Rasa owiec merynosów jest powszechnie znana, ponieważ ta nazwa to przędza z ich wełny. Jest to popularna odmiana na całym świecie, która nie ma sobie równych w kierunku wełny. Jeśli zdecydujesz się na owce z merynosów, zapoznaj się z cechami rasy i subtelnościami treści. W dalszej części artykułu znajdziesz opis rasy, a także cechy opieki i hodowli poszczególnych osób.

Ogólna charakterystyka i opis

Owca merynos - rasa hodowana w celu uzyskania wełny. Są to zwierzęta o potężnych nogach, wydłużonej głowie i dużych rogach. Merinos różnią się od innych ras wełną z delikatnego polaru. Opis owiec i tryków różni się w zależności od odmiany. Spośród owiec merynosów wyróżnia się gatunki omdlenia, średnie i silne.

1. Dobrze. Podgatunek ma równomierną skórę i jednolity płaszcz z wełny. Polar to najlepsza jakość spośród wszystkich podgatunków.
2. Średni. Na skórze zwierząt jest kilka fałd. Jakość płaszcza jest niższa niż plików.
3. Silny. Okazy silnych podgatunków są ogromne, pod względem wielkości można je porównać z rasami mięsnymi.

Pochodzenie i zalety rasy

Rasa merynosów została wyhodowana przez hodowlę w Hiszpanii w XIII wieku. Do hodowli krzyżowanych osobników należących do ras Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Do XVIII wieku rząd zakazał eksportu owiec merynosów z kraju. Karą za przemieszczanie zwierząt przez granicę była kara śmierci. Dopiero po XVIII wieku zakaz został zniesiony, a właścicielom udało się ustalić eksport do innych państw. W innych krajach krzyżowano merynosy z lokalnymi owcami. Rasa zaczęła mieć wiele podgatunków.

Czy wiesz Europejski dom mody w 2004 roku nabył 100 kg naturalnej wełny merynosowej za 420 tysięcy dolarów.

• Rasa ma wiele zalet w porównaniu z innymi gatunkami:
• Bezpretensjonalność. Merinos są łatwe w pielęgnacji i hodowli. Zwierzęta nie potrzebują specjalnej diety - odpowiednia jest standardowa karma dla owiec. Owce i owce szybko dostosowują się w nowym miejscu, a nawet w nowym klimacie.
• Płodność. Wysoka płodność w 140% stanowi wyraźny plus tego gatunku owiec.
• Wełna. Główną cechą rasy jest cienka wełna. Wysokie wskaźniki ścinania i jakość materiału sprawiają, że merynosy są atrakcyjne dla rolników.

Dlaczego wełna owiec merynosów jest uważana za elitarną

Runo owiec merynosów jest uważane za jedno z najdroższych i jednocześnie pożądane naturalne rodzaje przędzy. Materiał ma wiele niezwykłych właściwości, dzięki czemu zyskał taką popularność.

Właściwości

Wełna owiec merynosów ma delikatne wełny. Kosmki są cienkie i miękkie, dzięki czemu przędza jest ciepła i przyjemna w dotyku z polaru. Główne właściwości runa:

• włókna są faliste, a sama wełna jest wyrównana po obu stronach;
• długość włosia średnio 8,5–9 cm;
• próba 45–79 den w zależności od gatunku;
• beżowy girotop;
• do 50% umytego włókna.

Korzystny wpływ na zdrowie ludzi

Odzież wykonana z różnych materiałów pozytywnie lub negatywnie wpływa na zdrowie człowieka. Na przykład tkaniny syntetyczne nie przepuszczają ciepła, co powoduje zwiększone pocenie się. Odzież wykonana z przędzy merynosowej, podobnie jak z innych naturalnych materiałów, jest bardziej preferowana niż syntetyczna.

• Zalety materiału merynosowego są jeszcze większe, ponieważ:
• zatrzymuje ciepło;
• delikatnie dotyka skóry;
• nie wchłania potu i ładnie pachnie.

Dlatego wełna merynosowa jest popularna w branży odzieżowej.

Opcje produktywności

Wydajność osobników zależy od konkretnej rasy, podgatunku i płci. Średnie wartości wszystkich merynosów są następujące:

1. Fain. Samce ważą do 70 kg, dają 9–20 kg run. Kobiety ważą do 40 kg, produkują 4–10 kg wełny. Jakość runy pochodzi z 70 den.
2. Medium. Samce ważą do 85 kg i dają 9–20 kg run. Samice ważą do 45 kg i wytwarzają 4–10 kg wełny. Jakość runy wynosi około 65 den.
3. Silny. Samce ważą do 95 kg, dają 9–20 kg run. Kobiety ważą do 60 kg, produkują 4–10 kg wełny. Jakość runy wynosi około 45 den.

Słynne rasy

Istnieje wiele ras owiec merynosów. Najbardziej znane z nich to australijski, wyborczy, Negretti, Mazaevskaya, Novokavkazskaya, Rambouillet i sowiecki merynos.

Czy wiesz W Australii od jakiegoś czasu popularny konkurs na cięcie merynosów. Niektórzy posiadacze rekordów zarządzają zadaniem w 60 sekund.

Australijski

Po wywiezieniu rasy poza Hiszpanię niektóre osobniki pojawiły się na kontynencie australijskim. Wszystkie podgatunki merynosów australijskich mają wysoką wydajność wełny. Australia zajmuje pierwsze miejsce na świecie pod względem produkcji polaru merino. W kraju hoduje się około 70 tysięcy gospodarstw.

Wyborcze

Rasa Wyborcza wyhodowana przez hiszpańskich hodowców. Gatunek ten zyskał największą popularność w Niemczech. Rasa jest mniej produktywna pod względem ilości uzyskanej wełny. Od jednej dorosłej owcy rolnicy otrzymują tylko 1 kg runa. Wynika to z krótkiego stosu, którego długość wynosi tylko 4 cm, a te owce są bardziej kapryśne. Jednak rasa ma plus - dobrą rozdrobnienie włosów.

Negretti

Owce Negretti hodowane w Niemczech. Rasa ma średnią wydajność wełny. Z jednej owcy rolnicy wycięli około 4 kg polaru. Charakterystyczną cechą Negretti jest umiarkowana ilość zmarszczek na skórze.

Mazaevskaya

Gatunek Mazaev jest owocem pracy rosyjskich hodowców. Gatunek ten występuje powszechnie w regionie Północnego Kaukazu. Wydajność wełny rocznie wynosi 6–15 kg na osobę. Obecnie popularność tej rasy spadła z powodu degradacji genetycznej. Owce rodzą się często słabe i nie uzasadniają cech.

Novokavkazskaya

Odmiana Novokavkazsky została wyhodowana przez hodowcę P. Kuleshova, po przekroczeniu merynosów Rambouillet i Mazaev. Zwierzęta wyróżniają się silną budową i dobrymi wskaźnikami wydajności. Przeciętna owca daje do 6 kg strzyżenia rocznie, baran - do 9 kg.

Ramambulier

Rambouillet to rasa francuska. Przeciętny osobnik daje około 5 kg wełny rocznie. Zwierzęta różnią się silną budową i miękkim polarem wysokiej jakości.

Sowiecki merynos

Hodowcy sowieccy byli hodowani przez radzieckich hodowców, krzyżując rasy Rambouillet i Novokavkazsky. Jednostki są duże, potężne, mięsiste. Płaszcz ma beżowy odcień.

Zasady i funkcje

Głównym kierunkiem zawartości merynosów jest wełna, więc główną zasadą uprawy jest kontrolowanie czystości runy i terminowe cięcie. Zwróć także uwagę na ogólny dobrostan stada. Do zadań odpowiedzialnego rolnika należy monitorowanie stanu zdrowia wszystkich osób. W przypadku tego stada należy zapewnić opiekę wysokiej jakości.

Opieka i hodowla

Hodowanie merynosa niemożliwe bez odpowiedniej opieki. W przypadku owiec należy przygotować koszmar, przestrzegać diety, regularnie wypasać, ciąć, kąpać. Ponadto rolnik musi monitorować ciążę, jagnięta i pierwsze miesiące życia noworodków.

Wypas

Zwierzęta wypasane są od początku wiosny do końca jesieni. Zasady wypasu różnią się w zależności od sezonu.

Koshara za treść

Aby utrzymać merynos trzeba wyposażyć koszmar. Pomieszczenie musi być chronione przed nagłymi podmuchami wiatru. Należy również unikać duszności. W pobliżu koszmaru rolnikom zaleca się ustawienie klatek żywieniowych. W klatkach na wolnym powietrzu powinny znajdować się podajniki i miski do picia.

Normy umiejscowienia

Ceny zakwaterowania zależą od osób i ich liczby. Przygotowując koszmar, weź pod uwagę następujące zalecenia dotyczące obszaru:

• owca - 1,5 m²;
• baran - 2 m²;
• jagnięcina - 0,7 m²;
• owce z potomstwem - 2,2–2,5 m².

Racja żywnościowa

Świeża trawa jest głównym źródłem pożywienia owiec merynosów od połowy wiosny do połowy jesieni. W wypasie zwierzęta są ograniczone tylko czasowo. Nie można jednak karmić zwierząt pieszo. Jest to szczególnie prawdziwe zimą i wczesną wiosną, kiedy jagnięta nie mają dostępu do świeżej trawy. Aby w pełni zaopatrzyć stado w niezbędne elementy, hodowca wybiera dietę. Konkretne obliczenia zależą od wagi i podgatunku.

Ważne! Silos negatywnie wpływa na przewód pokarmowy owiec. Staraj się nie karmić zwierząt takimi pokarmami.

Przybliżona dzienna dieta jest wskazana w poniższej tabeli.

Fryzura

Od początku drugiego roku życia strzyżono owce z merynosów. Strzyżenie odbywa się co roku na wiosnę. Przed cięciem polaru rolnik musi upewnić się, że płaszcz jest czysty i suchy. Wskazane jest, aby wezwać asystenta do zabiegu. W procesie cięcia jedna osoba musi trzymać zwierzę, a druga - obciąć włosy. Jednorazowo konieczne jest usunięcie runa ze wszystkich części ciała jagnięcia.

Kąpiel

Aby utrzymać zdrowie zwierząt, należy okresowo kąpać się. Procedura jest przeprowadzana bezbłędnie:

• 2-3 tygodnie po fryzurze;
• po pobiciu jagniąt od matki;
• w razie potrzeby lato w upale.

Stado można przejechać przez otwór o średnicy 10 m, wypełniony wodą. Poziom wody powinien sięgać szyi najniższego osobnika. W przypadku braku miejsca na dół można umyć wełnę miękkim strumieniem wody.

Krycie i jagnięta

Owce i owce łączą się od drugiego roku życia. Para zwierząt jest wypuszczana do zagrody na 2 dni, przez co samiec musi pokryć samicę. Jeśli ciąża nie wystąpiła, proces krycia powtarza się po 2 tygodniach.

Aby hodować nowe hybrydy, hodowcy uciekają się do sztucznego zapłodnienia. Aby to zrobić, plemniki barana wstrzykuje się do sromu owcy za pomocą strzykawki weterynaryjnej.

Ważne! Przez pierwsze 5 godzin po porodzie stale podawaj owcom wodę do picia.

Jagnięcina występuje 20–22 tygodni po ciąży. W momencie dostawy lepiej zadzwonić do weterynarza. Jagnięcina może odbywać się sama, ale w niektórych przypadkach konieczne jest ręczne rozbicie płynu owodniowego i uzyskanie jagnięcia. Po 10-20 minutach noworodek wypi mleko matki.

Rosnące jagnięta

Pierwsze 3 miesiące młodego wzrostu są głównie karmione mlekiem matki. Od 1 miesiąca możesz dodawać do diety produkty uzupełniające. Jako pierwsze jedzenie odpowiednie są płatki zbożowe, trawa lub mieszanka paszowa. Resztą jagniąt zajmą się hodowane owce. Od 3 miesięcy jagnięta są stopniowo przenoszone na pokarm dla dorosłych i przyzwyczajone do wspólnego stada.

Do uprawy merynosów należy podchodzić poprawnie. Nie można uzyskać wysokiej jakości wełny, jeśli nie podążasz za zwierzętami. Po przestudiowaniu wyżej opisanych subtelności rolnik z pewnością będzie mógł hodować zdrowe stado i corocznie zbierać duże kawałki.