Irys jest popularnym kwiatem ogrodowym. Ta roślina ozdobna jest zwykle sadzona w pobliżu domów, na działkach ogrodowych i ogrodach botanicznych. Nazwa „tęczówka” pochodzi od greckiego słowa, co oznacza - „tęcza”. Jak tęcza tęczówki występują w różnych kolorach, takich jak różowy, żółty, pomarańczowy, biały, fioletowy, niebieski, liliowy, czerwony, a nawet fioletowo-brązowy.

Uważa się, że ten kwiat symbolizuje wiarę, pokój, mądrość, przyjaźń i nadzieję. Fioletowa roślina symbolizuje mądrość, żółta - pasja. Niebieski kwiat symbolizuje nadzieję i wiarę, a biały - czystość.

Opis botaniczny

Irysy to duża grupa bylin licząca około 300 gatunków. Około 60 gatunków jest popularnych w Rosji. Jest to największy rodzaj należący do rodzaju Iridaceae. Iris to łatwa w uprawie roślina przyciągająca motyle, która jest popularna w wielu częściach świata. Irysy mogą być bardzo niskie, ale można znaleźć dość wysokie okazy. Różnice w roślinach mogą mieć postać kwiatów i koloru.

Istnieją 2 główne rodzaje tęczówek:

• kłączowy (ma grubą łodygę, rośnie poziomo i częściowo rośnie pod ziemią);
• bulwiasty (rośnie z cebul. Głównym wymaganiem jest obowiązkowy okres odpoczynku po kwitnieniu).

Irysy kwitną wśród pierwszych, ale okres kwitnienia może być inny, zależy to od warunków klimatycznych i odmian. Może atakować w maju i trwać do połowy lata. Prawie wszystkie rodzaje tęczówki preferują żyzną glebę. Istnieją jednak gatunki, które mogą rosnąć w miejscach podmokłych, i są takie, które mogą wytrzymać trudny klimat subarktyczny.

Popularne odmiany

Próbki bulwiaste dzielą się na 3 niezależne rodzaje: Iridodictium (siatkowy), Juno (Juno) i Xiphion (Kasatik lub Cockerel).

Iridodictium (siatkowata tęczówka) dobrze rośnie na otwartym terenie. Kwitnienie występuje w pierwszych 2 miesiącach wiosny i trwa 2 tygodnie. Z różnych odcieni na wiosnę pojawia się niesamowity wielokolorowy dywan z paskami lub bez, z plamami i po prostu gładki.

Czy wiesz Irysy od wieków były ikoną kwiatów, inspirując rzemieślników do pięknych obrazów, perfum, a nawet mają swój własny dzień, który przypada 8 maja.

Cebulki irydodictium są małe (1,5–2 cm), jajowate. Płatki zewnętrzne są włókniste, a wewnętrzne mięsiste. Łodyga kwiatowa jest słabo rozwinięta, pod koniec kwitnienia ma wielkość około 8 cm Nasiona są małe, dojrzewają w trójkątnym pudełku, łatwo pękają. Do uprawy nadają się te żarówki, które mają co najmniej 3-4 lata.

Wysokość irydodictium wynosi do 15 cm, a wygląd liści występuje w nerkach. Mają wąski kształt, trudny w dotyku. Zazwyczaj pojawienie się pierwszego egzotycznego kwiatu (średnica 5–7 cm) jest charakterystyczne dla tego rodzaju.

Irysy, rośliny, które nie tolerują nadmiernej wilgoci. Zakażenie grzybicze jest częstym wrogiem rośliny rosnącej w otwartym terenie. Reszta Iridodictium nie wymaga opieki.

Tęczówka siatkowata jest najczęstszym gatunkiem. Kwiaty o średnicy 5-6 cm. Smak nie występuje we wszystkich odmianach. Kwiaty są jasno czerwono-fioletowe.

Hodowcy hodują te odmiany:

1. Kantab - odmiana mrozoodporna z wczesnym i długim kwitnieniem. Rośnie od 15 cm do 20 cm, kwiaty są niebieskie.
2. Harmony and Joyce - odmiany dekoracyjne, które pojawiają się natychmiast po stopieniu śniegu. Szypułka do 11 cm, ma niebieskie płatki.
3. J.S. Diit (koguciki) - odmiana odporna na zimę, charakteryzująca się jednym obfitym kwitnieniem. Kwiaty są małe, do 8 cm, mają jasny fiolet lub ciemny fiolet.
4. Alida - odporna na zimę, bezpretensjonalna ocena w wyjeździe. Niebieskie kwiaty. Kwitnienie występuje od lutego do kwietnia.
5. Royal (Odmiana holenderska) - charakteryzuje się niebieską, żółtą, ciemną wiśnią, fioletowo-fioletową z liliowym graniczącym kolorem kwiatów.
6. Clairette (przebiśnieg tęczówki) - gatunki karłowate, kraj pochodzenia Holandia. Ma dwukolorowe okwiaty. Zewnętrzne płatki w kolorze chabrowo-fioletowym, wewnętrzne jasnoniebieskie.
7. Katarin Chhodkin - bardzo popularna odmiana w Rosji. Jak ogrodnicy ze względu na piękny kolor. Górne kwiaty są liliowe z niebieskim odcieniem, a na dolnych kwiatostanach znajduje się żółta plamka na fioletowo-liliowym tle.
8. Natasza - kwitnie w maju i czerwcu. Różni się niebieskim kolorem kwiatów z niezwykłym śnieżnobiałym połyskiem. Odmiana została wyhodowana przez holenderskiego naukowca V.P. Van Eedena.
9. Paulina - (odmiana holenderska). Roślina charakteryzuje się soczystym fioletowym odcieniem kwiatów. Rośnie słabo w cieniu, potrzebujesz dużo światła słonecznego.
10. George - roślina o fioletowych kwiatach. Odmianę stworzył również W. Van Eeden, nazwany na cześć botanika George'a Rodionenko, specjalisty od aklimatyzacji roślin. Nadaje się do uprawy zarówno w otwartym, jak i zamkniętym gruncie.

Rodzaj Juno liczniejsze niż irydodictium. Obejmuje do 40 gatunków bulwiastych roślin rosnących w regionie kaukaskim, w Azji, w krajach południowoafrykańskich i w basenie Morza Śródziemnego. Gatunki Juno mogą mieć różne wysokości: od 10 do 50 cm. Wygląd kwiatów pochodzi z zatok liści i w wierzchołkowej części łodygi, dlatego często pojawia się do 10 pąków na jednej łodydze. Juno charakteryzuje się kwitnieniem w kwietniu i maju. Kwiaty są białe, żółte, fioletowe i liliowe. Popularne odmiany: Blue Mystery, Sindpers.

Xiphium - grupa 6 gatunków. Podczas sadzenia rośliny na otwartym terenie w środkowej strefie wymagane będzie coroczne kopanie.

Z często wybieranych odmian:

• Symfonia
• Tęczówka szerokolistna;
• Hale Francji;
• Żółta królowa

Liście Xifium są wąskie i wydłużone. Kwiaty są proste, duże (10 cm średnicy), wyglądają nieco rustykalnie w porównaniu z innymi gatunkami bulwiastymi. Wysokość kultury waha się od 30 do 80 cm.

Funkcje lądowania

Aby wyhodować irysy, wystarczy zapewnić im dobrze oświetlone miejsce. Pomyślny wzrost nie jest wykluczony zarówno w pełnym słońcu, jak i półcieniu. Latem lepiej jest dla rośliny, aby gleba była sucha niż zbyt mokra.

Czy wiesz Tęczówka brodata — Kwiat stanu Tennessee i oficjalna roślina w lutym.

Tak więc cebule będą bardziej prawdopodobne w przyszłym roku. Aby zapewnić ciągłe kwitnienie przez kilka lat z rzędu, możesz sadzić dodatkowe cebulki każdej jesieni lub uprawiać tę roślinę rocznie, sadząc nowe cebulki każdej jesieni.

Czas wysiadania

Zasadź roślinę w otwartym terenie z nadejściem jesieni (wrzesień). Rośliny w ciepłe wrześniowe dni lepiej zapuszczają korzenie i dają piękny wiosenny kwiat. W cieplejszych regionach lądowanie można opóźnić do połowy października.

Dostosowanie i zakorzenienie kultury zajmuje około 1,5 miesiąca. Jeśli zostanie posadzony jeszcze później (w listopadzie), wówczas bulwiastą kulturę należy zaizolować na zimę. W przeciwnym razie żarówki po prostu nie będą miały czasu na ukorzenienie i mogą zamarznąć w zimowym mrozie.

Wybór gleby

Neutralna kwasowość gleby jest odpowiednia dla irysów, ważne jest, aby była dobrze osuszona. Jednak idealną glebą dla rośliny jest wapień. Reakcja alkaliczna zachodzi, gdy kreda, wapno i skorupy jaj zostaną wprowadzone do gleby.

Gleba, w której przeważa piasek, jest uzupełniana przez próchnicę. W tej glebie warto dodać popiół i superfosfat w stosunku: 40 g nawożenia na 1 m². Gruboziarnisty piasek, humus i kompost są dodawane do gliniastej gleby.

Ważne! Jeśli gleba jest zbyt mokra i nie wysycha dobrze, tęczówki wyschną.

Jak sadzić

Technologia rolnicza tęczówek zależy od odmiany. Jednak każdy z nich jest ważny:

• zapobiegać nadmiernej wilgotności gleby;
• nawozić nawozami mineralnymi na czas;
• mieć dostęp do światła słonecznego.

Aby zapobiec wilgoci, lepiej sadzić kwiaty na południowym zboczu. Możesz sztucznie podnieść klomb o 25-30 cm, co zapewni dobry odpływ wody po deszczu.

Przed wejściem na pokład należy:

• kop i poluzuj glebę;
• wzbogacić nawozami organicznymi.

Czy wiesz Vincent Van Gogh, znany holenderski artysta, namalował 2 obrazy przedstawiające irysy. Te obrazy są bardzo cenione we współczesnym świecie sztuki.

Lądowanie odbywa się cebulą. Warto wziąć pod uwagę kilka niuansów:

• duże żarówki są układane w glebie na głębokość 7-8 cm;
• małe okazy pogłębiają się o 3-4 cm.

Odstęp między stacjami do lądowania powinien wynosić co najmniej 10 cm w przypadku pojedynczych lądowań. Dla grupy - ustaw 10 żarówek blisko siebie. Po posadzeniu ziemia jest podlewana w celu lepszego ukorzenienia.

Dalsza opieka

Irysy nie wymagają szczególnej opieki w okresie kwitnienia. Po prostu usuń blaknące kwiaty. Zrób to ostrożnie, nie uszkadzając liści. Systematyczne spulchnianie gleby zapewni niezbędny dostęp powietrza i wody do korzeni. Terminowe pielenie nie pozwoli roślinie rosnąć wraz z chwastami.

W przypadku niebezpieczeństwa gwałtownego spadku temperatury powietrza musisz ściółkować glebę i przykryć młode rośliny, które mają mniej niż rok, potrzebują schronienia na zimę. Dorosłe rośliny dobrze znoszą zimowe mrozy.

W przypadku tylko posadzonych cebul schronienie może służyć:

• opadłe liście;
• gałęzie sosny lub świerku.

Wraz z nadejściem wiosennego upału po stopieniu śniegu schronienie jest usuwane.

Podlewanie i karmienie

Następnym razem po posadzeniu irysy potrzebują podlewania w ciągu 2-6 dni. Ważnym czynnikiem są tutaj warunki pogodowe. Kiedy nerki zaczynają się formować, gleba jest dobrze nawilżona. Podczas aktywnego wzrostu i kwitnienia irysy są podlewane, gdy gleba wysycha, ale skorupy nie powinny pojawiać się na ziemi.

Ważne! Terminowy i zrównoważony opatrunek zapewni intensywne i produktywne kwitnienie, doda dekoracyjności roślinie.

Wiosną, w oczekiwaniu na wysuszenie wierzchniej warstwy gleby, stosuje się nawozy. Mogą to być gotowe preparaty na kwiaty cebulowe lub suche mieszanki. Glebę nawozi się, rozrzucając małe granulki na powierzchni ziemi, w proporcjach wskazanych na opakowaniu.

Istnieje trzystopniowa opcja karmienia irysów:

1. Wiosną dodaje się azot (2 części), fosfor (1 część), potas (3 części). Ten górny opatrunek dodaje się do suchej gleby.
2. W momencie zarodkowania nerek dodaje się ten sam skład, ale w innym stosunku - 3: 1: 3.
3. Miesiąc po rozpoczęciu kwitnienia rośliny potrzebują potasu i fosforu w równych proporcjach.

Wideo: Karmienie irysów

Przycinanie

Istnieje kilka etapów kadrowania. Po raz pierwszy suszone łodygi kwiatowe są usuwane po kwitnieniu. Zrób to specjalnymi maszynkami do strzyżenia. Musisz cofnąć się o 2 cm od nerki i odciąć wyblakły pączek. Zamknięte nerki nie są usuwane. Po utracie dekoracyjności kwiatu łodyga jest cięta w odległości 2,5 cm od ziemi.

Podczas aktywnego wzrostu łodygi nie są cięte, w przeciwnym razie roślina straci składniki odżywcze. Wpłynie również negatywnie na mrozoodporność tęczówek. Żółte liście należy odciąć. Zwiędłe kwiatostany również nie powinny pozostać na łodygach. Liście są usuwane jesienią (październik), aż do rozpoczęcia przymrozków, cięcie odbywa się w kształcie stożka. 15-centymetrowy trzon pozostawia się z ziemi.

Niektóre odmiany mają tendencję do ponownego kwitnienia. Najpierw wiosną, a potem jesienią. W tym przypadku w lipcu po zakończeniu kwitnienia łodygi są cięte. Jest to konieczne, aby zużycie energii było kierowane do pąków, które jeszcze się nie otworzyły.

Kopanie żarówek na zimę

Cebulki i bulwy wykopuje się między ostatnimi dniami lata i wczesną jesienią. Wykonaj następujące czynności:

1. Podnieś tęczówkę z ziemi łopatą lub widłami. Żarówki mogą mieć rosnące korzenie. Musisz być bardzo ostrożny i starać się zachować jak najwięcej korzeni, wykopując je z ziemi.
2. Jeśli guz tęczówki zacznie się rozpadać, ostrożnie podziel dużą masę na mniejsze części i ostrożnie wyjmij ją z otworu.
3. Zetrzyj jak najwięcej ziemi, rozbijając grudki na kawałki. Pomoże to zobaczyć miejsca, w których roślina jest łatwo podzielona.
4. W pobliżu środka żarówki mogą znajdować się duże obszary, które nie mają wentylatorów do liści. Można je usunąć. Konieczne jest sprawdzenie żarówek pod kątem nagromadzenia szkodników i obecności chorób.

Roślina jest wyrzucana, jeśli zostaną wykryte jakiekolwiek oznaki infekcji cebul tęczówki.

Choroby i szkodniki

Irysy są szczególnie wrażliwe na szkodniki, które nawet dziurawią żarówki. Często szkodniki można znaleźć w martwych częściach roślin. Aby zapobiec pojawieniu się intruzów, powinieneś spryskać fundusze irysów (uniwersalne pestycydy) przeznaczone do ich zwalczania. Powinno to odbywać się co 2 tygodnie. Procedury zwalczania szkodników i chorób należy rozpocząć od okresu, w którym liście mają co najmniej 10 cm. Gdy tylko pojawią się pąki, leczenie jest zakończone.

Gąsienice gałki motyla mogą zaszkodzić roślinie, aby pozbyć się ich inwazji, granozan jest wprowadzany do gleby wokół kultury. Z wciornastków warto spryskać roślinę rozcieńczonym malationem na bazie 10 l wody - 20-30 g produktu.

Bakterioza jest powszechną dolegliwością, która często atakuje roślinę. W szczególności cierpią korzenie i cebulki, poszczególne części gniją. Roślinę należy wykopać, usunąć uszkodzone części, opłukać cebulki w słabym roztworze nadmanganianu potasu i przesadzić w inne miejsce.

Początek choroby zależy od następujących objawów:

• liczba liści w pęczku staje się mniejsza;
• nerki są słabo uformowane.

Aby pokonać zgniliznę, która atakuje roślinę, musisz ostrożnie wziąć uszkodzony kwiat, strząsnąć nadmiar gleby i odciąć dotknięte obszary ostrym nożem ogrodowym. Popraw roślinę w stymulatorze wzrostu, pozwól jej wyschnąć i posadź ją w nowym miejscu.

Wielu ogrodników ozdabia swoje ogrody kwiatowe irysami, ponieważ ta wieloletnia kultura pomoże każdemu obszarowi rekreacyjnemu wyglądać pięknie i uroczo. Dzięki odpowiedniej pielęgnacji będziesz w stanie stworzyć unikalną kompozycję na swoim trawniku lub kwietniku. Ważne jest, aby móc wybrać odpowiednią (odpowiednią) odmianę do sadzenia, aby roślina czuła się komfortowo w tej strefie klimatycznej.