Pszczoły miodne zaczęły być używane przez ludzi do pozyskiwania miodu i innych produktów pszczelich na długo przed początkiem naszej ery. W artykule rozważamy informacje na temat pszczoły miodnej - jej opis, pracę narządów, skład gniazda, cechy reprodukcyjne i rój, główne cechy popularnych ras i więcej.

Czy wiesz Wszystkie rasy pszczół miodnych są wskaźnikami biomonitorowania środowiska ekologicznego. Dzięki wskaźnikom fizjologicznym i obecności szkodliwych substancji w ciałach mieszkańców ula i produktów pszczelarskich możesz monitorować stan ekologii tego obszaru.

Opis i cechy charakterystyczne pszczół miodnych

Ciało tego owada z rodziny pszczół jest podzielone na trzy części - głowę, klatkę piersiową i brzuch. Brzuch samic pszczół jest podzielony na 6 stawów, au samców dzieli się na 7. Zwierzę spoczywa na otaczającym go egzoszkielecie - skórze, która łączy wszystkie części ciała. Ciało na górze ma włosy, które pomagają czuć, a także chronią przed brudem z otoczenia. W głowie owada znajduje się wewnętrzny szkielet zwany namiotem, składający się z gęstych wiązek chityny.

Nad głową znajduje się para anten, składająca się z 11 stawów o tej samej długości, a dla samców (dronów) - z 12. Pszczoły mają złożony aparat jamy ustnej. Usta z przodu pokryte są wąskim pasem chityny - górną wargą. Dolna warga i para dolnych szczęk (szczęki) tworzą trąbkę, która jest widoczna tylko podczas wchłaniania. Na jej końcu znajduje się mała łyżka zbierająca nektar, niedostępna dla rurki ssącej.Po bokach ust znajdują się górne szczęki (żuchwy lub żuchwy), które również pełnią funkcje dłoni. Owady te przechodzą pełny cykl rozwojowy, a ten typ obejmuje cztery etapy - jaja, larwy, poczwarki i dorosłe owady. Zgodnie z klasyfikacją naukową owady należą do królestwa zwierząt. Tak więc pszczoły miodne żyjące w ulach należą do zwierząt domowych, ale nie odgrywają takiej roli w życiu człowieka, jak na przykład koty i psy, i nie różnią się od dzikich.

Istnieje 30 ras pszczół miodnych, które różnią się kolorem i rozmiarem, zachowaniem i odpornością na różne warunki klimatyczne. Zazwyczaj odmiany tego owada mają szary kolor lub charakterystyczne żółte paski.

Czy wiesz Miejscem narodzin pszczoły miodnej jest Azja, gdzie pojawiły się około 300 milionów lat temu i osiedliły się w Eurazji i Afryce. Zostali sprowadzeni przez Europejczyków do Australii i kontynentu amerykańskiego.

Praca ciała i poszczególnych narządów

Rozważ cechy pszczoły miodnej.

Układ trawienny

Trzy części są zaangażowane w trawienie żywności. Pierwszy składa się z gardła, przełyku i wola miodowego. Wole rozszerza się 3-4 razy, gdy wchodzi nektar lub miód i przez jego mięśnie może wyciskać nektar (miód) przez trąbę. Główny proces trawienia zachodzi w jelicie środkowym (druga część).

Po tym wszystko idzie do trzeciej sekcji (jelito cienkie i grube). Jelito grube (odbytnica) ma znaczną pojemność i gromadzi niestrawioną żywność, która jest przechowywana przez długi czas z powodu enzymu katalazy, który nie pozwala jej na rozkład.Opróżnianie na zimę zatrzymuje się i po raz pierwszy następuje podczas pierwszego wyjazdu na wiosnę. Ściółki nie są używane przez ludzi, nie tylko dlatego, że ich gromadzenie jest problematyczne, ale także dlatego, że mogą zawierać czynniki zakaźne. Czasami ściółka błędnie nazywa takie produkty pszczelarskie, jak chorobowość i propolis.

Układ oddechowy

Podczas wdychania powietrze dostaje się do otworów w skórze (spirale) na klatce piersiowej (3 pary) i brzuchu (6 par). Mają włosy, które oczyszczają dopływające powietrze z małych cząstek kurzu. Z duchów powietrze dociera do sparowanych torebek obecnych w głowie, klatce piersiowej i brzuchu. Spośród nich poprzez tchawicę dociera do wszystkich narządów ciała.

Organy ruchu

Pszczoły miodne mają dwie pary skrzydeł - przednią (znacznie większą) i tylną: są one przedstawione w postaci cienkich przezroczystych płytek z żyłkami. W locie obie pary skrzydeł tworzą jedną płaszczyznę, łącząc się ze sobą za pomocą haków (hamulus) 17–28 elementów znajdujących się przed tylnymi skrzydłami. Kiedy lądują, rozdzielają się, a skrzydła pszczół składają się.

Czy wiesz Pszczoły miodne mogą osiągnąć prędkość do 65 km / h (światło) i odlecieć ze swoich domów w odległości do 4 km. Po łapówce ich prędkość spada do 20-30 km / h.

Narządy zmysłów

Pszczoła ma wizję mozaiki. Skład złożonych oczu samic może obejmować 3-4 tysiące oczu (w macicy) lub 4-5 tysięcy oczu (u pszczół pracujących). U mężczyzn ich liczba sięga 7–10 tys. Na temyechce znajdują się trzy pary prostych oczu. Pszczoły miodne widzą żółty i niebieski, ale nie zauważają czerwonego. Widzą światło ultrafioletowe i spolaryzowane, co pomaga im nawigować, jeśli słońce chowa się za chmurami.Ciekawym faktem jest to, że pszczoły nie mają narządów słuchu w zwykłym sensie, ale dobrze słyszą z antenami i nogami. Anteny mają również receptory, za pomocą których zwierzę może określać wilgotność, temperaturę i poziom dwutlenku węgla. Anteny to wciąż narządy węchowe. Dotyk występuje przez włosy znajdujące się na powierzchni ciała. Pączki smakowe znajdują się w gardle, na antenach, nogach.

Gruczoły trujące

Z tyłu brzucha znajdują się dwa trujące gruczoły o zdolności trucizny i żądle o długości 2 mm i grubości zaledwie 0,1 mm. Żądło jest wycięte, w wyniku czego utknie w skórze ugryzionej pszczoły i powoduje jej śmierć. Po wstrzyknięciu ugryzienia 0,3-0,8 mm jadu pszczelego. Jest bezbarwny, ma gorzki smak i wieloskładnikową kompozycję.

Ważne! Dawka śmiertelna dla osoby dorosłej wynosi 2 g. Są to 500–1000 użądlenia przez pszczoły.

Cykl życia i reprodukcja

Kolonie pszczół to kolonie społeczności, w których każdy członek wykonuje swoją pracę. Różni członkowie rodziny pszczół różnią się oczekiwaną długością życia, w zależności od niektórych czynników.

Macica

Jest to jedyna pełnoprawna samica w gnieździe zdolna do rozrodu. Narządy płciowe są doskonale rozwinięte - w jajnikach znajduje się około 180-200 jajowodów, w których zachodzi zarodkowanie jaj. Jajniki mają parę jajowodów, które są połączone w jeden połączony nasieniowacami nasieniowymi z nasieniowacami nasiennymi. Po kryciu z samcami (dronami) ich plemniki wchodzą i są przechowywane w pojemniku przez całe życie macicy. Krycie występuje zwykle w 7–10 dniu życia macicy.

Początkowo, począwszy od 3-5 dni od urodzenia, robi wyprawy zapoznawcze. Następnie, wybierając piękny dzień, wykonuje loty hodowlane z dronami i partnerami z kilkoma samcami. Po 2-3 dniach składa jaja o wielkości 1,5–1,6 mm w komórkach komórek przygotowanych przez inne pszczoły. W tym okresie pracujące pszczoły zapewniają jej intensywne odżywianie i regulują składanie jaj.Drony wyłaniają się z jaj niezapłodnionych, a samice z jaj zapłodnionych. Po 3 dniach larwy wyłaniają się z jaj, które przez pierwsze 3 dni pszczoły robotnice karmią mlekiem, a kolejne 3 dni - mieszanką miodu i pieprzu. Następnie komórki są uszczelniane larwami, gdzie wirują kokon przez jeden dzień, uprzednio opróżniając je w rogu komórki.

Po 12 dniach larwa przekształca się w pełnoprawną pszczołę, po czym owad gryzie drogę do wolności. W sumie od zniesienia jaj do narodzin uformowanego osobnika mija 21 dni, ale macica tworzy się szybciej - w 16 dni. W razie potrzeby pszczoły mogą wyprowadzić nową macicę z dowolnej larwy w wieku 1- lub 2-dniowym. Macica ma większe wymiary (18–25 mm) i krótkie skrzydła w porównaniu z ciałem, a także nieco krótszą trąbkę (3,5 mm).

Ważne! Macica może składać jaja dronów ze względu na podeszły wiek lub uszkodzenie jajowodu. Sytuacja ta prowadzi do śmierci rodziny pszczół, więc pszczelarze pozbyli się macicy trutnia.

Jest najbardziej płodny w pierwszych 2 latach życia, a następnie spada produkcja jaj. Sama macica żyje średnio do 5 lat, ale może osiągnąć wiek 8 lat. Rozmnażanie macicy może odbywać się w dwóch formach - naturalnej (rój) i sztucznej, dla których stosuje się różne metody (nakładanie warstw, dzielenie rodzin i najazdy na macicę).

Pracujące pszczoły

Podstawą każdej kolonii pszczół są pracujące pszczoły. W dużych rodzinach mogą one wynosić do 20-30 tysięcy osób zimą i do 80 tysięcy kopii latem. Są to kobiety z słabo rozwiniętymi narządami rozrodczymi. Robotnice opiekują się potomstwem, opiekują się macicą, budują, oczyszczają i strzegą gniazda, przygotowują komórki plastrów miodu i uszczelniają je, przynoszą ofiarę.

Młode (ulowe) pszczoły pracują w ulu, niewystarczająco silne, aby latać po łapówkę. Osoby w wieku 15–18 dni, które dorosły i nabierają siły, zaczynają angażować się w aktywne zbieranie pyłku kwiatowego i nektaru, wody i kleju. Takie osoby nazywane są lataniem. Średnia długość życia pszczoły pracującej w okresie przekupstwa wynosi 30–40 dni.Jeśli jednak cykl życia miał miejsce w zimnych porach roku, warunki te są przedłużane, ponieważ zimą czas pracy w ulu jest krótszy. Ile żyje pszczół miodnych, zależy od intensywności ich pracy. Im więcej pracuje, tym krótszy jest jej cykl życia. Pszczoły, które pojawiły się jesienią lub przy braku potomstwa, mogą żyć do 12 miesięcy.

Drony

Samce istnieją do inseminacji macicy. Są nieco większe niż pszczoły pracujące, ale nie mają żądła, a trąba jest krótsza, co uniemożliwia im pracę. Drony mają długość 15-17 mm i masę ciała 0,2 g. Z jaja formują się one w dorosłe osobniki w ciągu 24 dni. Dojrzałość płciową osiągają mężczyźni nie wcześniej niż po 12 dniach życia. W ciepłym czasie łączą się z macicą, po czym umierają, pozostawiając w niej część genitaliów.

Czy wiesz Pszczoła Afrykańska, lub zabójcza pszczoła, która jest bardzo agresywna, odnosi się również do pszczół miodnych. Została zabrana przypadkowo podczas eksperymentów w Brazylii w 1956 roku.

Drony krążące wokół macicy w celu jej zapłodnienia odwracają uwagę ptaków karmiących pszczoły. Czasami drony zmieniają swoją rodzinę na inną, ale na zimę są usuwane z dowolnego gniazda i umierają. Zasadniczo oczekiwana długość życia samców jest wysoce zależna od obecności macicy w rodzinie i jej gotowości do krycia. Zazwyczaj ich długość życia wynosi od 2 tygodni do 6 miesięcy.

Struktura gniazda

Podstawa gniazda pszczół składa się z dwustronnych plastrów miodu o grubości 24–25 mm z sześciokątnymi komórkami. Między nimi pozostawia się odległość 10-12 mm do ruchu.

Same komórki są polerowane propolisem i są podzielone na następujące typy:

1. Pszczoły W takich plastrach miodu wyprowadza się pszczoły pracownicze i dodaje się do nich żywność (miód i chleb pszczeli). Średnio ich szerokość wynosi 5,42 mm, a głębokość 11-12 mm.
2. Dron W nich macica składa niezapłodnione jaja do wykluwania samców lub przechowywania miodu. Średnia szerokość takiej komórki wynosi 6,5 mm.
3. Alkohole. Z reguły są one budowane oddzielnie od plastrów miodu, ale przylegają do nich.
4. Przejściowy Mają nieregularny kształt i przechodzą od pszczół do plastrów miodu drona, wzdłuż krawędzi ram lub tam, gdzie doszło do łatania obrażeń.
5. Kochanie Znajduje się na górze plastra miodu i ma wydłużony kształt ze spadkiem do góry 13 °, aby uniknąć wycieku miodu.

Szczeliny w gnieździe są uszczelnione propolisem (na małe dziury) lub sotikami zapory.

Czy wiesz Prawo rosyjskie nie reguluje własności roju. W starożytnym Rzymie rój pszczół był własnością właściciela, dopóki go ścigał. Jeśli właściciel tego nie zrobił, rój pszczół mógł zostać zabrany przez każdego.

Rój i rozprzestrzenianie się w przyrodzie

Macica wytwarza dla pszczół specjalną substancję macicy, która jest do nich przekazywana. Kiedy w gnieździe jest wielu mieszkańców, ze względu na intensywne składanie jaj przez macicę, to nie wystarczy, a owady stają się niespokojne. Po pierwsze, zaczynają przygotowywać się do roju - tworzą komórkę dla nowej macicy i zaczynają ograniczać starą w reprodukcji, przestają budować plastry miodu pszczelego, całkowite lub niepełne zaprzestanie gromadzenia pyłku i nektaru.Następnie, gdy komórki królowej zostają zapieczętowane, następuje naturalna separacja, gdy stara macica, w towarzystwie części pszczół i dronów, odlatuje, aby zbudować nowe gniazdo w odpowiednim miejscu. Po pierwsze, macica wraz z eskortą jest szczepiona na gałęzi drzewa i może tam być od kilku godzin do kilku dni, aż pojawią się zwiadowcy, znajdując miejsce na nowe gniazdo - pustkę, jaskinię lub szczelinę. Taki rój można powtórzyć, a następnym razem rój prowadzi młoda macica.

Czy wiesz Robotnice muszą odwiedzić 19 milionów kwiatów, aby zebrać 1 kg miodu. Każda pszczoła może zbierać nektar z 7 tysięcy kwiatów dziennie.

Rasy pospolite

Rozważ cechy najbardziej znanych ras europejskich dla pszczelarstwa:

1. Gray Mountain Caucasian. Ma szaro-srebrny kolor, słaby rój, nie agresywny, ale dobrze chroni ul. Ma doskonałą wydajność, zbiera dużo miodu nawet ze złych roślin miodowych. Nie ma najlepszej odporności na choroby i mróz, przedstawiciele mogą kraść miód.
2. Step ukraiński. Zimują dobrze, są bardzo pracowici i mają wysoce produktywne królowe. Są podatne na rój, umiarkowanie agresywne, źle akceptują zagraniczne królowe. Mają szary kolor, ale znaleziono osoby z trzema żółtymi paskami.
3. Karpacki (Karpacki). Ma usposobienie pokojowe, wysoką wydajność, toleruje zimy i jest odporny na choroby. Nie ma tendencji do roju. Zbiera wystarczającą ilość miodu nawet ze złych roślin miodu i łatwo przełącza się z jednego rodzaju rośliny na inny. Ma szary kolor.
4. Krainskaya (carnica). Spokojna, nie rojąca się, produktywna. Toleruje zimno i ciepło. Jest pomalowany na szaro-srebrne odcienie.
5. Buckfast. Hybryda oparta na włoskiej pszczole. Rasa jest spokojna, produktywna, odporna na choroby, nie podatna na rojenie, charakteryzuje się szybszym rozwojem. Ma żółto-brązowy kolor.
6. Włoski Kochająca i wysoce produktywna rasa o średniej lojalności. Ma najwięcej macicy składającej jaja. Lepiej rozmnażać się w klimacie południowym, ponieważ rasa nie dobrze zimuje.
7. Środkowo-rosyjski. Zimuje dobrze, ma dobrą odporność, wytrzymałość i wydajność. Macica charakteryzuje się wysoką produkcją jaj. Rasa jest podatna na rój. Taka pszczoła woli zbierać z jednego rodzaju rośliny, ale w razie potrzeby może zbierać nektar z innych kwiatów. Nie kradnie miodu, ale jest agresywny wobec pszczelarza. Ma ciemnoszary kolor i większy rozmiar.

Konserwacja i pielęgnacja

Aby skutecznie hodować pszczoły w celu uzyskania produktów pszczelarskich, musisz odpowiednio zainstalować ule i zapewnić owadom odpowiednią opiekę.

Lokalizacja ula

Aby wybrać odpowiednie miejsce dla pasieki, musisz przestrzegać następujących zasad:

1. Miejsce powinno być ciche i chronione przed podmuchami wiatru, a także bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
2. Dowody należy umieszczać ze spadkiem na południu, aby było wystarczające oświetlenie.
3. Pasieka znajduje się z dala od dużych zbiorników wodnych, autostrad, farm, obiektów przemysłowych.
4. Wokół pasieki powinna być wystarczająca ilość roślinności, która daje nektar, o różnych czasach kwitnienia. Jeśli nie ma takiego miejsca, dowody będą musiały zostać przeniesione do kwitnących miejsc.
5. Pasieka i obszar wokół niej - aby zebrać nektar, jest to promień 2-3 km, powinien być bez stabilnych ognisk choroby.

Czy wiesz Należy zauważyć, że pszczoły miodne z centralnej Rosji emitują najbardziej korzystne substancje w miodzie.

Układ

Dowody można zdobyć lub wykonać niezależnie od drzewa miękkich ras. Ważnym punktem jest powlekanie domów pszczół specjalną farbą lakierniczą, która dobrze chroni przed wilgocią i umożliwia pszczoły szybkie znalezienie domu. Aby to zrobić, musisz wybrać żółty, niebieski i zielony.

Aby obsłużyć pasiekę, musisz kupić następujące narzędzia:

• kombinezony;
• przednia siatka;
• palacz
• wosk wstawiany do ramy - bez niego dostaniesz wiele wadliwych komórek;
• specjalny nóż;
• czapki i komórki;
• ostroga;
• dłuto;
• podajniki i cukier do syropu (potrzebny do karmienia);
• rój - pudełko do łapania pszczół;
• lodowisko.

Opieka w zależności od sezonu

Opieka nad pszczołami i pasiekami w dużej mierze zależy od sezonowości:

1. Na wiosnę. Gdy tylko ulica się ogrzeje (+ 8 ° C), dowody są przenoszone na świeże powietrze i przesadzane rodziny z całymi ramami do nowych domów. W tym samym czasie drukowana jest ramka miód-perg. Dowód miodowy powinien wynosić co najmniej 8 kg. Stare ule są naprawiane, czyszczone i dezynfekowane. Jeśli pasieka znajduje się w miejscu, w którym wiosną nie obserwuje się łapówek, to po 30 dniach należy dodać pergi i miód. Należy zachować ostrożność, aby ogrzać materiał dowodowy (zakryć stawy, przykryć).
2. W lecie Kontrolują proces roju i biorą tylko pierwszy rój z ula, zbierając go za pomocą roju i miarki. Osoby, które nie wyraziły chęci przeniesienia się w rój, są tam napędzane przez dym, dmuchając go we właściwym kierunku. Jeśli to konieczne, niepotrzebne królowe są usuwane z roju lub sadzone, jeśli nie można go złapać. Wypełnione sklepy są czyszczone i odkładane, aby pszczoły opróżniały ramy. Pod koniec sierpnia sklepy powinny zostać usunięte.
3. Jesienią. W przeddzień zimowania należy sprawdzić jakość i ilość miodu na obecność irlandczyków. Aby to zrobić, pobierz próbki i przeprowadź testy laboratoryjne lub spróbuj samodzielnie. Jeśli jest ryż, miód jest usuwany z plastrów miodu i przechowywany do wykorzystania jako pasza na wiosnę. Zamiast ramki umieść ramkę z dobrym miodem lub sushi. Możesz użyć syropu cukrowego jako górnego opatrunku. Jesienią powinieneś dokonać wymiany starych królowych na nowe. Organizują gniazda na zimę - na miodzie, częściowo na miodzie lub na syropie cukrowym wzbogaconym witaminami. Zaizoluj dowody, przeprowadź leczenie warrozy i przygotuj je na zimowanie.
4. W zimie Utrzymuj temperaturę w miejscu zimowania nie niższą niż 0 ° С ... + 4 ° С. Jeśli jest wyższy, konieczne jest wzmocnienie wentylacji pomieszczenia. Optymalna wilgotność w nim powinna odpowiadać 80% i zawsze powinna być ciemna. Powinien zapewnić zimującym pszczołom spokój, brak gryzoni i czyścić lata co 30 dni drutem. Okresowo badaj śmierć obecności chorób i szkodników.

Ważne! Pamiętaj, aby skupić się na hałasie w domach - gdy wszystko jest normalne - hałas jest stłumiony, ale jeśli zostanie zwiększony, oznacza to suchy pokój lub krystalizację miodu. Brak dźwięków sygnalizuje brak pożywienia i głód owadów.

Jakie są zalety pszczół miodnych?

Przede wszystkim owady te dają miód, który jest wykorzystywany do spożycia w żywności, medycynie, kosmetologii. Trzymając pszczoły, otrzymują także chleb pszczeli, mleczko pszczele, propolis, wosk i jad pszczeli. Wszystkie produkty pszczelarskie są naturalnymi antybiotykami stosowanymi do celów medycznych. Bardzo ważnym punktem jest fakt, że pszczoły aktywnie uczestniczą w zapylaniu roślin entomofilnych, co jest niezbędne do uzyskania dobrych zbiorów i nasion.

Choroby i ich zapobieganie

Rozważ częste choroby pszczół miodnych:

1. Zgnilec amerykański - z powodu tej choroby zakaźnej larwy giną w komórkach zamkniętych przez pszczoły. Larwy gniją, tworząc ciemną masę, która pachnie klejem.
2. Ascospherosis (potomstwo wapienne) - choroba grzybicza, która niszczy larwy. Po śmierci stają się jednolitymi formacjami białego koloru. Jeśli dotyczy to larw w zamkniętych komórkach, pojawia się biaława pleśń.
3. Zgnilec europejski - wpływa na larwy. Objawy są takie same jak w przypadku zgnilca amerykańskiego.
4. Wirus ostrego porażenia izraelskiego (IAPV) - Powoduje gwałtowny spadek funkcji odpornościowej, na tle którego pojawia się wiele innych infekcji. Może powodować zniszczenie kolonii.
5. W workach czerw - Jest to infekcja kwarantannowa, która w przeważającej mierze wpływa na czerw. Po śmierci larwy zamieniają się w skorupę wypełnioną ziarnistym płynem, a następnie, po wysuszeniu, w skorupy.
6. Acarapidoza. Choroba powoduje kleszcza - ten pasożyt atakuje spirale, w których składane jest jajo, więc drugą nazwą akarapidozy jest kleszcz tchawicy.
7. Kamica Choroba jest wywoływana przez wszy pszczele (lub bezskrzydłe muchówki). Wpływa na dorosłych. Obecność takich pasożytów prowadzi do wyczerpania się pszczół, co znacznie obniża składanie jaj i wydajność owadów.
8. Varroatosis. Najczęstsza choroba pszczół miodnych spowodowana przez roztocza Varroa. Pasożyt ten zaraża dorosłych, a także larwy i poczwarki. Jego aktywność prowadzi do ogólnego osłabienia pszczół, obniżenia odporności. Kleszcz przenosi także niektóre choroby zakaźne.
9. Nosmatoza Choroba pojawia się tylko u dorosłych pszczół. Ta choroba jest wywoływana przez pasożyta Nosema apis. Nosmatoza zwykle występuje pod koniec zimy lub na początku okresu wiosennego i objawia się w postaci biegunki u owadów, która znacznie zanieczyszcza plastry miodu i dowody.
10. Przeziębienia Występuje z powodu przechłodzenia gniazda, co prowadzi do śmierci czerwiu.
11. Głód Pszczoły z powodu braku pożywienia wyczerpują się, co może spowodować śmierć. Głód to węglowodany (brak miodu) i białka (brak wołowiny).
12. Toksykoza chemiczna - powodują pestycydy, które są używane do zwalczania szkodników owadzich w celu ochrony nasadzeń. Trujące pierwiastki dostają się do pszczół z pożywieniem.
13. Zatrucie Padova. Występuje w przypadku zatrucia - połknięcia spadzi.
14. Toksykoza pyłków - Wpływa głównie na pszczoły pracujące z powodu zatrucia nektarem z toksycznych roślin uprawnych.

Aby wykluczyć pojawienie się tych wszystkich problemów, doświadczeni pszczelarze zalecają następującą profilaktykę:

• ule muszą być dobrze izolowane i wentylowane;
• okresowo przeprowadzaj inspekcje, przestrajaj i wymieniaj komórki gniazdo;
• pamiętaj o odkażeniu plastra miodu, ekwipunku i budynków w pasiece;
• po łapówce buduj młode pszczoły, aby ulepszyć rodziny;
• przy rozszerzaniu rodzin obowiązkowe jest dodatkowe ocieplenie;
• ważne jest, aby pszczoły zapewniały żywność dobrej jakości w wymaganych ilościach;
• przeprowadzić centralne wypompowywanie miodu, a także ponowne woskowanie;
• dobrze zorganizować miejsce zimowania;
• przy zakupie lepiej wybrać odporne na mróz gatunki pszczół;
• wybieraj silne rodziny pszczół, wykluczaj blisko spokrewnione więzi, które zmniejszają żywotność owadów;
• Oceń miejsca zbierania nektaru pod kątem toksycznej roślinności. Jeśli takie rośliny zostaną zidentyfikowane, podejmij środki w celu ich zniszczenia;
• w okresie zimowym pamiętaj o włączeniu chleba pszczelego do żywności;
• inspekcja pszczół w celu szybkiego rozpoznania pojawienia się choroby - pomoże to w odpowiednim czasie podjąć niezbędne środki;
• czyścić urządzenia sanitarne, aby eliminować zapachy, niszczyć szkodniki owadzie, patogeny i nosiciele chorób, gryzonie

Pszczoły miodne żyjące w ulu klasyfikowane są według klasyfikacji jako zwierzęta domowe, ale zasadniczo nie różnią się od dzikich krewnych. Nie oznacza to jednak, że nie trzeba się nimi opiekować - po prostu potrzebują opieki, aby zachować rodziny i lepiej oddać miód.