymagającymi koniami, które świetnie nadają się do wykorzystywania i jazdy. Druciarze słyną z miękkiego, zgrabnego „chodu” i doskonałej zdolności skakania.

Konie irlandzkie są uniwersalne, są szeroko stosowane do:

• jazda konna;
• podanie w zespole;
• uprawa roli;
• rehabilitacja osób cierpiących na różne dolegliwości.

Opisana rasa koni będzie doskonałą opcją zarówno dla profesjonalnych hodowców koni, jak i dla tych, którzy dopiero zaczynają poznawanie tych niesamowitych i życzliwych zwierząt.

Zalety i wady

• Cygańskie konie pociągowe mają kilka zalet, między innymi doświadczeni hodowcy koni:
• wytrzymałość, silna struktura, masywność;
• spokojne, zrównoważone, spokojne usposobienie;
• piękny, atrakcyjny estetycznie wygląd;
• bezpretensjonalność w żywieniu i opiece;
• łatwość i prostota szkolenia i szkolenia;
• uniwersalne właściwości robocze, możliwość zastosowania pod siodłem i w uprzęży;
• miękki, szlachetny chód.

• Jednak rasa nie jest również pozbawiona pewnych wad:
• wysoki koszt hodowli koni;
• cechy niskiej prędkości koni;
• flegmatyczny charakter.

Konserwacja i pielęgnacja

Pomimo niewymagającego utrzymania, w celu zachowania dobrego zdrowia i dobrego samopoczucia tej rasy koni muszą zorganizować komfortowe warunki.

Czy wiesz Na zawodach, w szczególności na wyścigach konnych, kolby są wykorzystywane do uspokojenia zapału i uspokojenia plemiennych koni arabskich.

Stajnie

Przede wszystkim konie opisanej rasy muszą być utrzymywane w czystości i suchości. Stajnia powinna być tak przestronna, czysta, jak to możliwe, z dobrym systemem wentylacji i bez przeciągów, co może powodować rozwój różnych dolegliwości. Wilgotność w pomieszczeniu powinna wynosić co najmniej 80%.

Zwierzęta negatywnie odnoszą się do zbyt wysokich wskaźników temperatury, więc nie ma potrzeby instalowania dodatkowych źródeł ogrzewania w stajni. Optymalna temperatura jest uważana za + 15 ... + 18 ° С. Jeśli chodzi o oświetlenie, konie nie lubią bardzo jasnych świateł. Podczas instalowania opraw oświetleniowych należy kierować się normami: stosunek okien do powierzchni pomieszczenia powinien wynosić 1:15.

Stajnia musi być wyposażona w żłób, karmniki i miski do picia, do których należy używać produktów wykonanych z naturalnych materiałów, które są jak najbardziej bezpieczne dla zdrowia zwierząt. Prostokątne, raczej głębokie rynny, które znajdują się w pobliżu urządzeń oświetleniowych na wysokości co najmniej 50 cm od podłogi, nadają się jako naczynia do jedzenia.

Eksperci zalecają stosowanie automatycznych misek do picia, które mogą uchronić stabilny personel przed niepotrzebną pracą. Jeśli ma podlewać konie z wiadra, musisz upewnić się, że jest bezpiecznie zamocowany i nie przewraca się. W pomieszczeniu należy zorganizować osobne stanowiska dla każdego konia.

Standardowy rozmiar kabiny dla jednego osobnika jest uważany za 3 × 3 m, jednak jeśli pozwala na to powierzchnia, zaleca się zwiększenie go do 4 × 4 m. Tradycyjnym materiałem pościelowym z zawartością druciarza jest słoma, która równomiernie pokrywa podłogę w stajni. Dozwolone jest stosowanie trocin lub siana. Ważne jest monitorowanie czystości ściółki i regularne przeprowadzanie ich częściowej wymiany.

Care

Wyhodowanie silnego, zdrowego i silnego konia jest niemożliwe w niehigienicznych warunkach. Dlatego do czyszczenia stajni, misek i podajników należy zwrócić szczególną uwagę.

Do czyszczenia potrzebujesz:

• wyprowadź konia z pokoju;
• całkowicie opróżnij podajniki z paszy i osoby pijące z wody, dokładnie umyj sprzęt, napełnij świeżą żywnością i odnów wodę;
• usuń mokry materiał pościelowy widelcem i wyjmij go wózkiem;
• Na podłodze, po całkowitym wyschnięciu, równomiernie napełnij siano, trociny lub słomę.

Ważne! Raz w miesiącu należy przeprowadzać dezynfekcję stajni, całego sprzętu i narzędzi, zabawek konia.

Szczególną uwagę należy zwrócić na opiekę nad końmi:

1. Grzywa i ogon. Grzywa, ogon i fryzy wymagają regularnej kontroli - zaleca się ich regularne czesanie, splątanie, dokładne mycie za pomocą specjalnie zaprojektowanych zooshampoos. Bezpośrednio przed spacerkiem warkocz jest pleciony do zwierzęcia, a wieczorem - luźny.
2. Wełna. Druciarze mają piękny błyszczący wełniany płaszcz, który należy regularnie czesać - najpierw sztywnym, a następnie miękkim pędzlem w kierunkach od głowy do tyłu, na przemian z jednej strony na drugą.
3. Kopyta, zęby i nozdrza. Po każdym spacerze należy dokładnie zbadać kopyta, wyczyścić je specjalnym haczykiem, a następnie umyć i wysuszyć. Ponadto należy co wieczór wycierać nozdrza zwierzęcia wilgotną szmatką i sprawdzać jamę ustną pod kątem obecności / braku procesów zapalnych.

Aby konie były jak najdłużej zdrowe, muszą regularnie ćwiczyć w formie treningu, długich spacerów.

Prawidłowe karmienie

Odżywianie koni cygańskich będzie w dużej mierze determinowane ich aktywnością, a także porą roku.

W ciepłym okresie w diecie zwierząt powinny dominować zielone pokarmy i świeże warzywa:

• pasąca się trawa;
• marchewki;
• ziemniaki
• buraki

W zimnych porach konie są karmione sianem, mieszankami zbożowymi - owsem, kukurydzą, mieszankami paszowymi, karmione warzywami. Pamiętaj, aby uwzględnić w zimowym menu kompleksy witaminowo-mineralne na bazie witamin B, D, C i wapnia. Każdego dnia powinieneś traktować druciarzy małą, 30 g porcją soli, która pozwala przywrócić równowagę wodno-alkaliczną organizmu.

Czy wiesz Cobes są dziś uważane za jedną z najdroższych ras. Średnio koszt rodowodu ogiera zaczyna się od 10 tysięcy dolarów.

Podczas dużej aktywności konie lub chodzące konie często pocą się, w wyniku czego tracą dużo wilgoci. Aby zapobiec odwodnieniu, należy zapewnić irlandzkim koniom swobodny dostęp do wody.

Druciarze to niezwykle piękne, miłe i spokojne konie, które dziś są niezwykle popularne na całym świecie. Wyróżniają się niezwykłym wyglądem zewnętrznym, wytrzymałością, silną, masywną sylwetką, a jednocześnie są absolutnie mało wymagające w żywieniu i pielęgnacji, są idealnymi amblerami do jazdy.